En þjóðaratkvæðagreiðslan er ekkert um þetta!

Finnst dálítið merkilegt að þessir kláru menn erlendis sem skrifa um málefni okkar og Icesave fara stundum frjálslega með. John Kay heldur því fram að þjóðaratkvæðagreiðslan sé um að hafna kröfunni um að almenningur beri ábyrgð á mistökum banka og bankamanna. Ég verð nú að segja að manni finnst þetta bull.

• Það er ekki verið að kjósa um að hafna ábyrgð á mistökum bankana. Það er verið að kjósa um lög frá Alþingi um ríkisábyrgð á Icesave 2. En við erum þegar búin að samþykkja lög þar sem við öxlum ábyrgð á innistæðutryggingunum
• Veit ekki hvort að John Kay hefur tekið eftir því að í stað þess að aðrar þjóðir ábyrgðust innistæðutryggingar þá fóru þær þá leið að þjóðnýta bankana eða leggja þeim til ógurlegar upphæðir sem er í raun þeirra leið til að verja innistæður.
• Og gaman væri að einhver spyrði blessaðan manninn af hverju í ósköpunum nokkur ætti að geyma fé í bönkum ef að málið væri að fé sé ekki á nokkurn hátt varið að nokkru leit í bönkunum.
• Og þá væri líka gaman að vita í kjölfar þess, hvernig hann álítur að fjárfestingar og lán yrðu möguleg ef að enginn vill geyma fé sitt í bönkum í framtíðinni til ávöxtunar.
• Held að menn verði nú að átta sig á að sparifé og inneignir i bönkum er jú það fé sem knýr samfélögin áfram. Og ef engin þorir að fela bönkum að ávaxta fé sitt þá verða væntanlega ekki stórframkvæmdir og miklu minna um lán. Nema að allir bankar verði ríkisvæddi.

Síðan gleymir hann því að Bretar og Hollenskir skattborgarar eru nú þegar búnir að greiða þessar innistæður sem töpuðust vegna mistaka bankamanna og banka.

Þannig að þetta er fín grein okkur til stuðnings en ég átta mig ekki á rökum hans.

Íslendingar hafa náð frumkvæði

Athugasemdir

[Sigurður Haraldsson, 24.2.2010 kl. 10:51]

Kosningin snýst um lýðræðið!

[Óskar, 24.2.2010 kl. 10:53]

Það er greinilegt að maðurinn hefur ekki haft fyrir því að kynna sér málið áður en hann sletti þessu fram.  Því miður halda líka margir Íslendingar að þjóðaratkvæðagreiðslan snúist um þetta en hún er að sjálfsögðu bara um einn tiltekinn samning.  Auðvitað á að hætta við þessa þjóðaratkvæðagreiðslu því hún  er algjörlega tilgangslaus þegar betra samningstilboð liggur á borðinu. Fólk bara virðist ekki geta skilið þetta.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 24.2.2010 kl. 11:08]

Þetta er algjört bull í þér, Magnús. Lögin sem samþykkt voru á Alþingi á sínum tíma voru felld úr gildi og hafa því enga þýðingu í dag.

Engin lög kveða á um það að innistæður banka séu ríkistryggðar. Ef þú finnur einhver slík, bentu þá á þau. Það að einhverjar ríkisstjórnir ákveði fyrir sinn hatt að ábyrgjast innistæður, umfram getu innistæðutryggingasjóða, gerir það ekki að lögum.

Margir bankar hafa farið á hausinn á undanförnum misserum, bæði austan hafs og vestan og þeim var ekki öllum bjargað.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 24.2.2010 kl. 11:21]

Jæja Gunnar en á www.thjodaratkvaedi.is stendur

Ef meirihlutinn segir NEI

• Lög nr. 96/2009 gilda óbreytt en ábyrgð íslenska ríkisins samkvæmt þeim er ekki í fullu samræmi við Icesave-samningana.
• Icesave-samningarnir frá júní og október 2009 gætu að öllu óbreyttu ekki tekið gildi.
• Uppgjör innstæðutrygginga vegna Icesave-reikninganna er þá óútkljáð viðfangsefni stjórnvalda á Íslandi, í Bretlandi og Hollandi, auk Tryggingarsjóðsins á Íslandi.

Helstu óvissuþættir

• Hvaða ákvarðanir taka stjórnvöld á Íslandi, í Bretlandi og Hollandi um framhald málsins, hver af sinni hálfu?
• Hvaða greiðslur fást úr slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og hvenær berast þær?

Þetta skil ég þannig að lögin frá því í Ágúst taki gildi þó Breta og Hollendingar séu ekki búinir að viðurkenna fyrirvarana þá er þar í lögum sagt til um ríkisábyrgð.

Eins sagði forsetinn þegar hann synjaði lögunum frá því des staðfestingar:

Verði lögin samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu, gilda þau að sjálfsögðu áfram. Verði úrslitin á annan veg, eru engu að síður áfram í gildi lög nr. 96/2009 sem Alþingi samþykkti 28. ágúst 2009 á grundvelli samkomulags við stjórnvöld í Hollandi og Bretlandi, en þau fela í sér viðurkenningu Íslendinga á skuldbindingum sínum. Þau lög voru samþykkt á Alþingi með aðkomu fjögurra þingflokka eins og tilgreint var í yfirlýsingu forseta 2. september 2009.

Nú fær þjóðin valdið og ábyrgðina í sínar hendur.

[Geir (IP-tala skráð) 24.2.2010 kl. 11:31]

"Held að menn verði nú að átta sig á að sparifé og inneignir i bönkum er jú það fé sem knýr samfélögin áfram. Og ef engin þorir að fela bönkum að ávaxta fé sitt þá verða væntanlega ekki stórframkvæmdir og miklu minna um lán. Nema að allir bankar verði ríkisvæddi"

 Ég vil benda þér á að bankar eru tiltölulega nýleg fyrirbrigði.  Áður en þeir komu til fóru menn í stórframkvæmdir.  Rómverjar lögðu vegakerfi og vatnsveitur. Egyptar byggðu pýramínda og höfðu stöðugt hagkerfi í 3000 ár án vaxta (hugtakið var ekki til enda gengur það ekki upp til lengdar).  Dómkirkjur voru byggðar á miðöldum og mörg menningarsamfélög döfnuðu vel án nokkurra banka.  Frelsisbarátt Bandaríkjanna snérist að miklu leiti um að komast undan bönkum englendinga.  Bankar eru blóðsugur á efnahagskerfið að mati margra sem þekkja vel til, og sumir spá því að þeir heyri brátt sögunni til.

[Baldvin Björgvinsson, 24.2.2010 kl. 12:19]

Þjóðaratkvæðagreiðslan er um svo margt.

1. Lýðræði, að búa til hefð fyrir lýðræði.

2. Gefa heiminum fordæmi fyrir því að segja nei við því að setja skuldir einkafyrirtækja yfir á almenning.

3. Kjósa og henda skuldum Landsbankans og þeirra sem raunverulega bera ábyrgðina í þá aftur.

Já, í raun verða lögin um ríksábyrgð á innistæðum í gildi, en þau verða tilgangslaus og óvirk.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 24.2.2010 kl. 12:38]

Baldvin það er nú auðvelt að segja svona! "Gefa heiminum fordæmi fyrir því að segja nei við því að setja skuldir einkafyrirtækja yfir á almenning." Þetta var ekki bara spurning um það. Minni þig á að ríkið er þegar búið að leggja nærri 300 milljarða í Landsbankan m..a til að verja innistæður þeirra sem áttu peninga á reikningum í Landsbankanum gamla. Þetta hefur verið gert um allan heim. Þ.e. að almenningur er að leggja bönkunum til fé til að verja eignir almennings og hagsmuni. Minnir að milli 50 eða 60 þúsund Íslendinga hafi átt þarna inni peninga bara hér á landi. Og það var varið með neyðarlögum. Ef að allir bankarnir hefðu fengið að hrynja þá hefðu tapast þúsundir milljarðar af eignum almennings. Og hundruð eða þúsund milljarðar af eignum Lífeyrisstjóða.

Icesave er því spurning um hvort að peninga Breta og Hollendinga séu örðuvíspeningar en þeirra Íslendinga sem höfðu treyst Landsbankanum.

Ég er mjög fylgjandi Þjóðaratkvæðagreiðlslum! EN þær þurfa að snúast um einhverja niðurstöður. Og eins þá er sumt sem ekki er hægt að bera undir þjóðina beint. T.d. væru hér sennilega engir skattar ef að fólk hefði alltaf möguleika um að samþykkja eða synja skattabreytingum.

Ef að ríki er búið að samþykkja ríkistábyrgð þá er hægt að ganga að ríkinu fyrir því sem ríkið er í ábyrgð fyrir. Sbr þegar fólk skrifar undir sjálfskuldarábyrgð við lán. Þá er það ábyrgt fyrir láninu ef að sá sem á að borga getur það ekki. Í þessu tilfelli innistæðutrygginarsjoður. Það á aðeins eftir að semja um skilmála lánsins. Stjórnvöld eru búin að viðurkenna ábyrgð í málinu frá því 11 október 2008.

Samkomulag milli Hollands og Íslands um IceSave
11.10.2008

Að loknum uppbyggilegum viðræðum hafa hollensk og íslensk stjórnvöld náð samkomulagi um lausn mála hollenskra eigenda innstæðna á IceSave-reikningum Landsbankans.

Fjármálaráðherra Hollands, Wouter J. Bos, og fjármálaráðherra Íslands, Árni M. Mathiesen, tilkynntu þetta.

Ráðherrarnir fagna því að lausn hafi fundist á málinu. Wouter J. Bos kvaðst einkum ánægður með að staða hollenskra innstæðueigenda væri nú skýr. Árni M. Mathiesen bætti við að aðalatriðið væri að málið væri nú leyst.

Samkomulagið kveður á um að íslenska ríkið muni bæta hverjum og einum hollenskum innstæðueiganda innstæður að hámarksfjárhæð 20.887 evrur. Hollenska ríkisstjórnin mun veita Íslandi lán til að standa undir þessum greiðslum og hollenski seðlabankinn mun annast afgreiðslu krafna innstæðueigendanna.

Og eins þá má benda á þetta út frá jafnræðisreglu EES

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar

6.10.2008

Ríkisstjórn Íslands áréttar að innstæður í innlendum viðskiptabönkum og sparisjóðum og útibúum þeirra hér á landi verða tryggðar að fullu.

Með innstæðum er átt við allar innstæður almennra sparifjáreigenda og fyrirtækja sem trygging innstæðudeildar Tryggingasjóðs innstæðueigenda tekur til.

Þá má nefna:

Yfirlýsing forsætisráðherra
8.10.2008

Ríkisstjórn Íslands metur mikils að bresk stjórnvöld hyggjast tryggja að eigendur Icesave-reikninga Landsbankans í Bretlandi muni ekki tapa peningum á viðskiptum við Icesave.

Ríkisstjórnir landanna meta nú stöðuna og leita að viðunandi lausn fyrir alla aðila.

Með breytingu á lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta eru innstæður gerðar að forgangskröfum ef kemur til skiptameðferðar. Góðar líkur eru á að eignir Landsbankans muni standa undir stærstum hluta innstæðna á Icesave-reikningum Landsbankans í Bretlandi.

Ríkisstjórnin ítrekar að ríkissjóður mun styðja Tryggingarsjóð innstæðueigenda og fjárfesta við öflun nægjanlegs fjár.

Ríkisstjórn Íslands er staðráðin í að láta ekki núverandi stöðu á fjármálamörkuðum skyggja á áralanga vináttu Íslands og Bretlands.

[Agla (IP-tala skráð) 24.2.2010 kl. 13:18]

Það virðist eins og fyrri daginn að við tökumst á loft ef útlendingar tjá sig um viðhorf sín til Íslands og svo er rokið í að flokka viðkomandi sem vin eða óvin. og þar með er málið afgreitt.

Þessi Icesavemáls ferill verður flóknara með hverjum degi, að mér sýnist.

Frumvarpi ríkisstjórnarinnar verður að öllum líkindum hafnað í þjóðaratkvæðagreiðslunni en þá stendur eftir fyrra frumvarpið, sem fáir virtust samt hrifnir af. Þetta nýjasta "tilboð" frá Bretum og Hollendingum virðist ekki heldur hafa fallið í frjóan jarðveg. Hvað gerist hugsanlega í þessu máli eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna?

Í millitíðinni eru svo okkar menn, með sínu ráðgjafaliði, búnir að standa í stríðu en án sjáanlegs árangurs: óteljandi ferðalög til útlanda,þrautlausar bréfaskriftir, endalaus símtöl og emails, fjölmiðlayfirlýsingar vítt og breitt, samninga tengd spjöll innan lands og utan.

Bloggarirnir eru flestir búnir að hrópa sig hása um að við borgum ekki krónu og að ekki komi til greina að greiða skuldir " óreiðumanna" og eru þar að auki með föðurlandssvikara stimpilinn tilbúinn til að skella á þau okkar sem kynnu að hafa látið sér fetta í hug, í fáfræði sinni, að kannski væri hægt að gera aðrar athugasemdir við bloggfærslur þeirra en "Fínt hjá þér. Flott hjá þér".

Það sem mér finnst kannski mesta áhyggjuefnið í sambandi við hvernig við komum þjóðarskútunni á réttan kjöl eftir að hún lenti í brotsjó hrunsins er einmitt þetta "sambandsleysi" við "viðmælendur" sem virðist hugsanlega geta verið vera eitt af okkar þjóðareinkennum.

Til að fyrirbyggja leiðindi vil ég taka það fram að ég er óflokksbundin og tek ekki þátt í óflokksbundnum "pólítískum gjörningum".

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 24.2.2010 kl. 14:19]

Rétt ábending.

Það er ekki heil brú í þessum málflutningi álíka og hjá umræddum John.