Gaman þegar maður finnur einhvern sem segir allt sem maður ætlaði að segja

Var búinn að skrifa langloku hér inn um svartagalls rausið í bloggurim og fleirum hér. Það er alveg sama þó lokks komi góðar frétti þá hafa menn allt á hornum sér. Menn tala um biðraðir við hjálparstofnanir. Þær hafa vissulega lengst en af hverju sagði fólk ekker 2007 þegar þar voru samt um 4 til 500 manns að sækja sér mat í miðju góðærinu. En svo þegar ég var búinn að skirfa langlokuna nú þá rekst ég  á þessa færslu á www.hjalli.com Þar sem Hjálmar Gíslason skrifar. Ég ætla bara að setja hana inn hér í heild:

Allt er æðislegt en enginn er ánægður!

September 29, 2010 by hjalli

Það kann að virðast fráleitt þegar horft er á venjulegan fréttatíma, en við lifum á tímum mestu velmegunar, öryggis og friðar sem mannkynið hefur nokkurntíman upplifað. Fólk lifir lengur, minna hlutfall mannkyns líður skort og minni líkur eru á að vera myrtur af náunganum eða drepinn í stríði en nokkru sinni fyrr.

Okkar helstu vandamál felast í því að við erum svo mörg og höfum það svo gott að við verðum orðið að fara varlega til að skemma ekki plánetuna sem við búum á og taka með því tækifæri af komandi kynslóðum til að hafa það jafn gott.

Þetta eru staðreyndir. Og þarna í allra efstu þrepunum í lífsgæðastiganum á þessum mestu velmegunartímum frá upphafi erum við Íslendingar.

Já, ennþá!

Lífsgæðin á Íslandi fóru frá því að vera á flestum mælikvörðum eins og Mónakó yfir í að vera á flestum mælikvörðum eins og í Danmörku. Frá ofurallsnægtum til allsnægta – það var nú allt fallið.

Svo tipla allir á tánum og segja að það megi ekki gera lítið úr vandamálum fólksins á Íslandi. Rugl! Það á einmitt að gera lítið úr þeim.

Enginn frasi fer meira í taugarnar á mér um þessar mundir, en að Ísland sé “orðið þriðjaheimsríki”. Þeir sem segja svona hafa svo sannarlega ekki komið til slíkra ríkja. Ég hef heimsótt þau allnokkur og veit því hvað ég er að tala um.

Hefur þú notað plastpoka sem salernisaðstöðu nýlega? Drukkið úr skólpvatninu? Hjá nágrönnunum? Efast um að eiga morgunmat í fyrramálið? Ekki vitað hvort þú þyrftir að yfirgefa heimilið í nótt vegna yfirvofandi árása?

Fæstir setja frið ofarlega á lista yfir forgangsatriði í lífinu sem aldrei hafa upplifað ófrið.

Ef þú hefur þak yfir höfuðið, mat á disknum og rennandi vatn í krananum hefur þú það betra en 5 af hverjum 6 jarðarbúum. Mér er alveg sama hvað hver segir: Á Íslandi búum við svo sannarlega við þannig kerfi að enginn þarf að lifa í ótta við að missa neitt af þessu, jafnvel þó hann missi “aleiguna” eins og það er kallað. Og langflest höfum við það reyndar miklu, miklu betra.

Það versta við Hrunið er að það er orðin ásættanleg hegðun að væla og bera sig illa. Hver er ekki lengur sinnar gæfu smiður, heldur er hin voðalega ógæfa okkar allra einhverjum öðrum að kenna. Alltaf. Öll.

Svo sannarlega var hér fólk sem framdi glæpi, gerðist sekt um vanrækslu og margir eru sekir um alvarlegan dómgreindarbrest. Flest fórum við að einhverju leyti óvarlega.

Já, glæpamönnum þarf að refsa, já, margir mega skammast sín. Engar áhyggjur, það er verið að rannasaka þessi mál og fólk mun fá sína refsingu – þetta tekur allt tíma og einn af kostunum við það að búa ekki í þróunarríki er að við höfum við lög og rétt til að takast á við svona mál. Og jafnvel þó einhverjir sleppi frá dómskerfinu þá veldur það okkur ekki meiri skaða en orðinn er. Þau þurfa aftur á móti að horfast í augu við eigin samvisku og fólkið í kringum sig. Ég ímynda mér að það sé flestu þessu fólki nú þegar ansi erfitt. Margir eiga seint og illa afturkvæmt til Íslands.

Það er rík ástæða fyrir því að hefnigirni, öfund og langrækni eru ekki talin til dyggða. Það eru aftur á móti hugrekki, samkennd og jafnaðargeð.

Það er fráleitt að bera sig saman við og sakna þess sem var á árunum 2006 og 2007. Það var ekki innistæða fyrir því góðæri sem þá var og ástæðan fyrir því að sum okkar upplifðu það að ferðast um eins og kóngar í útlöndum þar sem allt var hræódýrt og önnur okkar töldu sig hafa efni á því að taka lán fyrir alltof stórum húsum, dýrum bílum og jafnvel bara til að lifa hátt var einmitt sama ástæðan og sú sem varð til þess að allt hrundi á hliðina.

“Þá” var ekki raunverulegt. “Núna” er raunverulegt og reyndar standa öll efni til þess að raunveruleikinn verði fljótlega einhvers staðar mitt á milli.

Það er allt í lagi að gráta stundum, en það er ástæða fyrir því að við venjum börnin okkar af því að suða, nöldra og væla. Heil þjóð af vælukjóum er ekki skemmtileg þjóð. Heil þjóð af fólki sem horfir til framtíðar og gerir hluti til að breyta til hins betra og byggja upp er það hins vegar.

Í Hruninu liggja tækifæri – tækifæri til að byggja upp betra samfélag en það sem var og líka betra en það sem er, en það gerist ekki með því að væla – það gerist með því að GERA.

Hættum þessu helvítis væli og förum að gera eitthvað uppbyggilegt.

www.hjalli.com

„Mikill árangur hefur náðst“

Kannski ekki skrítið

Skil vel að honum finnist að móður sinni vegið. Það voru jú  samfylkingarliðar sem vildu leiða hana fyrir Landsdóm þrátt fyrir að Rannsóknarnefnd hefði ekki talið að hún hefði brotið af sér í stafi þannig að það skapaði ástæðu til frekari aðgerða. Eins mán nefna að ef framsókn hefði ekki klofnað hefði Ingibjörg verið ákærð með 32 atkvæðum.

Sagði sig úr Samfylkingunni

Sorry ég sé ekki flokkslínur í þessu hjá Samfylkingu!

Flestir greiða atkvækði eins og þeir í raun voru búnir að tala um í ræðum.  Og miðað við þessar niðurstöður þá eru nú frekar flokkar eins og Vg. Hreyfing  og Sjálfstæðisflokkur sem fóru eftir flokklínum

Anna Margrét Guðjónsdóttir Sf Nei Nei Nei Nei

Ekkert um hana að segja  

Árni Páll Árnason Sf Nei Nei Nei Nei

Hann hafði jú mótmælt þessu ákærum og taldi að þau væru ekki sek um lögbrot

Ásta R. Jóhannesdóttir Sf Nei Nei Nei Nei
Ásta greiðir atkvæði gegn öllum ákærum

Guðbjartur Hannesson Sf Nei Nei Nei Nei
Samræmi í öllu atkvæðagreiðslum

Helgi Hjörvar SF Já Nei Nei Nei
Helgi eins og fleiri horfir í það að Geir sat í ríkisstjórnum frá 1998. Hafði því átt að hafa upplýsingar miklu lengur en aðrir og tækifæri til að bregðast við

Jóhanna Sigurðardóttir SF Nei Nei Nei Nei
Jóhanna var búin að kynna þessa skoðun sína

Jónína Rós Guðmundsdóttir SF Já Já Já Já
Hún var búin að kynna þessa niðurstöðu sína

Katrín Júlíusdóttir SF Nei Nei Nei Nei
Taldi engan hafa verið sekan gegn lögum

Kristján L. Möller SF Nei Nei Nei Nei
Sama gildir um Kristján

Magnús Orri Schram SF Já Já Já Nei
Þetta er í samræmi við þingályktunartillögu Magnúsar sem var í þingmannanefndinni

Mörður Árnason SF Já Já Já -
Mörður vildi að allir 4 myndu fara fyrir dóm en sat hjá þar sem bara einn þeirra var ákærður
Oddný G. Harðardóttir SF Já Já Já Nei
Hún var í þingmannanefnd og lagði þetta til þar

Ólína Þorvarðardóttir SF Já Nei Já Já
Ólína var búin að tjá sig um  það að þar sem Rannsóknarnefnd Alþingis taldi að Ingibjörg hefði ekki brotið af sér þá teldi hún að ekki ætti að ákæra hana

Sigmundur Ernir Rúnarsson SF Nei Nei Nei Nei
Sigmundur var búinn að tjá sig um að honum fyndist ekki að þetta fólk ætti að fara fyrir Landsdóm

Róbert Marshall SF Nei Nei Nei Nei

Þetta var hann búinn að segja í fjölmiðlum áður 

Sigríður Ingibjörg Ingadóttir SF Já Nei Já Já
Sigríður fer eftir rannsóknarskýrslunni þar sem að Ingibjörg var ekki talin sek

Skúli Helgason SF Já Nei Nei Nei
Skúli sagði í fjölmiðlum að hann horfði til þess að Geir hefði verið óslitið í stjórn frá 1998. Og hefði haft upplýsingar um stöðu mála miklu lengur

Valgerður Bjarnadóttir Sf Já Já Já Nei
Valgerður fer eftir tillögu samfylkingar í þingmannanefnd sem taldi að Björgvin ætti ekki að fara fyrir dóm

Þórunn Sveinbjarnardóttir SF Nei Nei Nei Nei
Þórunn marg búin að lýsa þessu yfir

Össur Skarphéðinsson SF Nei Nei Nei Nei
Ekkert óvænt hér.

11 sem segja nei við öllum 4 liðunum

1 sem segir já við öllum 4

1 sem segir já við 3 og situr svo hjá við fjórðu ákærunar (Björgvin)

5 sem segja já við 3 og nei við einni

2 sem segja nei við 3 og já við einni ákærunni.

Sé því ekki neina flokkslínu hér.

 

Þægileg lausn fyrir Samfylkinguna

Hvað geta Íslendingar lært af reynslu Möltu?

Hvað geta Íslendingar lært af reynslu Möltu? - Joe Borg fyrirlestur from Sammála on Vimeo.

Sé ekki hvað þessi fyrirsögn á sameiginlegt við inntak fréttarinnar?

Nú sjávarútvegsstjóri ESB segir:

Sagðist hún hafa skýrt umboð frá sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherrum sambandsins, sem nú funda í Brussel, til þess að semja við Íslendinga og Færeyinga.

Og síða segir hún að ESB ekki tilbúið að semja um hvað sem er.

Minni fólk á að framferði okkar er ekki til fyrirmyndar m.a. að ákveða kvóta í makríl án þess að það væri stutt neinum rannsóknum á stofninum að ráði. Þetta er svona svipað og ESB myndi fara að moka upp síld hér við landhelgi okkar úr sameiginlegum stofni okkar og Noregs við værum ekki hress með það. En ESB er tilbúið að semja við okkur svo hvað er þetta með að þeir ætli að láta" hart mæta hörðu" eins og segir í fyrirsögninni.

Og viti menn hér fara ESB andstæðingar líka hamförum í bloggum við frétt sem er í raun bara um að ESB vilji semja við okkur

ESB lætur hart mæta hörðu

Til umhugsunar varðandi væntanlega ákærur

Hef verið að velta fyrir mér þessum ákærum. Það tala allir um þessi lög um ráðherra ábyrgð. En svo þegar maður les þessar ákærur þá er þær upp á að hafa ekki haldið ríkisstjórnarfundi. Þrátt fyrir að við vitum að ráðherrar í smærri fótum funduðu um þetta mál reglulega. Sem og að ljóst er að 2008 hefðu slíkir fundir engu skilað.  Og svo vitanað mikið í eftir á skýringar.

En aðallega er ég að velta fyrir mér af hverju bæði Alþingi og þjóðin hafa ekki farið fram á þetta áður t.d.

• Varðandi einkavæðingar (einkavinavæðingar) sem má finna nokkur dæmi um í sögunni
• T.d. þegar Ólafur Ragnar stóð að því að setja lög á kjarasamninga kennara um 1990
• Þegar Halldór og Davíð skráðu okkur sem þátttakendur í árásum á Írak.
• Árásir á fólk vegna samþykktar á inngöngu í Nató á Austurvelli 1948
• Jón Baldvin vegna áfengiskaupa á kostnað Ríkisins
• Fyrri ríkisstjórn Framsóknar og Sjálfstæðisflokk sem hægt hefði verið að kæra 2008 og 2009 því að brot hennar var ekki fyrnt þá.
• Hagsmunapot ýmissa ráðherra fyrir sín byggðarlög á kostnað allar þjóðarinnar.  Og fyrir einstaka stéttir á kostnað okkar.

Síðan má velta fyrir sér hverjir vilja gerast ráðherrar hér í framtíðinni ef að hugsanleg mistök verða kærð sem glæpur. 

Meirihluti vill ákæra ráðherra

Nokkrar vangaveltur varðandi hugmyndir Hagsmunasamtakana

Í upphafi er rétt að fagna því að menn séu að vinna að hugmyndum og tillögum. Öll umræða er náttúrulega góð.

Ég hef ekki lesið skýrsluna eða greinagerðina sem fylgir þessu hjá Hagsmunasamtökunum en það vakna hjá mér nokkrar spurningar:

• Nú þegar er ljóst að Íbúðarlánasjóður er undir mörkum varðandi eigið fé. Ef að öll lán Íbúðarlánsjóðs verða færð niður til þess sem þau voru í lok árs 2007 er ljóst að eigið fé Íbúðarlánasjóðs verður neikvætt og það töluvert. Sem þýðir að ríkið þarf að leggja þeim til umtalsvert fé. Hvaðan á það að koma? Ef að taka þarf lán til þess er ljóst að það lán ber háavexti.
• Ef að sett verður þak á vertryggingu við 4% er ljóst að bankar hljóta að draga sig út af þessum markaði. Þar til að hér verður komið á eitthver stöðugleiki sem menn vita er erfitt þar sem ein virkjun getur valdið hér þenslu.
• Og það að bankar draga sig út hlýtur að kalla á aukna aðsókn í lán frá Íbúðalánsjóð sem verður þá að fá aukið fé til að lána út. Og ef þetta 4% mark á verðtryggingu er þá hlýtur ríkið að þurfa að greiða niður lán Íbúðarlánasjóðs. Er það ekki ólöglegt vegna EES samninga?
• Nú titrar allt vegna 30 milljarða niðurskurðar hjá ríkinu. Hvar á að fá fé til að halda Íbúðalánsjóði á floti vegna þessara hugmynda? Verða það þá ekki skattahækkanir sem því nemur. Ég geri ráð fyrir að kostnaður ríkisins verði a.m.k. tugir milljarða eða meira. Því mig minnir að Íbúðalánasjóður sé með yfir 60% af öllum íbúðalánum.

Vilja þak á verðbætur

Jæja þá er maður orðinn afi!!!!!!!!!!!!!!

Drengurinn kom í heiminn klukkan 05:59 og var 16,5 merkur og 52 cm.
Ofboðslega er ég stoltur afi núna.

 

Andskotans rugl er þetta í manninum.

Mér hefur reyndar aldrei líkað við Sigurð Inga en það er sama. Það væri við hæfi að einhver segði honum að flokksfélagar hans og allir flokkar hafa sagt að sér hver þingmaður verði að taka sína ákvörðun í þessu máli. Og því er gjörsamlega út í hött fyrir hann að vonast eftir einhverjum flokkslínum. Það er einmitt sem allir voru að tala um að ætti ekki að vera í þessu máli. Og Samfylkingar þingmenn eins og aðrir hljóta að hafa leyfi til að hafa skipta skoðun í þessu máli.

Umskipti hjá Samfylkingunni

Landsdómur - Fordæmi!?!!!?

Þingmenn og fleiri hafa keppst við að segja okkur að Landsdómur eigi sér fordæmi í lögum flestra landa. Og ég er viss um að það er rétt hjá þeim. En það væri nú gott að fá að vita hvort og þá hvenær þessir dómsstólar hafa verið virkjaðir hjá öðrum? Og eins hvaða málum hefur verið vísað til þeirra. Mér vitanlega hefur það aðallega tíðkast í öðrum löndum að ráðherrar axla ábyrgð með því að segja af sér. Menn hafa getað nefnt eitt dæmi í Danmörku þar sem að ráðherra skipaði að ljúga eða fela mál hundruða innflytjenda þ.e.

Atvik voru þau, að Erik Ninn-Hansen, dómsmálaráðherra, gaf árið 1987 munnlega skipun um að umsóknum tamílskra flóttamanna frá Sri Lanka um að ættingjar þeirra gætu flutt til þeirra til Danmerkur skyldu ekki afgreidd heldur stungið undir stól. Um var að ræða flóttamenn sem vildu sameinast ættingjum sínum sem bjuggu fyrir í Danmörku og er talið að þessi skipun hans hafi haft áhrif á um 5-6000 flóttamenn.

Skipunin var að sjálfsögðu ólögleg, en það hefði líka verið lögbrot af hálfu embættismanna að fylgja henni ekki. Því hrúguðust umsóknir flóttamannanna upp og voru þær ekki afgreiddar fyrr en 1989, þegar Ninn-Hansen fór frá sem dómsmálaráðherra.

Þegar upp komst um málið sagði ríkisstjórnin af sér og sósíal-demókratar tóku við völdum. Rannsóknarnefnd rannsakaði máið og vegna niðurstöðu hennar var Ninn-Hansen ákærður af danska þinginu árið 1994 fyrir embættisfærslur sínar og dæmdi Ríkisrétturinn hann árið 1995 í fjögurra mánaða fangelsi, en refsing skyldi falla niður héldi hann skilorð í eitt ár. Hann áfrýjaði málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu, sem vísaði málinu frá. ( sjá hér)

Þetta er eina skiptið sem hann hefur komið saman. Í Noregi var sambærilegur dómsstóll síðast kallaður saman 1927. Sbr

Ríkisrétturinn var mikið notaður á seinni hluta 19. aldar í Noregi til að afnema neitunarvald konungs á lög og tryggja þingræðið. Hann var síðast kallaður saman árið 1927.( sjá hér)

Held að lönd beit þessu ekki nema að sannað sé að glæpsamlegt lögbrot eða annað liggi undir. Ráðherra axla ábyrgð með afsögn í nær öllum tilfellum og það er talði duga.

Hér er verið að ákæra 3 til 4 ráðherra fyrir að hafa ekki brugðist rétt við árið 2008 og vitnað í einhvern vafasaman fund í febrúar 2008 sem og að hafa skrifað undir skilyrði um að reyna að draga úr stærð bankana í maí 2008. Þrátt fyrir að allir þingmenn vita að þá voru stjórnvöld að reyna að fá banka til að sameinast, flytja starfsemi eins og Icesave úr landi sem og að Seðlabanki lýsir því yfir í maí 2008 að bankakerfið hér sé nokkuð traust.

Sjá þingmenn virkilega ekki að þeir eru með þessu að kalla á að nú verður þetta norm í framtíðinni að þegar ráðherra ljúka störfum eða eftir kosningar að störf þeirra og stærri ákvarðanir verði lagðar fyrir dóm? Og halda menn að fólk flykkist í framboð ef að hugsanlegar eftir á skýringar segja að einhver hefði getað gert eitthvað öðruvísi kalli á að þau verði látin sæta sakamálarannsókn?

Eins finnst mér að þingmannanefndin komi með tillögu um að ásaka bara þessa 4 ráðherra fyrir atburði frá febrúar 2008 til sept 2008 sé í versta falli brandari þegar nær allir sérfræðingar eru á því að þessu hruni var ekki hægt að bjarga nema að brugðist hefði verið við fyrir árið 2007. Og eins þá bendir nefnd Alþingis ekki á það nákvæmlega hvað þau hefðu átt að gera. Og ég heyrði ekki af því hvort að nefndin rannsakaði það atrið sem þau nefna og fjallar um að kalla saman Ríkisstjórnarfund um alvarleg mál. Hefur það tíðkast hér og ef ekki af hverju þá að kæra bara fyrir þennan fund. Hefur t.d. Ríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms gert þetta?