Niðurstöður stjórnarmyndunarviðræðna - Spá

Ég hef lagt í töluverða íhugun og lestur frétta og tel að niðurstaðan verði þó erfitt sé að trúa því að það verði Framsókn og Sjálfstæðismenn myndi næstu ríkisstjórn. Veit að fólk er hissa á þessu og trúir þessari spá minni illa

 

En ég sé líka fyrir mér að þeim verði erfitt að ná samstöðu hjá þjóðinni og það verði erfitt að uppfylla öll þau loforð sem þessir flokkar hafa boðað og kjósendur ætlast til.

• Peningar frá kröfuhöfum: "Vefur Financial Times segir að erlendu kröfuhafarnir setji líklega fram þá kröfu að ekki eigi að vera veittur neinn afsláttur af þeirra kröfum. Þeir geri sér þó grein fyrir því að „íslenskir stjórnmálamenn hafi lofað slíkum afslætti í nýafstaðinni kosningabaráttu.“ Financial Times segir að þessar viðræður eigi vafalítið eftir að verða eitt erfiðasta verkefnið sem ný ríkisstjórn standi frammi fyrir." ruv.is
• Það verði erfitt að lækka bara skuldir ákveðins hóps en gera ekkert fyrir aðra: "

  Þar eru samt bara sumir taldir verðugir en ekki aðrir. Sumum þeirra sem tekið höfðu peningalán fyrir hrunið skulu greiddar tjónsbætur en ekki öðrum sem urðu fyrir fjártjóni við þessa dapurlegu atburði í þjóðlífi Íslendinga. Meðal annars munu þeir ekki teljast verðskulda bætur sem „bara“ misstu atvinnuna og heldur ekki þeir sem misstu eignir af ýmsum toga. Í þessum fyrirætlunum felst að þeir fá mest sem tóku mestu áhættuna í persónulegum fjármálum sínum en þeir minnst sem sýndu ráðdeild og varfærni.

  Jón Steinar segir að í nýafstöðnum kosningum hafi stjórnmálaflokkar farið fram með loforð um bætur sem þessar. Það skilaði atkvæðum og þeir fengu flest atkvæði sem mest buðu.

  Þegar loforðamenn voru spurðir hvaðan þeir hygðust afla fjár til að standa straum af kostnaði við skaðabótagreiðslurnar gáfu þeir óljós svör um að hafa mætti fé af nafnlausum erlendum kröfuhöfum Íslendinga sem gjarnan voru þá uppnefndir svolítið í leiðinni, kallaðir hrægammar eða eitthvað ámóta hugljúft. Lítið var þá gefið fyrir þá staðreynd að „hrægammar“ njóta lögverndar hér á landi fyrir eignarréttindi sín rétt eins og heiðlóur.

• Lækkun skatta. Í ljósi þess að ríkið er rekið með halla held ég að það skapi stjórnvöldum ekki trúverðugleika og líkur á að það verði aðeins lækkaðir skattar á auðmönnum og fyrirtækjum. 
• Hækkun launa: Í ljósi frétta frá Landspítalanum í dag frá Geislafræðingum þar sem þeir segja að 6% hækkun sé eins og upp í nös á ketti held ég að stjórnvöld lendi í hremmingum með þetta mála og laun hækki ekki í neinu samhengi við væntingar. 
• Náttúruverndarsinnar farnir að brýna mótmælavopnin.

Svona held ég að hægt væri telja upp atriði. Og að þeir flokkar sem nú töpuðu kosningum hlægi sig máttlaus alver fram að næstu kosningum á meðan að fylgið hrynur af verðandi stjórnarflokkum. 

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 3.5.2013 kl. 00:10]

Já. Nákvæmlega. Það skríta var í þessari svokölluðu kosningabaráttu (sem framsóknarflokkurinn eyðilagði reyndar og breytti í skrípaleik) að hérna var talað og talað eins og allt væri hægt að gera fyrir alla, lækka skatta og auka útgjöld ville vekk auk þess sem fleiri fleiri hundruð milljarða lægju hérna sem íslendingar gætu bara tekið frá útlendingum si sona og allt í gúddý o.s.frv.

Það er alveg stórlega furðulegt að - bara allir - skildu leyfa umræðunni að þróast svona. Jú jú, sumir reyndu málefnalegheit - en það var ekkert hlustað.

Staðreyndin er og það sem öll umræða hefði átt að þróast út af var, að núv. stjórnvöld unnu kraftaverk við endurreisnarstarfið. þau réttu skipið af og komust úr brimgarðinum.

En framhaldið er örmjó lína. Það þarf að fara mjög varlega og af einbeitni við að halda kúrsinum réttum.

Þetta var alls ekki tími stórra loforða eða töfratrikka. Og alls ekki tími fyrir að tala og tala eins og Ísland væri bara eitt í heiminum og gæti tilbeðið sinn þjóðararf uppí afdölum ásamt krónu og sigmundi davíð.

Það hefði verið nóg að hafa í huga að á næstu árum eru afar þungar afborganir í erlendum gjaldeyri. Það skiptir afskaplega miklu að halda öllu þokkalega ballaniseruðu og halda samböndum erlendis varðandi endurfjármögnun og þess háttar.

Tal manna sumra er gjörsamlega óskaplegt á að hlýða. það eru vítaverð afglöp pólitíkusa að kynda undir þjóðrembing og vitleysu á slíkum tímum. Það er komið meira en nóg af slíku.

Að hægt sé að vega aftur og aftur í sama knérunn - og sinna í engu afleiðingum og áhættu - það er bókstaflega vítavert ábyrgðarleysi og maður skilur varla hvað mönnum gengur til.

Að ofan sögðu, þá að sjálfsögðu á að semja við þessa blessuðu erlendu fugla hérna á eins hagstæðastan hátt og kostur er og mögulegt er - en að slíkt verði eina efni í kosningabaráttu og kosningauppleggi og einhver hugsanlegur ,,gróði" langt inní framtíðinni sé notaður sem tálbeita til að fá atkvæði - í raun ætti þetta að vera refsivert. Þetta er skumstæling og skemdarverk á lýðræðinu. Punktur.

[Sveinn R. Pálsson, 3.5.2013 kl. 08:15]

Seðlabankinn tapaði gríðarlega á falli bankanna. Takist honum að endurheimta eitthvað fé núna, er það aðeins upp í tapið sem orðið var.

Ef ég tapa t.d. 10 millum í einhverju braski, en næ svo 3 millum til baka, þá er ég ekki að græða 3 millur heldur tapaði ég 7 millum millum í heild. Þannig er það með Seðlabankann, hann verður áfram í bullandi tapi.

Einnig er það góð ábending hjá Jóni Steinari, að margir aðrir urðu fyrir "forsendubresti", misstu t.d. atvinnuna eða töpuðu á hlutabréfum. Þeir sem fóru óvarlegast eiga að fá mest, það getur ekki talist réttlæti. Þessi smá verðbólga sem verið hefur undanfarin ár getur engann veginn talist forsendurbrestur.

[sæmundur (IP-tala skráð) 3.5.2013 kl. 10:59]

Þeir einstaklingar sem sækja um greiðsludreifingu vegna lyfjakaupa þurfa að bíða samþykkis Sjúkratrygginga Íslands áður en þeir fá lyf sín afgreidd.

Nýtt greiðsluþátttökukerfi vegna kaupa á lyfjum tekur gildi á morgun en Heiðar Örn Arnarson, kynningarfulltrúi SÍ, segir greiðsludreifinguna úrræði fyrir þá sem eiga erfitt með að mæta kostnaði í fyrsta þrepi nýja kerfisins.

Samkvæmt greiðsludreifingarfyrirkomulaginu munu einstaklingar í greiðsluerfiðleikum eiga kost á því að dreifa lyfjakostnaði umfram átta þúsund krónur á tvær greiðslur og kostnaði umfram fimmtán þúsund krónur á þrjár greiðslur. Ef ljóst þykir að einstaklingur muni eiga rétt á 100% greiðsluþátttöku á tólf mánaða tímabili verður hins vegar mögulegt að dreifa kostnaðinum á allt að tíu greiðslur.

eruð þið ekki stoltir af ykkar norrænu velferðarstjórn sem setti þetta kerfi á