Allt í lagi leyfum þeim að borga vexti skv. samningum!

En ef að þetta kostar ríkissjóð auknar greiðslur m.a. til bankana þá skattleggjum við gróða þeirra sem hagnast á þessum kjörum um það sem þetta kostar okkur! Finnst það sanngjarnt. Og rukkum til baka hagnað þeirra ef að Hæstiréttur dæmir að taka eigi upp vaxtakjörin líka)

(ég er með gengistryggt lán sem a.m.k. hverfur með vöxtum Seðlabanka)

Mótmælt á ný við Seðlabankann

Athugasemdir

[Kristján H Theódórsson, 6.7.2010 kl. 13:11]

Semsagt, ef ég sendi þér ólögmætan reikning og þú neitar réttilega að borga hann Magnús, þá hefur myndast hjá þér hagnaður sem reikningsuuphæðinn nemur og það ber að skattleggja af fullum þunga skv. þinni lífsspeki!

[Sigurður #1 (IP-tala skráð) 6.7.2010 kl. 13:13]

Hagnað?

 Er það hagnaður að endurheimta þýfi úr klóm dæmdra glæpamanna?

[Gunnar (IP-tala skráð) 6.7.2010 kl. 13:19]

Alveg sammála, ég er ekki til í að láta smyrja þessum lánum yfir á mig og mína.

[Kristján H Theódórsson, 6.7.2010 kl. 13:24]

Ef einhverju verður smurt ofan á þín lán Gunnar, þá er það algjörlega í boði bankanna og þeir að koma sínum kostnaði á þig!

[Óskar, 6.7.2010 kl. 13:24]

Það er einkar lágkúrulegur málflutningur að halda því fram að þessum lánum verði klínt á aðra ef dómur hæstaréttar stendur.  Þetta er fjarstæða.  Í fyrsta lagi var gert ráð fyrir þessu við stofnun nýju bankana og þeir í raun keyptu þessar skuldir á slikk.   Gunnar, þú munt því ekki þurfa að borga fyrir einn eða neinn.  

Í öðru lagi þá geta menn spurt sig hvað hefði gerst ef gengið hefði ekkert hreyfst frá því lánin voru tekin, á hvaða vöxtum væru menn þá að borga til baka?  Jú samningsvöxtunum!...  Værir þú þá kanski að borga þetta fyrir aðra Gunnar ?    Nei þetta er helbert kjaftæði í Magnúsi og öðrum sem halda þessari þvælu fram, runnin undan rifjum fjármagnseigenda.

[maria (IP-tala skráð) 6.7.2010 kl. 13:32]

Nú virðist sem þessi lán verði hagstæðari en námslán.

Það finnst mér skjóta skökku við, alltaf verið að tala um að það hafi verið að mylja undir námsmennina en núna er verið að borga niður fyrir þá sem keyptu bíla.

[Árni Gunnarsson, 6.7.2010 kl. 13:44]

Gleymist ekki að þessar endurgreiðslur eru vegna þjófnaðar sem nú er í höndum glæpalýðsins sem rændi bankana innanfrá?

Þeir tóku skortstöðu gegn krónunni og hvöttu fólk til að taka lán með gengistryggingu.

Nú er það í höndum stjórnvalda að tryggja það að þetta þýfi náist til baka.

Þetta er að mínum dómi aðalatriði málsins.

[Kristján H Theódórsson, 6.7.2010 kl. 13:44]

Hættiði þessu nöldri, og að reyna að etja kúguðum lántakendum þessa lands sama, þetta yrði auðvitað aldrei nema það stutt tímabil sem menn nytu þessara lágu vaxta ef þeir dæmast réttilega standa, því bankarnir beita auðvitað endurskoðunarákvæðum samninganna til að hækka þá. Það er auðvitað ekkert nema sanngjarnt að þeir sem hafa mátt þola ýmsar kárínur vegna þessa arna síðustu misseri, fái einhverja sárabót.

 Og enn og aftur ,þá á auðvitað að "leiðrétta" verðtryggðu lánin líka vegna forsendubrests.  Því ekki stendur á lánastofnunum að gagga um forsendubrest gagnvart þeim ef samningsvextir haldast, en þá eigum við auðvitað eftir gagnsókn gegn þeim vegna forsendubrests sem er á þeirra ábyrgð!

[Kolbrún Hilmars, 6.7.2010 kl. 14:57]

Magnús Helgi, ég þekki fólk sem lenti í því að innbrotsþjófar létu greipar sópa á heimili þeirra. Þjófarnir náðust síðar og fólkið fékk hluta af munum sínum til baka.

Þykir þér réttlátt að skatturinn sendi þessu fólki skattareikning fyrir "fundna féð"?

Þykir þér réttlátt af fólkið fái engar tryggingabætur fyrir þá muni sem ekki hafðist upp á?

[Bjöggi (IP-tala skráð) 6.7.2010 kl. 16:06]

Nei Kolbrún, ekkert af þessu sem þú telur upp er réttlátt, frekar en að þeir sem ekki tóku gengistryggð lán þurfa að bera skaðan sem verður ef vextirnir halda sér óbreyttir.

Ég meina finnst þér réttlátt að Gunnar steli af þér og Jón þarf að borga þér það til baka?

[Kolbrún Hilmars, 6.7.2010 kl. 16:27]

Bjöggi, að sumu leyti hefurðu rétt fyrir þér; allir þjófnaðir bitna með einum eða öðrum hætti á öðrum, t.d. með hækkun tryggingaiðgjalda.

En það leyfist engum að bæta tjón sitt með því að ganga í næsta hús og hirða þar jafngildi þess. Það tel ég líka gilda um gengislánin; þeir sem lánuðu ólöglega eiga sjálfir að sitja uppi með tapið - og skömmina!

[Theódór Norðkvist, 6.7.2010 kl. 17:02]

Magnús, illgirni þín í garð lántaka er orðin sjúkleg. Ég hvet þig til að leita þér hjálpar.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 6.7.2010 kl. 23:08]

Kristján H Theódórsson, 6.7.2010 kl. 13:24 Hvaðan eiga bankarnir að fá fé fyrir þessu annarstaðar en af öðrum viðskiptavinum?

Árni Gunnarsson, 6.7.2010 kl. 13:44  Þeir sem klúðruðu málum í bönkunum eða rændu þá eru ekki lengur í bönkunum og koma gengistryggingu ekkert við. Ég sagði að ef þessar leiðréttingar kosta okkur öll hærri skatta þá findist mér að það ættu að vera þeir sem njóta þessara kjara umfram aðra sem ættu að borga þá. Sbr. kröfu fólks um að þeir sem njóti fríðinda borgi fyrir þau.

Kolbrún Hilmars, 6.7.2010 kl. 14:57  Við erum að tala um gengitryggð lán sem voru veitt með vitneskju og vitund þeirra sem um þessi mál eiga að fjalla. Þau voru talin lögleg þar til að hæstiréttur feldi sinn dóm. Sé ekki hver er sekur í þessu máli. Fjármálafyrirtæki buðu lánapakka sem fólk sótti um. Báðir aðilar skrifuð undir. Ekkert sem telst saknæmt við það.

Theódór Norðkvist, 6.7.2010 kl. 17:02 Æ góði ég keypti mér íbúð 1988 og lenti í því að verðbólga næsta árs náði á tímabili nærri 100% og ég missti þá íbúð. Ég missti aðra nokrum árum seinna. Ég er enn að borga þær skuldir. Ég bý í Búsetu íbúð og hef gert það í 15 ár og haft það fínnt. Ég vill að allir hafi greiðslubirgði við hæfi en er fjandans sama um eignarhlut fólks. Það borðar ekki steinsteypu. Og hefur ekkert við það að gera nema að það ætli að selja. Hér hefur komið hrun reglulega og fólk misst íbúðir og farið í gjaldþrot. Fólk hefur unnið sig út úr því en síðustu ár hefur fólk gengið af göflunum. Fólk keypti einn, tvo eða fleiri bíla á lánum af því að það gat það. Það skipti öllu út úr íbúðunum eftir að hafa horft á innlit útlit. Það jafnvel reyf húsin og byggði ný bara af því að það fékk lán til þess. Fólk verður líka að átta sig á því að hér verður ekki neitt sem áður. Og lán verður að greiða til baka. Ef hér á að verða endurreysn þá verðum við að taka á okkur birgðar. Ríkisstjórnin getur ekki gert það fyrir okkur því hún hefur aðeins þá peninga sem við greiðum í skatta og gjöld. Og þeim mun meira sem hún borgar þeim mun meira þurfum við að borga til ríkisins.

Ég keypti mér bíl 2005 á gengitryggðuláni með 4% vöxtum. Ég reyndar var hræddur og keypti mér bíl á 690 þúsund. Ég hafði nefnilega heyrt að gengið gæti hrunið. Og ég er búinn að borga af þessum bíl a.m.k. milljón og skulda enn.  Þannig að ég frábið mér röfl um að ég sé með illgrini. Ég er hinsvegar raunsær.

[Theódór Norðkvist, 6.7.2010 kl. 23:40]

Ef þeir sem lentu í geðveikinni af völdum verðtryggingarinnar 1983 og næstu árin hefðu haft manndóm til að rísa upp af krafti og mótmæla verðtryggingunni værum við ekki í þessum sporum í dag.

Það athugist að gengistryggingarruglið er afleiðing verðtryggingarinnar.

Þess vegna finnst mér að þeir sem létu drulla svona yfir sig fyrir þremur áratugum ættu að hætta að skíta yfir þá sem eru að sýna manndóm núna.

Hinir fyrrnefndu höfðu tækifæri til að koma í veg fyrir að koma í veg fyrir að hryllingurinn endurtæki sig fyrir komandi kynslóðir.

Þeir höfðu ekki bein í nefinu til þess. Það er mikil ábyrgð sem á þeim hvílir.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 6.7.2010 kl. 23:59]

Málið var vinur vors og blóma að fyrir verðtryggingu var næstum ómögulegt að fá hér lán. Því að verðbólgan át upp lánin svo að bankarnir voru reknir með tapi sem ríkið sem eigandi þurfti að bæta þeim. Og á meðan hér er örmynt þá verður hér verðtrygging því annars verður hér ekkert um lán.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 7.7.2010 kl. 00:08]

Og af því að allir eru að tala um að þessi gengistryggðu lán væru ólögleg þá stóð málið svona í desember fyrir 6 mánuðum.

Ekki veldur sá er varar er almennt talið. Óskari Sindra mátti vera ljóst að greiðslur hans samkvæmt samningi aðila voru bundnar við gengi japansks jens og svissnesks franka gagnvart íslenskri krónu og að slíku fylgdi áhætta. Gengisþróun hefur orðið flestum Íslendingum undanfarið ákaflega óhagfeld. Á þeirri þróun getur SP-fjármögnun hf. hins vegar ekki borið ábyrgð. Þá er ósannað að SP-fjármögnun hf. hafi með einhverjum hætti nýtt sér hugsanlega fákunnáttu Óskars Sindra um gjaldeyrismál eða stuðlað að því að honum hafi hugsanlega verið gefnar rangar eða villandi upplýsingar um þau efni eða gengistryggingu leigugreiðslu. Ekki eru því efni til að víkja frá þeirri meginreglu íslensks samningsréttar að samningar séu skuldbindandi fyrir aðila þeirra.

Samkvæmt framangreindu verður stefndi dæmdur til að greiða stefnanda umkrafða fjárhæð með vöxtum og málskostnaði allt eins og í dómsorði greinir.

Páll Þorsteinsson héraðsdómari kveður upp dóminn.

DÓMSORÐ:

Stefndi, Óskar Sindri Atlason, greiði stefnanda, SP-fjármögnun hf., 4.307.833 krónur ásamt dráttarvöxtum frá 27. janúar 2009 til greiðsludags.

Þ.e. fyrir sex mánuðum dæmdi héraðsdómur að borga skildi eftir þessum samningum. Hæstiréttur úrskurðað um eitt atrið í þessu máli. Önnur eru enn ófrágengin eins og hvort að samningarnir sem slíkir þurfa þá að endurskoðast.

Því finnst mér allt of langt gegið að segja að lánafyrirtæki hafi stundað glæpastarfsemi í þessu atriði. Nóg gerðu þau annað.  

[Sigurður Sigurðsson, 7.7.2010 kl. 01:02]

Afhverju ertu að birta dóm sem var snúið í Hæstarétti.

Það hefur ekki skort samingsvilja hjá lántakendum hingað til. Til að samningar takist milli aðila verða báðir að hafa af því einhvern hag. Hingað til hafa lánveitendur ekki verið til viðræðu um neinar leiðréttingar lána. 

Fjármálafyrirtæki eru núna í þeirri stöðu að viðskiptavinum þeirra er meinílla við þau og gæti ekki verið meira sama þótt þau færu í þrot. Þetta er staða sem þessi sömu fyrirtæki hafa komið sér hjálparlaust í. 

Hæstiréttur hefur dæmt í málinu. Það er ekki neinu við það að bæta. Verðtryggingarþáttur lánasamningana er ólögmætur en vaxtakjör og lánstími stendur. Er eitthvað óljóst við það? Ef Hæstiréttur tekur það ekki sérstaklega fram að vaxtakjör eða lánstími breytist þá standa þessi ákvæði samnings.

Hæstiréttur var ekki spurður um hvað tæki við ef verðtryggingarákvæði samninga stæðust ekki lög.

Það er ansi hart til þess að vita að ef niðurstaða Hæstarétts er ekki valdhöfunum að skapi þá þurfi ekki að fara eftir henni. Hvar er þá réttarríkið stadd. 

Hvaða rök eru fyrir því að vextir seðlabanka eigi að gilda frekar en samningsvextir fram að næsta dómi. Að það sé ósanngjarnt á ekki við í þessu tilfelli. Þeim sem tóku þessi lán þótti heldur ósanngjarnt að greiða þrefaldar afborganir en fengu þau svör að samningur væri samningur og hann gilti. Nú eru þessir samningar í gildi þangað annað hefur verið ákveðið og nú geta lántakendur sagt við lánveitendur það sama "Samningur er Samningur". 

Þetta er viðmótið sem mætti lántakendum í fjármálakerfinu og menn uppskera venjulega eins og þeir sá. 

[Magnús Helgi Björgvinsson, 7.7.2010 kl. 01:21]

Hvaða menn eru að uppskera eins og þeir sá. Minni þig á að lánafyrirtæki eru ekki menn. Það starfar fólk þar. Ég er ekkert hrifin af því hverning fjármögnunarfyrirtæki hafa starfað síðustu ár. Finnst margt af því sem þau gerðu fáránlegt.

En mín reynsla af bönkum er að ef maður fer til þeirra tímanlega þá hef ég í gegnum árin fengð leiðbeiningar og aðstoð til að koma mér út úr vandamálum.

Ég birti dóminn til að sýna að fólk sem talar nú eins og það hafi alltaf legið ljóst fyrir nú eftir hrun að þessi bílalán væru með ólöglegu gengisviðmiði, er ekki að fara með rétt mál. Því það var ekki fyrr en nú um miðjan Júní sem hæstiréttur snéri þessu máli. Hérðaðsdómur taldi að þessi lánakjör ættu að standa. Og fjallaði um samningana í heild. Hæstiréttur dæmdi bara um vextina og því verður að bíða fram í September þegar að möguleiki er á að hæstiréttur fjalli um aðra skilmála lánana.

Nú er talsmaður neyenda búinn að gefa tilmæli um að fjármálastofnanir rukki fram til þess að dómur fellur í hæstarétti upp á ákveðina upphæð fyrir hverja milljón sem fólk skuldar. Þannig að fólk hefur val. Skil þessvegna ekki þessi mótmæli.

[Júlíus Björnsson, 7.7.2010 kl. 02:01]

Útlendingar mun hafa sagt þegar þau sáu hverjir áttu að greiða af negam-lánveðsöfnum:. Samkvæmt úttekt á Íslandi 2005 af IMF  voru þessir neytendur eða greiðendur veðlánanna orðnir svo skuldsettir vegna greiðsluþjónustu við ríki, lánastofnanir og sjóði og vegna eðli negam-lána sem hækka umfram verðbólgu þá verður þetta aldrei greitt nema um 50%, 1.000.000.000 í svona lélegum veðbréfum samþykkjum  við á 500.000.000

Þá má búast við að tilboð Ríkisstjórnar [siðspilltra hafi verið] hafi verið ef við tryggjum að leiðrétting fari ekki til fórnarlamba Negam-lána íbúðakerfisins þá gæti ykkur vel tekist  að fá meira borgað en okkur, eigum við ekki semja um 600.000.000. Það er 40% afföll.

Íbúðalánakerfi Íslendinga er rekið með negam-lánsformum hámarks áhættudreifar þar sem veðbólga hækkar umsamið raunvirði heildarskuldar á lánstímanum umfram neytendaverðvísi [neysluvístölu] eftir um 3 ár í eðlilegri UK bólgu.

Algjörlega þess vegna bannað lánsform í flestum Ríkju EU og USA nema til 5 ára. Hér eiga að ríkja sömu eignarréttahefðir og veðbréfa.   Spánverjar á sínum tíma mun hafa sett sér refsi ákvæði gegn lánstofnunum sem voru að fikta við umsaminn annuitet lánsform eftir samninga og breyta í negam: hámarks áhættu með narrandi  lágum byrjunargreiðslum: neikvæðum vöxtum í samanburði við eðlilegt jafngreiðsluform.

IMF forgangsraðar ekki niðurskurði Ríkistjórnar Íslands hann reynir að tryggja að hún geti staðið við sínar skuldbindingar. Ríkisstjórn ber ekki  ábyrgð á þeim sem eru ekki þjóðin hverju sinni, að hennar mati er greinlegt. 

[Theódór Norðkvist, 7.7.2010 kl. 10:04]

Magnús þú svaraðir ekkert því sem ég var að tala um. Í staðinn ferðu að þrugla eitthvað um hvernig lánamálum var háttað fyrir verðtryggingu.

Það kemur því bara ekkert við sem ég var að tala um, því sem gerðist í óðarverðbólgunni 1983-1990, þegar stór fjöldi manns misstu húsin sín.

[Sigurður Sigurðsson, 7.7.2010 kl. 12:35]

Ok Magnús bankafólk. En hvaða máli skiptir það í þessu hvað héraðsdómur sagði. Hæstiréttur hefur snúið þeim dómi og hann gildir ekki.

Jú það margt ágætis fólk sem starfar innan fjármálakerfisins og vill gera allt sem þess valdi stendur til að aðstoða fólk. En úrræðin skortir og ekki fara að tala um þessar aðgerðir sem ríkisstjórnin hefur sett til hjálpar fólki í vanda. 110 % leiðin er auðvitað arfavitlaus og miklu skynsamlegra fyrir viðkomandi að fara í gjaldþrot og leigja á almennum markaði eða í félagslega kerfinu. 

[Júlíus Björnsson, 7.7.2010 kl. 16:20]

Góður puntur Theódór.

Verðtryggðir heildar nafnvextir er sama og heildarraunvextir á bréfum, allvega markmið þess sem ekki ætlar að selja langtíma öruggustu veðbréfinn. 1 heimilskaup og jafngeiðslu lán til 30 ára Heildarskuld/360 x 360 jafnháir gjalddagar er best og lang algenast í lýðræðislegum borgríkjum.

Þegar negam formið var innleitt hér samfara að innlend vístala varð staðfest með lögum að vera neytendaverðvísir [CPI] og kölluð neysluvístala,

þá voru Nafnvextir= raunvaxta markmið minnst á þessum negam formum 8,5% .  Ekki spurning að margir misstu húsin sín.

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.7.2010 kl. 16:42]

Það sem hér er lagt til að síðuhöfundi verður á vissan hátt að veruleika, þegar gengistryggð húsnæðislán verða leiðrétt munu lánþegar líklega þurfa að endurgreiða hluta þeirra vaxtabóta sem þeim hafa verið greiddar á grundvelli vaxta af allt of háum ólöglegum höfuðstóli. Þessir peningar renna í ríkiskassann og bæta þannig stöðu hans sem því nemur, án þess að sérstakan viðbótaskatt þurfi til. Það má ekki gleyma þessu atriði þegar fjallað er um sanngirnissjónarmið, og hverjir eigi að bera þungann af leiðréttingunni.

[Júlíus Björnsson, 7.7.2010 kl. 18:12]

Gervi einkabankar stunda einokunar negam lánformsformastefnu til að innheimta skatta í Ríkissjóð. Til að gera banka að grýlum og Ríkistjórnir að englum.

Brussel á að vera grýlan í framtíðinni þegar AGS er búið að gegna grýlu hlutverkinu.

Neytendur þurfa svo að borga alla skattanna á endanum. Okurvextir er Ríkistjórnar felu skattar. Fjármálgeirinn er í samburði við önnur lönd dýrasta lausnin til að fela atvinnuleysi.   

Einokun í kraft ríkisverndaðrar fákeppni er reynsla  í þágu greiðsluþjónstu neytenda við  Hluthafanna.  

[Theódór Norðkvist, 7.7.2010 kl. 20:58]

Einmitt Júlíus, okurvaxtastefnan er dulin skattlagning.