Það þarf nú að fá eitt á hreint!

Þegar að Bjarni Ben talar um að ná samstöðu um stórmál er eitt sem vefst fyrir mér: Er það sátt um t.d. fiskveiðar að ná samstöðu við útgerðamenn um hvernig fyrirkomulagið á að vera. Hvað með okkur hin 319 þúsund sem hér búum? Og eigum auðlindina. Eigum við bara að sætta okkur við vilja þeirra? Hverskonar sátt heldur hann að það sé? Og þetta á við fleiri mál sem þingmenn bulla hér um reglulega. Eins og t.d. Rammaáætlun um nýtingu orkunar. Hefur fólk þ.e. almenningur ekkert um það að segja. Eru það bara orkufyrirtækin og "sérfræðingar" sem þurfa að ná sátt. Kemur skoðun almennings ekkert þar að? Finnst þetta lýðskrum af verstu sort. Eitthvað sem flokkurinn hans hefur aldrei farið eftir sjálf.

Kópavogur 30 apríl 2012

Alþingi ekki afgreiðslustofnun

Athugasemdir

[Ingibjörg Guðrún Magnúsdóttir, 29.4.2012 kl. 15:16]

Finnst þér Magnús Helgi vera mikil sátt um þessa hluti sem þú nefnir í dag...

Ríkisstjórn dagsins í dag á heiðurinn af öllu þessu ósætti og öllum þessum glundroða sem er í Þjóðfélaginu í dag, heiðurinn vegna aðgerða sinna sem felast í að valda sundrung en ekki sameiningu...

[Óðinn Þórisson, 29.4.2012 kl. 16:52]

Það hefði gengið betur ef Jóhanna hefði meint eitthvað með sínum orðum um samráð og sátt.
Rammáætlun var leið til að sætta og koma fram með plagg sem myndi standa af sér ríkisstjórnir - hversvegna var áratugsvinnu sem kostaði 1 milljað sturtað niðu ? jú vegna hrossakaupa ríkisstjórnarflokkana.