Nokkrar góðar dæmisögur svona í tengslum við ástandið hjá okkur

Lexía 1:
Maður fer í sturtu rétt í þann mund, er konan hans er að ljúka sinni og dyrabjallan hringir.
Konan vefur um sig handklæði og hleypur til dyra.
Hún opnar hurðina og úti stendur Biggi úr næsta húsi.
Áður en henni tekst að koma upp orði segir Biggi: "Ég gef þér hundraðþúsund ef þú lætur handklæðið falla".
Hún hugsar sig um smá stund og lætur svo handklæðið falla og stendur nakin fyrir framan Bigga. Eftir nokkrar sekúndur lætur Biggi hana fá hundraðþúsund og fer.
Konan vefur handklæðinu aftur utan um sig og fer aftur inn.
Þegar hún kemur inn á bað spyr eiginmaðurinn: "Hver var þetta?"
"Þetta var Biggi í næsta húsi", svarar hún.
"Frábært", segir maðurinn, "nefndi hann eitthvað um þessi hundraðþúsund sem hann skuldar mér?"

Boðskapur sögunnar:
Ef þú deilir mikilvægum upplýsingum varðandi lán og áhættu með hluthöfum tímanlega geturðu verið í aðstöðu til að koma í veg fyrir óþarfa afhjúpun

Lexía 2:
Prestur bauð nunnu far. Hún settist inn og krosslagði fætur, sem varð til að bera fót hennar.
Presturinn missti næstum stjórn á bílnum. Eftir að hafa náð stjórninni aftur, strauk hann hendinni laumulega upp eftir fæti hennar.
Nunnan sagði þá: "Mundu eftir Orðskviðunum 10:4".
Presturinn dró að sér hendina, en þegar hann skipti um gír strauk hann hendinni aftur upp eftir fæti hennar.
Aftur segir nunnan: "Mundu eftir Orðskviðunum 10:4".
Presturinn afsakaði sig og sagði: "Fyrirgefðu systir, holdið er veikt".
Er þau renna í hlað við klaustrið andvarpar nunnan þunglega og fer sína leið.
Þegar presturinn kemur í kirkjuna flettir hann upp Orðskviðunum 10:4. Þar stóð: " Snauður verður sá, er með hangandi hendi vinnur, en auðs aflar iðin hönd".

Boðskapur sögunnar:
Ef þú ert ekki vel upplýstur í starfi þínu gætirðu misst af stórkostlegum tækifærum

Lexía 3:
Sölumaður, ritari og deildarstjóri eru á leið í mat þegar þau finna fornan olíulampa.
Þau nudda lampann og út kemur töfraandi. Andinn segir: "Ég veiti hverju ykkar eina ósk".
"Ég fyrst! Ég fyrst!", segir ritarinn. "Ég vil vera á Bahamaeyjum á hraðbát algerlega áhyggjulaus". Og púff! Hún er horfin.
"Næst ég! Næst ég!", segir sölumaðurinn. "Ég vil vera á Hawaii að slaka á með einkanuddara og endalausar birgðir af Pina Colada og ástinni minni". Og púff! Hann er horfinn.
"Allt í lagi, það er komið að þér", segir andinn við deildarstjórann.
Deildarstjórinn segir: "Ég vil að þessi tvö verði komin aftur á skrifstofuna eftir mat".

Boðskapur sögunnar:
Alltaf láta yfirmanninn tala fyrst.

Lexía 4:
Örn sat í tré og gerði ekki neitt.
Lítil kanína sá örninn og spurði hann: "Get ég líka setið eins og þú og gert ekki neitt?"
Örninn svaraði: "Auðvitað, því ekki".
Svo kanínan settist á jörðina fyrir neðan örninn og hvíldist. Allt í einu birtist refur og stökk á kanínuna og borðaði hana..

Boðskapur sögunnar:
Ef þú ætlar að sitja og gera ekki neitt skaltu gera það mjög mjög hátt uppi.

Lexía 5:
Kalkúnn var að tala við bola.
"Ég vildi að ég gæti komist á topp þessa trés, en ég hef bara ekki kraft til þess".
"Nú, því nartarðu bara ekki í delluna mína", svaraði boli, "hún er full af næringarefnum".
Kalkúnninn kroppaði í delluna og komst að því að það veitti honum í rauninni styrk til að ná neðstu grein trésins.
Næsta dag, eftir að hafa nartað í aðeins meiri kúadellu, komst hann á næstu grein. Að lokum eftir fjóra daga sat kalkúnninn stoltur á toppi trésins.
Bóndi nokkur tók fljótt eftir honum og skaut hann niður.

Boðskapur sögunnar:
Della kemur þér kannski á toppinn, en hún heldur þér ekki þar

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 8.2.2009 kl. 08:49]

Góðar sögur