Ætla nú að vona að þessar deilur verið búnar um næstu áramót

Sunnudagur, 26. júlí 2009

Ætla nú að vona að þessar deilur verið búnar um næstu áramót

Manni finnst nú að þó menn séu á móti ESB aðildarviðræðum þá séu þetta aum rök hjá Jóni Bjarnasyni. Og eins þá veltir maður því fyrir sér hvað hann telur að vinnist með svona gaspri. Það eina sem hann græðir er að skapa ríkisstjórninni enn meiri andstöðu sem og minnka trú manna á að hún ráði við ástandið.

	Vill fresta umsóknarferli ESB
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Magnús Helgi Björgvinsson

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook

Athugasemdir

Jón Bjarnason gerði réttast að segja sig frá embætti og styðja sjálfstæðisflokkinn. þar kemst ekki hnífurinn á milli.

Gísli Ingvarsson, 26.7.2009 kl. 12:51

Getum við frestað framtíðinni?

Pétur (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 12:53

Það er gott til þess að vita að VG skuli ekki liggja marflatir undir kúgunum ESB.

Sigurður Þórðarson, 26.7.2009 kl. 12:57

Jón Bjarnason kom með ágæt rök fyrir sínu máli, margþætt rök sem benda til þess, að verið sé að reyna að kúga okkur til að borga mörghundruð milljarða króna, sem VIÐ EIGUM EKKI AÐ BORGA, og meðal þeirra, sem reyna að beita okkur þeirri fjárkúgun, eru kjarnaríki í Evrópubandalaginu og bandalagið sjálft! Og þú mælir auðvitað með þessu bandalagi, en hefur hér engin rök. Stattu með þinni eigin þjóð!

Jón Valur Jensson, 26.7.2009 kl. 13:12

Jón Valur! Veit að þú telur að ekki eigi að borga IceSave. En óvart eru nærri allir sem um málið fjálla sem telja að við verðum að gera það! Og þetta mál verður löngu leyst áður en vð förum í aðildarviðræður við ESB. Og ég hef í mörgum færsum fært fram mín rök fyrir því að ég vill að Ísland gangi í lið með ESB. Megin rök mín eru þau að hagsmunir okkar og ESB fara mjög vel saman og ef við ætlum í framtíðinni að vaxa og dafna þá hefu sýnt sig að við þurfum að horfa til þess að komast í efnahagslegt umhverfi sem ræður við það. Sáum það í haust að við erum í engir aðstöðu til að stækka nema takmarkað á grunni okkar litla hagkefis með krónu sem gjaldmiðil. Ég sé ekki betur en ef við ætlum að vera ein og út af fyrir okkur þá verðum við að draga saman í öllu. Draga saman í menntamálum, heilbrigðismálum og félagsþjónustu því að við ráðum ekki við það.

Eins horfi ég til þess að við verðum hluti af mjög öflugu samstarfi sem hefur áhrif á alþjóðlegum grunni.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 13:24

Og enn verra verður það þegar ESB samþykkir ekkert "bullshitt" eins og verðtryggingu,vísitölubætur og okurvexti. Þjóðin verður að gangast inn á sömu kjör og aðrar þjóðir innan ESB. Þetta virðist algjörlega útilokað fyrir íslendinga að skilja og er aldrei nefnt. Enda hefur ríkisstjórnin samþykkt 6,6% vexti á Icesave skuldinni, sem eru miklu hærri vextir en viðgangast innan ESB. Jón Bjarnarson skilur sumt en ekki allt, en hinir ráðherrarnir skilja ekki neitt eins og vera ber. Þeir eru jú ráðherrar.

V. Jóhannsson (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 13:24

Eins er nú ekki mikið á hugmyndum stjórnarandstöðunnar að byggja varðandi lausninr á IceSave. Var að hlust á Einar Guðfinn og Eygló á Sprengisandi áðan.

Þau voru sammála um að samningurinn væri ömulegur. EN þegar þau voru spurðu hverju þyrfti að breyta til að þau gætu samþykkt hann þá komu á þau vöbblur. Það endaði eiginlega þannig að mér skildist að þau hefðu bara engar lausnir. Og Guðbjartur talaði um að nú kæmi stjórnarandstaðan þannig fram í málinu að þau væru bara í fýlu og vildu ekkert leggja til málana í vinnu Alþingis við að setja ramma um ábrygðina. Þau ýjuðu að nefndarskipan samninganefndarinnar. Það heðfu þau kannski ekki átt að gera því að í nefndinni eru nær sömu menn og Sjálfstæðisflokkurinn skipaði í nefndina fyrir utan ráðuneytisstjórnan sem seldi hlutabréf sín daginn fyrir hrun. Baldur Guðlaugsson.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 13:35

Megin rök mín eru þau að hagsmunir okkar og ESB fara mjög vel saman og ef við ætlum í framtíðinni að vaxa og dafna þá hefu sýnt sig að við þurfum að horfa til þess að komast í efnahagslegt umhverfi sem ræður við það. Sáum það í haust að við erum í engir aðstöðu til að stækka nema takmarkað á grunni okkar litla hagkefis með krónu sem gjaldmiðil. Ég sé ekki betur en ef við ætlum að vera ein og út af fyrir okkur þá verðum við að draga saman í öllu. Draga saman í menntamálum, heilbrigðismálum og félagsþjónustu því að við ráðum ekki við það.
Eins horfi ég til þess að við verðum hluti af mjög öflugu samstarfi sem hefur áhrif á alþjóðlegum grunni.

Þetta eru ekki nein rök hjá þér Maggi. Þetta eru bara draumórar. Hvernig fara t.d. fiskveiðistjórnun og landbúnaður á Íslandi vel saman við ESB. Bullshit!

Rauðletraði textinn í athugasemdinni er það sem koma skal. Og það mun koma jafnvel þótt svo að SF takist að kjöldraga Íslendinga ofan í ESB svartholið því að eina alvöru hagkerfis-leiðréttingin gengur út á að stilla af flæði raunverulegra verðmæta út úr hagkerfinu og inn í það. Það eru ekki til verðmæti til að mæta þessum kostnaði ríkisins. Þau munu ekki verða til þótt svo að hér sé notuð Evra eða ef Ísland gengur í ESB.

kristinn (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 14:54

Ég bendi þér á Kristinn að við seljum t.d. nær allan okkar fisk til Evrópu. Við ætlum að sækja sömu réttindi fyrir landbúnað og finnar og Svíar fengu fyrir landbúnað á norðlægum slóðum. Það hefur engin veiðreynslu hjá okkur og því ekki möguleiki fyrir aðra að fá að veiða hér. Mér er sama hvort það eru útlendingar sem eiga útgerðir ef þeim er gert að skila sköttum og skyldum hér. Þú verður líka að muna að um helmingur þeirra sem unnu hér fyrir hrun í fiskvinnslu voru útlendingar. Fiskurinn skilar jú hér inn gjaldeiri en það eru ekki nema nokkur þúsund manns sem hafa atvinnu af fiski. Og munu hafa það áfram eftir að við göngum í ESB. Eins þá bendi ég á það að við inngöngu í ESB getum við flutt út fullunnin fisk og kjöt en þau bera tolla í dag inn í ESB.

Og bendi þér á að hagnaður úr sjávarútvegi hefur í dag flætt erlendis í áhættuverkefni og inn á reikninga í Tortola. AÐ minnsta kosti var hann ekki notaður til að greiða niður skuldir sjavarútvegsins.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 15:07

Aðeins fyrirspurn til M.H.B. Hvaða réttindi hafa svíar og finnar fengið til landbúnaðar á norðlægum slóðum? Lappar reka hreindýrabúskap og ég man ekki eftir að þeir hafi fengið neitt, nema til að halda við "kúltúr" og það sama með hundasleða eigendur, sem hafa fengið einhverja styrki, en smá bændur í norðri hafa ekki fengið neina styrki frá EU. Aftur á móti hafa Stórbændur á Skáni fengið mikla styrki, enda samkeppnisfærir með því móti.

Þetta með fullunnin fisk og kjöt er tvíeggjað. Mér fannst alltaf merkilegt hér áður fyrr, þegar ég bjó á 'Íslandi, hvers vegna íslendingar fullunnu ekki sjávarafurði

heima og markaðssettu sig með viti erlendis. Að vísu höfðu íslendingar ekkert vit á markaðssetningu og hafa ekki enn, þótt þeir kannski haldi það. Í dag veit ég að stórfyrirtæki og oft Glópal myndu kafkeyra smáfyrirtæki á Íslandi á stundinni. Eini möguleikinn er að eitthvert erlent stórfyrirtæki ætti verksmiðjurnar.

Þegar svíar gengu

í EU1995, þá kynntu þeir sér viðhorf bænda víða innan EU og ég man sérstaklega eftir frönskum eggjabónda sem sagði, að hann yrði að leggja niður búið, eða stækka það og fá 100.000 egg á dag til að verða samkeppnisfær við stór eggjabúin. Íslendingar átta sig ekki á öllum fallgryfjunum sem fylgja aðildinni. Ég hef ekkert á móti inngöngu,en með tapaða stöðu þýðir ekkert að bjóða jafntefli , hvað þá að halda að Ísland fái einhver sérréttindi. Það er meðal annars eitt heimskuhjalið í heimóttarlegum íslendingum. Það verður engin miskunn gefin frá hálfu ESB.

V. Jóhannsson (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 17:45

M.a. fellst í sérlausnum fyrir Finna og Svía að þjóirnar fá að styrkja landbúnað sinn áfram umfram það sem ESB gerir.

Eftirfarandi er úr skýrslu nefnda forsætisráðuneytis um landbúnað.

Í skýrslunni Íslenskur landbúnaður í alþjóðlegu umhverfi kemur fram að aðild Íslands að ESB myndi færa landbúnaðinum aðstoð sem flokkast einkum á eftirfarandi hátt:

 Framleiðslutengdir styrkir samkvæmt sameiginlegu landbúnaðarstefnunni. ESB fjármagnar þessa styrki að fullu, en eftir endurskoðun landbúnaðarstefnu ESB dregur mjög úr framleiðslutengdum styrkjum og í staðinn koma styrkir ótengdir framleiðslu, sem þó byggjast á sögulegri viðmiðun.

 Stuðningur við byggðaþróun, samfélög og atvinnusköpun á landsbyggðinni (svonefndir

grænir styrkir). Þessi stuðningur beinist ekki aðeins að landbúnaði, heldur fremur að búháttabreytingum, framleiðniaukandi verkefnum og annarri atvinnusköpun á landsbyggðinni.

 Umhverfisstyrkir samkvæmt skilyrðum ESB (í Finnlandi fjármagnar ESB um 55% þeirra).

 Styrkir til harðbýlla svæða (Least Favoured Area, LFA). Í Finnlandi greiðir ESB um 30% þeirra. Þess má vænta að allt Ísland verði flokkað sem harðbýlt svæði.

 Heimildir til norðurslóðaaðstoðar (Nordic aid), líkt og Finnar og Svíar hafa, en eins og þeir Verða Íslendingar sjálfir að kosta þessa aðstoð. Semja verður sérstaklega um þetta mál, m.a. umfang og ráðstöfun.

ESB hefur gert samninga í aðildarviðræðum um tímabundinn aðlögunarstuðning og um sérlausnir vegna staðbundinna aðstæðna. Í sumum tilvikum hafa slíkar sérlausnir síðan orðið hluti CAP. Til viðbótar þessu koma byggða- og þróunarstyrkir ESB (Structural Funds), en þeir renna ekki aðeins til þeirra sem stunda landbúnað. Slíkir styrkir skiptast með allt öðrum hætti milli framleiðenda búvöru en sá stuðningur sem þeir njóta nú hérlendis í formi tollverndar og styrkja.

Ekki er óhugsandi að Íslendingar geti fengið viðurkennda sérstöðu varðandi dýraheilbrigði sem varanlega reglu innan ESB. Finnar og Svíar hafa fengið sérstök svæði viðurkennd sem verndarsvæði en að öðru leyti fengið aðlögunartíma. Malta og Kýpur hafa einnig fengið viðurkennda sérstöðu á þessu sviði.

Aðildarsamningar Finna og Svía að ESB gera ráð fyrir að þeir megi sjálfir styrkja landbúnað sinn sem nemur 35% umfram önnur aðildarlönd, en ESB greiðir nú um 40% af heildarstuðningi við finnskan landbúnað. Innanlandsstuðningi Finna er fremur beint til norðurhéraðanna en til Suður- Finnlands og hækkar eftir því sem norðar dregur.

Umræður um endurskoðun sameiginlegu landbúnaðarstefnunnar hafa einkum beinst að því að draga úr heildarstuðningi við atvinnugreinina og minnka tengsl aðstoðar við framleiðslu og framleiðslumagn, en auka í staðinn framlög til umhverfisverndar, byggðafestu og búháttabreytinga. Við austurstækkun ESB var samið um byrjunaraðstoð sem nemur fjórðungi þeirrar aðstoðar við landbúnað sem hingað til hefur fylgt sameiginlegu landbúnaðarstefnunni.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 18:07

"En óvart eru nærri allir sem um málið fjálla sem telja að við verðum að gera það!" þ.e. að borga Icesave-skuld Landsbankans, segir Magnús hér ofar. Þetta er ekki afstaða þjóðarinnar, mikill meirihluti hennar (7585%) hefur þá afstöðu, að við eigum ekki að borga, og þá afstöðu hafa margir lögfræðingar, innlendir sem erlendir. Hitt er í sjálfu sér rétt hjá Magnúsi (ef við túlkum orð hans þannig), að margir af þeim, sem (Esb- og Icesave-sinnaðir) fjölmiðlar kalla til vitnisburðar, telja, að við "verðum"  í meiningunni: "erum tilneydd til"  að borga. En þetta er einfaldlega af því að margir þeirra vilja, að við beygjum okkur fyrir ofurveldinu,  að við lútum fyrir því, sem heilbrigðisráðherra okkar segir nú í fréttum, að ekki geti kallazt 'þjóðaréttur', heldur 'HNEFARÉTTUR'. Og ég sé, að Magnús eins og margir evrókratar  og trúlega ALLIR evrókratarnir á Alþingi  vill lúta þessu ofríki. Það segir mest um þá, sem þessa afstöðu hafa, en ekkert um þjóðina og vitaskuld ekkert um réttlæti og sannleika.

Svo tek ég undir lokaorð V. Jóhannssonar kl. 17:45 (og ef þetta er Valdimar Jóhannsson, sem var með eitt hádegiserindið í Útvarpi Sögu nú í nýliðinni viku, þá þakka ég honum kærlega fyrir!).

Jón Valur Jensson, 26.7.2009 kl. 18:13

Nær allir sérfræðingar og lögfræðingar segja Jón Valur að við þurfum að greiða lágmarkstryggingarnar. Það er hinsvegar deilt um hvort að samningurinn sé akkúrat sá rétti. Man í svipinn bara eftir Stefáni prófessor og Lárusi hrl. sem halda því fram að við eigum ekki að greiða þetta. Öðurm man ég ekki eftir í svipinn af sérfræðingum. Elvira sem er doktor í evrópurétti segir að við komusmst ekki hjá því að borga. Þó hún deili á samningin sem við höfum gert.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 18:21

Svo væri ágætt að hugsa líka út í það að í dag eru skv. hagstofunni

Fjöldi starfandi eftir atvinnugreinum, kyni og landssvæði 1991-2008
2008


Landbúnaður og fiskveiðar alls	8.600

Því erum við ekki að tala um stóran hluta þjóðainnar sem þetta mundi snerta bent.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 18:27

Maggi:

"Megin rök mín eru þau að hagsmunir okkar og ESB fara mjög vel saman og ef við ætlum í framtíðinni að vaxa og dafna þá hefu sýnt sig að við þurfum að horfa til þess að komast í efnahagslegt umhverfi sem ræður við það."

Bara með því að skoða samruna aflandseyju við stærra ríkjasamband í sögulegu samhengi þá ættum við að fá einhverja hugmynd um hvað býður okkar í ESB, eitt dæmi er Nýfundnaland sem gekk í ríkjasamband við Kanada 1949, í myndinni/bókinni "Hard Rock and Water" er þetta skoðað frá sjónarhóli Nýfundnalands, holl lesning fyrir þá sem halda að við munum "vaxa og dafna" í ESB.

Fæðuöryggi er líklega eitt mikilvægasta öryggi hverrar þjóðar og má ýmsu fórna fyrir það, innflutt "fæðuöryggi" tellst seinnt næjanlegt fyrir aflandseyju ef upp kæmu hamfarir, styrjaldir eða einhver óáran á meginlandi Evrópu eða í heiminum sem kæmu í veg fyrir að nægjanleg niðurgreidd styrkjafæða eða önnur fæða bærist til landsins. Öflug fæðuframleiðsla innanlands er einn af hornsteinum þess að hægt sé að búa í landinu, við getum alltaf flutt inn matvæli ef innlendar nátúruhamfarir ógna fæðuöryggi þjóðarinnar. Þess má geta að Evrópubúar greiða tvisvar sinnum fyrir hvert kg af mat framleitt í Evrópu, fyrst með sköttum og svo út úr búð, þetta kalla Evrópumenn "vandamál sem þarf að leysa".

Til gamans má geta þess að Englandsdrottning fær greidda landbúnaðarstyrki enda hálf auralaus veslingurinn.

Eggert (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 19:12

Þú kýst alltaf, Magnús, (viljandi til að vera óskýr og loðinn í hugsun?) að nota orðið "verðum (að borga þetta)" í stað þess að segja: að okkur beri að lögum að borga þetta. Engir marktækir lögfræðingar íslenzkir hafa verið með yfirlýsingar um, að við eigum skv. lagaskyldu að borga þetta. Og þegar Mishcon de Reya-lögfræðistofan í Lundúnum og Schjödt-lögfræðistofan í Brussel gáfu það álit sitt, að ekkert í tilskipun Esb um tryggingainnistæður styddi það, að ríkissjóður Íslands væri fjárhagslega ábyrgur fyrir Icesave-skuldum Landsbankans, þá kaus þessi ríkisstjórn að FELA þau álit. Hún hefur yfirleitt falið allt, sem hún hefur talið sig komast upp með, jafnvel Icesave-samninginn sjálfan og bar það hræsnislega fyrir sig, að viðsemjendur okkar (Hollendingar og Bretar) vildu, að þetta væri "trúnaðarskjal". Það var nú ekki meira trúnaðarskjal en svo, að þegar Hollendingar heyrðu af þessari yfirlýsingu, þá settu þeir Icesave-samninginn á NETIÐ!

En valdníðslan og hnefarétturinn virðast haldast saman hjá þessari ríkisstjórn, bæði að kokgleypa fjárkúgun Hollendinga, Breta, Esb og 24 Norðurlandanna og eins að beita Alþingi þvingunum í beinu framhaldi, eins og Agnes ræddi um á s. 10 í Mbl. í dag og ég greindi frá hér: Jóhanna Sigurðardóttir óvirðir þingræðið.

Og nú vill flokkssystir þín Sigríður Ingibjörg Ingadóttir í senn lúta því með þægð og af hræðslugæðum, að Icesave-málið sé tengt lánum frá Norðurlöndunum og AGS, og gera kröfu um beina valdbeitingu við Jón Bjarnason ráðherra, sparka honum út úr ríkisstjórn, af því að hann vill ekki lúta þessu. Ég held hún yrði þá líka að losa stjórnarflokkana við stuðning Atla Gíslasonar (sbr. grein mína: Atli Gíslason gerir það sem formaður hans og Jóhanna ættu að gera, en hafa ekki bein í nefinu til), er það ekki ljóst?!

Aumingja, vesalings evrókratar! Allt upp í loft!

Jón Valur Jensson, 26.7.2009 kl. 19:26

Eins og ég lærði sögu í menntaskóla þá afsalaði Nýfundnaland sé sjálfstæi og var í raun yfirtekið af Kanada. Og þetta var vegna þess að stjórnvöld þar höfðu í raun gert landið gjaldþrota.

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 19:50

Jón Valur við höfum tekið upp Evróputilskipun sem segir að allar innistæður upp að 20.800 evru skuli vera tryggðar! Það sendur hvergi í henni að við ákveðnar aðstæður skuli þetta ekki gilda Hins vegar hafa einhverjir lögfræðingar fundið einhvern galla sem hægt væri að færa fram sem þeir telja að hægt sé að nota en flesti aðrir er efins og aðrar þjóðir eru ekki sammála.
Auk þess skrifaði Árni Matt undir samning þar sem við gengumst undir þessan skilnin nóvember á síðast ári. Þannig að ég skil ekki hvað sé loðiðð við þetta.

Samkomulag næst við Evrópusambandið fyrir hönd Hollendinga og Breta - Greiðir fyrir láni frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum (IMF)

16.11.2008

Mikilvægur áfangi hefur náðst til lausnar deilunnar um innstæðutryggingar vegna íslenskra bankaútibúa á Evrópska efnahagssvæðinu og stöðu sparifjáreigenda í þeim. Viðræður Íslands við nokkur Evrópusambandsríki, sem komust á fyrir tilstilli Frakklands sem nú fer með formennsku í Evrópusambandinu, leiddu til samkomulags um viðmið sem lögð verða til grundvallar frekari samningaviðræðum.

Samkomulagið felur í sér að íslensk stjórnvöld ábyrgjast lágmarkstryggingu þá sem EES-reglur mæla fyrir um til innstæðueigenda í útibúum bankanna erlendis. Endanlegur kostnaður ríkissjóðs vegna þessa mun ráðast af því hvað greiðist upp í innstæðutryggingar af eignum bankanna. Einnig er kveðið á um að Evrópusambandið, undir forystu Frakklands, taki áframhaldandi þátt í að finna lausnir sem gera Íslandi kleift að endurreisa fjármálakerfi og efnahag.

Aðilar eru ásáttir um að hraða fjárhagslegri aðstoð við Ísland, þar með talið samþykkt lánafyrirgreiðslu sem beðið hefur samþykktar stjórnar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (IMF) undanfarnar vikur. Erindi Íslands hjá IMF verður tekið til afgreiðslu hjá sjóðnum miðvikudaginn 19. nóvember.

Umsamin viðmið

Ríkisstjórn Íslands hefur átt viðræðufundi með stofnunum Evrópusambandsins og hlutaðeigandi aðildarríkjum þess um skuldbindingar Íslands samkvæmt samningnum um Evrópska efnahagssvæðið að því er tekur til tilskipunar um innstæðutryggingar 94/19/EB. Aðilar komu sér saman um að tilskipunin um innstæðutryggingar hafi verið felld inn í löggjöfina um Evrópska efnahagssvæðið í samræmi við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið og gildi því á Íslandi með sama hætti og hún gildir í aðildarríkjum Evrópusambandsins.
Viðurkenning allra aðila á þessari lagalegu stöðu greiðir fyrir skjótri niðurstöðu samningaviðræðna þeirra sem nú standa yfir um fjárhagsaðstoð við Ísland, þ.m.t. við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Þessar samningaviðræður skulu fara fram með samhæfðum og samræmdum hætti og skal þar tekið tillit til hinna erfiðu og fordæmislausu aðstæðna sem Ísland er í og knýjandi nauðsynjar þess að ákveða ráðstafanir sem gera Íslandi kleift að endurreisa fjármála- og efnahagskerfi sitt.
Stofnanir Evrópusambandsins og Evrópska efnahagssvæðisins munu taka áframhaldandi þátt í þessu ferli sem fer fram í samráði við þær.

Reykjavík 16. nóvember 2008

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 20:01

Maggi:

"Eins og ég lærði sögu í menntaskóla þá afsalaði Nýfundnaland sé sjálfstæi og var í raun yfirtekið af Kanada. Og þetta var vegna þess að stjórnvöld þar höfðu í raun gert landið gjaldþrota."

Reyndar var þjóðaratkvæðagreiðsla en að öðru leyti hefur þú rétt fyrir þér og það gerir okkar aðstæður í dag mjög líkar þeim sem varð þess valdandi að þeir kusu um að fara í Kanada, athvæðagreiðslan endaði milli 48/52 og 49/51, þeirra reynsla er þess vegna miklu áhugaverðari fyrir okkur, einskonar ferðalag 60 ár fram í timann.

Eggert (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 21:58

Nú er það bara svo Eggert að við erum ekki að afsala okkur sjálfstæði frekar en allar hinar þjóðirnar í ESB. Allar þjóðir ESB eru sjálfstæðar og fullvalda. Þær hafa kosið að hafa samstarf og samvinnu og sömu reglur á ákveðnum sviðum og fela því þann hluta fullveldis til sameiginlegra stofnana ESB. En allar eru þjóirnar sjálfstæðar lýðræðisþjóðir enda gerir ESB kröfu um það til þjóða sem vilja komast í ESB.

Allar þjóðir sem gengið hafa í ESB síðustu áratugina hafa gegnið þar inn í kjölfar kreppu eða erfiðleika af því þær sjá sér hag í að koma sér fyrir með öðrum Evrópuþjóðum sem og að þær verða samkeppnishæfari varðandi útflutning sinn þar sem allir tollar innan ESB falla niður. Þetta var ein af ástæðum þess að Finnar sóttum um aðilda að ESB

Magnús Helgi Björgvinsson, 26.7.2009 kl. 22:29

Í Icesave- og Tryggingainnstæðusjóðs-málefninu ertu eins og barn á fyrstu árum í barnaskóla, Magnús. Þú ættir að lesa tilskipunina rækilega, þá sæirðu það, sem blasir við allra sjónum, að eftir að ríkið hafði gegnt þeirri skyldu sinni að láta koma slíkri sjálfseignarstofnun á legg, þá bar það (eða ríkissjóður) enga fjárhagslega ábyrgð á innistæðutryggingum. Lestu um þetta á altice.is. Þar að auki er þetta skilningur bæði brezka tryggingainnstæðusjóðsins og þess íslenzka í Memorandum of understanding frá 2006 eða 2007, einu skjalanna, sem ríkisstjórnin LEYNDI, en upp komst í nýliðinni viku og Höskuldur Þórhallsson talaði um í fjölmiðlum. Þar að auki var þetta skilningur okkar Ríkisendurskoðunar í opinberum skýrslum hennar árum saman, sem og flestra lögfræðinga, sem gefið hafa álit sitt, nema kannski Jakobs Möller og aðkeyptra lögfræðinga brezku stjórnarinnar. En Árni Mathiesen hafði ekkert vald til að færa hundraða milljarða króna ábyrgð yfir á okkar ríkissjóð síðastliðið haust OG GERÐI ÞAÐ EKKI.

Sleiktu nú sár þín.

Jón Valur Jensson, 26.7.2009 kl. 23:44

Gott kvöld; Magnús Helgi - sem og, aðrir, hér á síðu !

Í athugasemd. nr. 20; skrökvar þú, beinlínis, Magnús Helgi, þá þú reynir að fullvissa hrekklaust fólk, um áframhald sjálfstæðis aðildarríkja ESB.

Hrektust Íslendingar; þarna inn, fyrir vélar óvandaðra manna, að þá sæi ég ekki fyrir mér, að við gerðum milliliðalausa samninga, við önnur ríki, án þess að skrifræðis draugar ESB héngju ekki, á öxlum manna.

Þú veist; betur en svo, Magnús Helgi - svo; aðeins eitt ótal dæma, væri tekið, um óskapnað þann.

Sé; að þú átt í brösum með, að svara Jóni Val vini mínum, og fleirrum, og er það að vonum, hvar þú hefir vondan málstað að verja, Kópavogs byggjari góður.

Eigum við ekki; að hafa það, sem sannara reynist, eins og Ari hinn fróði, frændi minn Þorgilsson, kvað forðum ?

Með; sæmilegum kveðjum, vestur yfir Sýslumörk /

Óskar Helgi Helgason

Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 26.7.2009 kl. 23:55

Jón Valur hér er færsla sem ég skrifaði um þetta mál fyrir löngu:

Ég vill benda fólki á grein í Morgunblaðinu í dag eftir Pierre Mathijsen prófessor við háskólan í Brussel. Áður var hann framkvæmdarstjóri hja ESB

Þar fer hann yfir tilgang og hugsun um innistæðutryggingar. Og málið er að þegar tilskipun um innistæðutryggingar var sett hjá ESB og síðan inni EES þá var markmiðið að öll lönd skildu ábyrgjast lámarkstryggingu upp á nú tæplega 21 þúsund evrur. Og frá því eru engar undanþágur. Löndunum var gefið ákveðið frjálsræði um hverning ætti að standa að því en markmiðið var að allar innistæður í viðkomandi löndum væru tryggðar án undantekninga.

Hann segir m.a.

TILSKIPUN Evrópusambandsins um innstæðutryggingar leggur þá skyldu á herðar aðildarríkjum að koma á fót innstæðutryggingakerfi í því skyni að tryggja sérhverja bankainnstæðu, fyrir allt að 20.000 evrum, komi til greiðsluerfiðleika bankastofnunar. Ef innstæðutryggingin stendur ekki undir skuldbindingum sínum, hefur ríkið þar sem bankastofnun er staðsett augljóslega brugðist skyldu sinni og er fjárhagslega ábyrgt gagnvart sérhverjum innstæðueiganda.
Skyldan er bæði skýr og skilyrðislaus. Hvergi er að finna ákvæði þess efnis, að í sérstökum tilvikum sé mögulegt að víkja frá innstæðutryggingunni eða að ríkin verði leyst undan skuldbindingum sínum samkvæmt henni. Þar að auki er hvergi kveðið á um að greina beri á milli stórra og smárra áfalla í fjármálakerfi.

Og hann ítrekar þetta

Samkvæmt orðalagi tilskipunarinnar er kerfið svokallað tryggingakerfi. Af þeim sökum geta innstæðueigendur treyst því að geta ávallt nálgast allt að 20.000 evrur af innstæðum sínum, sama hvað á dynur.

Og áfram segir hann:

Þessi niðurstaða er ennfremur í fullu samræmi við markmið innstæðutryggingakerfisins. Kerfinu er ætlað að koma í veg fyrir áhlaup á bankastofnanir, enda hefur það sýnt sig að slík áhlaup hafa geigvænlegar afleiðingar fyrir fjármálakerfið í heild sinni. Það er erfitt að ímynda sér að innstæðueigendur myndu leggja traust sitt á innstæðutryggingakerfi sem væri uppfullt af undantekningarákvæðum og smáu letri, en slíkt á ekki við um umrætt innstæðutryggingakerfi.
Niðurstaðan samræmist einnig þörfinni að tryggja virkni innri markaðar Evrópu. Það felur í sér að innstæðueigendur verða að geta treyst innstæðutryggingunni hvort sem að bankinn sem þeir leggi peningana sína í sé frá Íslandi, Danmörku, Tékklandi, Þýskalandi o.s.frv.
Það er því nauðsynlegt, þar sem innstæðutryggingunni er ætlað að skapa traust á fjármálastofnunum, innlendum sem erlendum, að hún virki sem skyldi. Engu máli má þá skipta hvaða bankastofnun á í hlut eða hvar innstæðueigandinn á heima. Innstæðutryggingin gildir á sama hátt fyrir alla, hvort sem um er að ræða íslenska ríkisborgara eða ríkisborgara annarra ríkja.

Samkvæmt Evrópurétti er það því rétt, jafnvel nauðsynlegt, að Ísland tryggi að hinn íslenski innstæðutryggingasjóður geti staðið við skuldbindingar sínar að greiða innstæðueigendum, að því marki sem kveðið er á um í tilskipuninni, vegna hruns íslensku bankanna. ( grein í Morgunbalðinu 2. júlí)

Af þessu má sjá m.a. að ein af mörgum mistökum okkar var að gera ekki ráðstafnanir til að stækka innistæðutryggingarsjóðinn verulega 2006 þegar innlán hjá Landsbanka jukust gríðarlega eða hefta Landsbankan þar sem að innistæðutryggingarsjóður gat ekki ábyrgst innistæður. En ríkinu bar að tryggja innistæður upp að 21 þúsund evrum tæplega hvað sem ádundi. Og hefði því átt að stoppa Landsbankan af þá.

En nú þá ber okkur að borga þetta því miður!"

Eins og standur í tilskipuninni eigum við að koma upp kerfi sem tryggir innistæður eitt eða fleiri kerfi. Sem tryggir endurtek ég allar innistæður upp að 21 þúsund evrum. Við gerðum það ekki. Við komum upp innistæðutryggingar sjóð sem var ekki nógu stór en ríkið var skuldbundið skv. tilskipuninni að sjá um að allar innistæður í Íslenskum bönkum væru tryggðar" Og svo eru yfirlýsingar stjórnvalda um að allar innistæður í Íslenskum bönkum væru tryggðar. Og skv. jafnræðisreglu EES þá má ekki mismuna innistæðueigendum eftir þjóðerni.

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 00:41

Þú endurtekur hér, Magnús, áróður manns, sem hefur verið einn af aðalmönnum Evrópubandalagsins, ráðuneytisstjóri einnar stjórnarskrifustofu þess í Brussel. Ef þú áttar þig ekki á samsærinu gegn okkur í haust, þá áttarðu þig heldur ekki á eftiráskýringunum hjá þessum toppmönnum, þar sem þeir reyna að bera í bætifláka fyrir verk sín.

Hann segir:

"Ef innstæðutryggingin stendur ekki undir skuldbindingum sínum, hefur ríkið þar sem bankastofnun er staðsett augljóslega brugðist skyldu sinni og er fjárhagslega ábyrgt gagnvart sérhverjum innstæðueiganda."

Augljóslega?!! Nei, ríkið uppfyllti augljóslega skyldu sína að stofnsetja sjóðinn, og þá var ríkið ekki lengur í neinni fjárhagsábyrgð. Lokaorð þessa Mathijsens í þessari tilvitnun hér á undan eru hrikaleg ósannindi og í megnu ósamræmi við þetta ákvæði í inngangsorðum sjálfrar tilskipunarinnar (HÉR):

"Þar eð þessi tilskipun getur EKKI skuldbundið meðlimaríkin eða lögmæt yfirvöld þeirra hvað varðar innlánara, úr því að þau hafa séð um stofnun eða opinbera viðurkenningu eins eða fleiri kerfa sem ábyrgjast innistæðurnar eða lánastofnanirnar sjálfar og tryggja skaðbætur eða vernd innlánaranna í aðstæðum sem þessi tilskipun skilgreinir ..."

Önnur þýðing: "Tilskipun þessi getur EKKI gert aðildarríkin eða lögbær yfirvöld þeirra ábyrg gagnvart innstæðueigendum ef þau hafa séð til þess að koma á einu eða fleiri kerfum viðurkenndum af stjórnvöldum sem ábyrgjast innlán eða lánastofnanirnar sjálfar og tryggja að innstæðueigendur fái bætur og tryggingu í samræmi við skilmálana í þessari tilskipun."

Á ensku:

"Whereas this Directive may NOT result in the Member States' or their competent authorities' being made liable in respect of depositors if they have ensured that one or more schemes guaranteeing deposits or credit institutions themselves and ensuring the compensation or protection of depositors under the conditions prescribed in this Directive have been introduced and officially recognized."

Samt skrökvar þessi EB-maður enn (í beinu frh. af fyrri tilvitnun i hann):

"Skyldan er bæði skýr og skilyrðislaus. Hvergi er að finna ákvæði þess efnis, að í sérstökum tilvikum sé mögulegt að víkja frá innstæðutryggingunni eða að ríkin verði leyst undan skuldbindingum sínum samkvæmt henni."

Þetta er tilbúningur! Og þessi AFAR LANGA tilskipun, sem er mjög ýtarleg um alls konar smáatriði, minnist HVERGI á neinar peningalegar, fjárhagslegar skyldur ríkjanna til að setja peninga í innistæðutryggingasjóði sína né hvernig og hvenær og með hvaða hætti það ætti að eiga sér stað (sem hefði vitaskuld verið gert á ekkert síður nákvæman hátt en önnur minna mikilvæg atriði, ef þetta hefði verið skylda ríkisins), heldur BANNAR tilskipunin það beinlínis berum orðum! (sbr. 1. málslið 3. gr.: "kerfið má ekki felast í tryggingu sem aðildarríkin sjálf eða héraðs- og sveitarstjórnir veita lánastofnun,"  hins vegar mega slíkir sjóðir taka lán, það er allt annar handleggur, en EKKERT er kveðið á um það í tilskipuninni, að þeir eigi tilkall til slíks láns frá RÍKINU!). Og þú sérð það ekki, heldur aðeins málflutning verstu óvina landsins!

Þið evrókratar eigið eftir að verða ásakaðir fyrir þessi svik ykkar við þjóðina áratugum saman, ef ykkar vilji nær hér fram að ganga.

Jón Valur Jensson, 27.7.2009 kl. 01:35

Jón þarna stendur:

ábyrgjast innlán eða lánastofnanirnar sjálfar og tryggja að innstæðueigendur fái bætur og tryggingu í samræmi við skilmálana í þessari tilskipun

Þetta kerfi sem við settum upp það virkaði ekki. Og þar sem að viðskiptaráðuneyti skipar 2 fulltrúa í innistæðutryggingarsjóð þá bar ríkinu að sjá til þess að þetta kerfi væri nógu öflugt. Eða verja það með öðrum ráðum. Tilskipunin gengur út að ríkið á að koma upp kerfi sem TRYGGIR að innistæður upp að 21 þúsund evrum séu tryggðar. Ef að innistæðusjóðurinn gerði það ekki þá bar ríkinu að gera aðrar ráðstafanir. Það er nefnilega þannig að enn er þessi sjóður inn á d fjárlögum ríkisins. Og skv. skýrslunni sem franski seðlabankinn gerði 2000 þar segir líka að við kerfishrun verði viðkomandi seðlabankar og ríkisstjórnir að koma inn í lausnina.

En skipta svona hártoganir ekki máli þar sem við höfum frá því í nóvember viðurkennt ábyrgð okkar á því að borga lámarkstryggingu vegna IceSave. Og það er ekki lengur talað um þann möguleika á að borga ekki. Allir flokkar tala um að að við uppfyllum þann samning það er bara deilt um hvernig.

Og eins var ríkisstjórnin búin að gefa út yfirlýsingu um að allar innistæður í Íslenskum bönkum væru tryggðar. Þannig að þar með voru þessar innistæður á IceSave tryggðar. Meira að segja svo að Hollendingar sumir íhuga að fara í mál við okkur þar sem að þeir sem áttu yfir 100 þúsund evrur fá ekki það sem útaf bar þegar hollendingar voru búnir að borga okkar hluta og sinn upp að 100 þúsundum evra. Þar gildir jafnræðisregla EES og ESB um að ekki megi gera upp á milli réttinda fólk eftir þjóðerni.

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 01:54

Þetta er fráleitt hjá þér, Magnús. Þú telur tryggingainnstæðusjóðinn (TIF) hafa átt að tryggja allar innistæður upp að 21 þúsund evrum, en ef svo hefði verið í reynd, þ.e. með því að TIF hefði verið með allt þetta fé í sjóði, þá hefði TIF verið orðinn sem annar banki og alls ekki nægt að leggja 1% í hann, heldur kannski 50% af öllum innlögnum í Landsbankann! Hvernig hefði þá verið hægt að ávaxta féð?

Og af hverju var verið að banna ríkinu að leggja TIF til fé? Jú, af því að það mátti ekki skekkja samkeppnisstöðu banka í mismunandi löndum. Ef eitt ríki hefði lagt sínum tryggingasjóði til tíu sinnum meira fé en annað ríki, þá hefðu innistæðueigendur flestir farið með sitt fé í banka fyrrnefnda ríkisins, af því að þar væri féð bezt tryggt, með öruggustum hætti, þ.e. beinni ríkistryggingu. Hvergi er talað um hana í tilskipuninni (nema í þeim tilvikum, þegar engum innistæðutryggingasjóði er komið á fót).

Allur andi og umgjörð tilskiunarinnar (sem við innleiddum hér með lögum nr. 98/1999) ber þess merki, að þar er EKKI (hvað sem Mathijsen skvaldrar) gert ráð fyrir, að þessar tryggingar eigi við um meiriháttar bankakrísur.

Jón Valur Jensson, 27.7.2009 kl. 02:01

Jón það stendur að innistæður séu tryggðar upp að 21 þúsun evrum. Það stendur hvergi að ríkinu sé bannað að leggja Innistæðutryggingarsjóð til ábyrgðir enda er trygginarsjóð heimilt að taka lán til að greiða út innistæðutrygginar. Bendi þér á ágæta færstu Helgu Völu um þetta mál. Þar segir hún m.a

Skilningur OECD, Alþjóðabankans, BIS og eftirlitsstofnana
Á undanförnum árum hefur fjöldi stofnana og nefnda gefið út skýrslur um innstæðutryggingakerfi og skýrt tilskipun ESB á einn veg: Hún byggir á lágmarkssamræmingu, þ.e. skilgreind er upphæð lágmarkstryggingar sem stjórnvöld eiga að sjá til að gildi, hvaða innlán falla undir tryggingu, ákveðið er að allar fjármálastofnanir skuli eiga aðild að tryggingakerfi og að útibú í öðrum löndum skuli tryggð með kerfinu í heimalandinu. Allir aðilar taka sérstaklega fram að fjármögnun kerfanna eða uppbygging að öðru leyti sé á valdi hvers aðildarríkis. Sú ákvörðun Íslands að hafa Tryggingasjóðinn í formi sjálfseignarstofnunar sem rekin var innanhúss í Seðlabanka Íslands og með ráðuneytisstjóra sem stjórnarformann breytir engu um grundvallarábyrgðina sem Ísland axlaði 1999.
Í skýrslu nefndar evrópska bankaeftirlitsins frá 2005 var farið yfir þörf á endurskoðun innstæðutryggingakerfa. Þar kemur fram að þar sem innstæðutryggingakerfi séu að lokum studd bakábyrgð ríkissjóða, ýmist yfirlýst eða byggt á eðli máls, þá sé ekki ástæða til að skilgreina fjármögnun mjög nákvæmlega, þ.e. hvort hún er með iðgjöldum í sjóði, inngreiðslu eftir á eða blandað. Í því sambandi benti nefndin líka á hve þungt það yrði að ætla að safna í sjóð til að mæta meiriháttar áföllum á borð við hrun margra banka í einu. En hvergi virðist gert ráð fyrir því að hið samræmda lágmark gildi ekki í raun óháð aðstæðum heldur skuli tryggingin takmarkast af því sem til er í sjóðum hvers tryggingakerfis, sem er þó kjarninn í rökunum fyrir dómstólaleiðinni.
Hér er öll færslan henna góð útekt hjá henni.

Einmitt þó þessi sjóður hafi verið sjálfstæður þá var honum stýrt innan úr seðlabank. Það var ráðuneytisstjóri sem var stjórnarformaður því nokkuð ljóst að ríkið koma að þessum sjóði. Og eins kemur fram í úttekt Helgu Völu:

Fyrir því eru þó sjaldnast færð rök önnur en að vísa í álit einhverra annarra og þegar grannt er skoðað virðast grundvöllurinn ein til tvær blaðagreinar um málið. Enda liggur fyrir að íslensk stjórnvöld hafa á síðustu árum aldrei véfengt bakábyrgð ríkisins á innstæðutryggingum. Umræða um lagalega óvissu og dómstólaleið nú er því með öllu merkingarlaus.
Samningurinn nú snýst aðeins um uppgjör á löngu viðurkenndum ábyrgðum íslenska ríkisins sem e.t.v. er þörf á að rifja upp. Skuldbindingin verður til í árslok 1999 þegar Alþingi Íslendinga samþykkir lög um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta. Þar með var innleidd á Íslandi tilskipun ESB sem hafði þann yfirlýsta megin tilgang að skilgreina samræmt lágmark innstæðna sem tryggðar eru á öllu á EES svæðinu.

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 02:29

Aumingja Helga Vala. Hún átti margt ólesið, þegar hún skrifaði þetta.

Hún vissi t.d. ekki af gagnkvæmum skilningi okkar eigin TIF og þess brezka á árinu 2006 eða 2007, sem Höskuldur ræddi um í liðinni viku (enn eitt minnisblaðið sem ríkisstjórn okkar FALDI).

En til að vera sanngjarn skal ég viðurkenna þetta: Ekki vantar nú upp á þjónkunina hjá henni við bæði Samfylkinguna og Evrópubandalagið.

Jón Valur Jensson, 27.7.2009 kl. 03:24

Magnús Helgi, fyrr frýs í Helvíti en að nokkrum takist að sannfæra Jón Val um að hvítt sé hvítt, hafi hann ákveðið annað.

Jón Valur reynir hvað hann getur að gera lítið úr þeim sem andmæla andríkri visku hans, á hans síðu segir m.a.

"Samhliða mínum vefgreinum á liðnum degi og kvöldi hef ég verið í ritdeilu við Samfylkingar- óbreytta liðsmanninn Magnús Helga Björgvinsson ..."

Ekki veit ég til þess Jón (H)Valur að tekin hafi verið upp tignarstig í Samfylkingunni. En gaman væri að vita hvaða tign þú berð í þinni "herdeild".

Svona vaskur kappi og föngulegur á velli, eins og sjá má af myndbrotinu af þér fyrir utan Alþingishúsið organdi þar eins og umskiptingur,getur vart verið neitt minna en Major eða General.

Axel Jóhann Hallgrímsson, 27.7.2009 kl. 10:48

Axel ég kannsat nú ekki við að hafa séð mynd af mér öskrandi við Alþingishúsið. Ég er aumur ríksisstarfsmaður sem hefur lífsskoðanir sem passa í höfðuatriðum við jafanarmennsku. Ég er harður á því að fenginni reynslu sé framtíð okkar best borgið í samvinnu með örðum Evrópuríkjum. Það sé leið okkar til áhrifa sem og efnahagsleg nauðsyn. Við höfum lent í því að sú ríkja samvinna sem við höfum verið í hafa trosnað og við þurfum að gera eitthað til að tryggja stöðu okkar. Samstarfsvettvangur okkar Norðulandaráð hefur misst gildi sitt við inngöngu Finna og Svía í ESB. Við höfum misst þann styrk sem við höfðum af samstarfi við USA og við NATÓ sem hefur misst gildi sitt að hluta og við mikilvægi okkar fyrir þá.

Ég tel að ef við tökum ekki upp nýja stefnu hér þá lendum við aftur í því eftir nokkur ár að hér verður fólks flótti til ESB ríkja. Því fólk vill fá stöðugleika sem og að geta gert áætlanir til framtíðar án þess að verðbólga, vextir og gengi geti á einni stundu sett allar áætlanir í hættu. Minni á að það hafa orðið hér verulegar niðursveiflu reglulega á 20 ára fresti og í hvert sinn höfum við gert samninga við ríkjahópa sem hafa hjálpað okkur að komast út úr niðursveiflunni

M.a Þegar við gegnu EFTA 1970 og svo 1994 þegar við gegnum í EES samstarfið. Eins má nefna að aðrar stórstígar framfarir hjá okkur voru þegar við fengum hæstu Marshall aðstoðina. Eins þegar við gengum í Norðulandaráðið. Og allir samningar sem við höfum gert á þessa vísu hafa falið í sér ákvæði sem taka til sérstöðu okkar. Og við yfirleitt í vegna smæðar okkar fengið meira tillit tekið til sérstöðu okkar.

Um Jón Val segi ég að það er gaman að rökræða við hann enda er hann mjög rökfastur og víðlesinn. Eins og aðrir þá reyndar flokkar hann heimildir dálítið til að styðja sinn málstað en það gerum vð jú öll.

En ég hef ekkert hlutverk hjá Samfylkingu og hef í allt mætt á 4 flokksfundi hjá Samfylkingunni í Kópavogi varðandi bæjarmál.

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 11:12

Landbúnaður og fiskveiðar alls

8.600

Því erum við ekki að tala um stóran hluta þjóðainnar sem þetta mundi snerta bent.

Þetta er ca. 1 milljarður á mánuði í atvinnuleysisbætur.

Þessir 8600 starfsmenn þarna eru einir af þeim fáu sem búa til verðmæti á þessu landi, ekki halda að fjármálaheimurinn búi til einhver verðmæti hér, hér er ég að tala um raunveruleg verðmæti en ekki gróða.

Varstu búinn að reikna inn í þetta hversu mikið meira við þurfum að flytja inn og hversu mikið við missum í útflutning ef þessir 8600 starfsmenn hætta sinni vinnu, eða brot af þeim?

Hvernig eigum við að borga þetta Icesave rugl ef við erum allt í einu komin með sama og engar útflutningstekjur út af minni útflutningi og meiri innflutningi?

Þannig að því miður þá er ég ekki sammála þér hér, þettu mun snerta stórann hluta þjóðarinnar beint, t.d. í skertri félagsþjónustu, læknaþjónustu, löggæslu og mörgu öðru þar sem enginn peningur verður til að halda þessu uppi.

Halldór Björgvin Jóhannsson, 27.7.2009 kl. 12:33

Ég er ekkert að gera lítíð úr þessu. EN menn tala hér eins og hér sé annar hvor maður að vinna við þessar greinar. Bendi þér á að fiskútfluttningur skapar um 1/4 af því sem við flytjum út eða um 100 milljaða af þeim rúmu 400 milljörðum sem við fáum í útflutningstekjur. Og kemur til með að gera það hvort sem við erum í ESB eða ekki. Það sem við þurfum að tryggja er að allur skattur og öll gjöld falli til hér á landi óháð hver á fyrirtækin. Minni síðan á að stór hluti þeirra sem hafa unnið við að vinna úr fiski hafa verið útlendingar eða nýbúar hér. Vegna þess að við höfum ekki viljað vinna í þessu sjálf. Og tekjur þeirra hafa að nokkru farið erlendis.

Við inngöngu í ESB opnast möguleikar okkar á að vinna úr þessum vörum sem við gerum lítið af í dag þar sem þær bera tolla erlendis ef þær eru fullunnar. Það eru ýmistækifræi við inngöngu í ESB til að skapa aukna vinnu varðandi bæði kjöt, mjólk og fisk til útflutnings.

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 12:55

Magnús Helgi, fyrirgefðu hér er smá misskilningur á ferð. Ég var í málsgreininni á undan að beina máli mínu til Jóns Vals, þetta var framhald af henni. Þetta leiðréttist hér með hafi það ekki verið nægjanlega skýrt fram sett.

"Ekki veit ég til þess Jón (H)Valur, að tekin hafi verið upp tignarstig í Samfylkingunni. En gaman væri að vita hvaða tign þú berð í þinni "herdeild".
Svona vaskur kappi og föngulegur á velli, eins og sjá má af myndbrotinu af þér Jón Valur fyrir utan Alþingishúsið organdi þar eins og umskiptingur,getur vart verið neitt minna en Major eða General."

Bætti við seinni málsgreinina svo ekki fari á milli mála hvað ég var að reyna að segja. Bið aftur afsökunar.

Myndbandið af Jóni hér.

Axel Jóhann Hallgrímsson, 27.7.2009 kl. 13:00

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 13:18

Það opnast líka fyrir meiri möguleika að vinna þetta annarstaðar þar sem það er hugsanlega ódýrara og eins og esb-sinnar segja alltaf, með ESB verður meiri samkeppni sem veldur því hugsanlega að það hreinlega kemur ekki til með að borga sig að halda úti t.d. mjólkur- og kjötframleiðslu.

Markaðurinn opnast í báðar áttir, sem þýðir að það opnast fullt af tækifærum fyrir erlenda aðila hérlendis líka, þetta þýðir að ef íslenskir aðilar ætla að vera samkeppnishæfir þá þurfa þeir að segja upp starfsfólki eða lækka laun annars borgar það sig ekki að standa í rekstrinum, þetta kemur til með að ganga yfir flesta.

Minni síðan á að stór hluti þeirra sem hafa unnið við að vinna úr fiski hafa verið útlendingar eða nýbúar hér. Vegna þess að við höfum ekki viljað vinna í þessu sjálf.

Þetta er málið, launin hafa ekki verið nógu góð fyrir okkur þar sem þeir sem eru með þessi fyrirtæki sáu sér fært að fá erlenda starfsmenn til að vinna þetta ódýrt, þetta er það sem gerist við inngöngu í ESB, það opnar fyrir flæði erlends vinnuafls hingað alveg jafn mikið og það opnast fyrir okkur út.

Þetta er samkeppnin sem þið ESB-sinnar viljið svo mikið á markaðinn hér, samkeppnin verður ekki bara í vörum og þjónustu, heldur verður hún líka á vinnumarkaði og laun koma til með að skerðast fyrir vikið, sem þýðir að allur þessi sparnaður sem á að koma til vegna ódýrara vöruverðs út frá samkeppni kemur til með að gufa upp vegna lægri launa.

Halldór Björgvin Jóhannsson, 27.7.2009 kl. 14:49

Doddi þessar vörur eru unnar í dag annarstaðar! Það er einmitt málið! Þær eru m.a. unnar í verksmiðjum í Bretlandi. M.a. verksmiðjum sem Bakkavör á þar og vinnur fisk í neytendapakningar. þar. Eins eru verksmiðjur m.a. í Frakkalandi voru líka í USA og fleiri löndum. Í dag er allur fiskur sendur út meira og minna óunnin. Það eru svo jafnvel Íslenskar verksmiðjur sem taka við þessu og erlendir verkamenn sem vinna þetta áfram.

m.a í mörgum þessar verksmiðja Bakkavarar

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 15:14

Vert er að taka fram að hér ertu einungis að tala um fisk afurðir og breytir það engu af því sem ég var að tala áðan um t.d. mjólkur og kjöt afurðir (afurðir sem við notum hér heima), en það þýðir ekki að innganga í ESB breyti því á nokkurn hátt hvernig að þessu er farið í dag með fisk afurðirnar, ef eitthvað þá myndi þessi vinna haldast þar sem hún er þar sem það er fullt af vinnuafli sem sér um þetta þarna og það væri ekki vel liðið að segja þessu fólki upp til að flytja framleiðslu hingað heim þegar við værum partur af ESB apparatinu.

Ef það á að koma þessari vinnu hingað heim þá þarf ríkistjórnin hreinlega að sjá til þess að svo verði (sem yrði eflaust ekki vinsæl aðgerð sem þyrfti að framkæma).

Halldór Björgvin Jóhannsson, 27.7.2009 kl. 16:23

Þetta er nú ekki svona einfallt. Málið er að þegar að tollar yrðu afnumdir af unnum fiski, kjöti eða mjólkurvörum þá skapast hér grundvöllur fyrir einstaklinga og aðrar að fara að framleiða gæðavörur á evrópumarkað. Við geturm t.d. nefnt osta sem hafa fengið verðlaun víða um heim, skyr og flultt af mjólkurvörum. Lamakjöt sem hægt er að selja sem háflgerða villibráð og þykir mjög gott í þeim kynningum sem vð höfum verið með erlendis.

Með fiskinn gætu fyrirtæki hér farið að framleiða tilbúna rétti og keppt í flokki gæðavara.

Og auðvita þyrfti að tryggja í aðildarsamning eins og bretar gera að hagnaður og skatta af fiskveiðum verði að skila sér til okkar. Eins að þeir sem vinni fyrir útgerðir séu með lögheimili hér á landi. Mér er hinnsvega andskotans sama hverjir eiga þessi fyrirtæki því hingað til hafa þessir eigendur aðallega reynt að komast upp með að borga ekkert fyrir kvótann. Og eitt öllum hagnaði af kvótanum í vitleysu og veðsett þessi fyrirtæki í botn. Og í dag þá neita þeir að koma heim með gjaldeyrir sem þeir fá fyrir fiskinn.

Magnús Helgi Björgvinsson, 27.7.2009 kl. 16:46

Málið er að þegar að tollar yrðu afnumdir af unnum fiski, kjöti eða mjólkurvörum þá skapast hér grundvöllur fyrir einstaklinga og aðrar að fara að framleiða gæðavörur á evrópumarkað.

Ég efast ekki um að það verði tekin upp vörugjöld/skoðunargjöld eða eitthvað þess háttar í staðin fyrir tolla, svo að á endanum kemur þetta eflaust til með að koma út á það sama. Svo ég leyfi mér varðandi þetta mál að taka undir það sem þú sagðir "Þetta er nú ekki svona einfallt.".

Við geturm t.d. nefnt osta sem hafa fengið verðlaun víða um heim, skyr og flultt af mjólkurvörum. Lamakjöt sem hægt er að selja sem háflgerða villibráð og þykir mjög gott í þeim kynningum sem vð höfum verið með erlendis.

Ja, er það?, ef það borgar sig ekki lengur að halda þessum búum gangandi vegna samkeppni, þá er enginn grundvöllur fyrir þessu, þá þurfum við að fara flytja inn þessar vörur fyrir okkur þar sem þær eru ekki framleiddar hér lengur.

Með fiskinn gætu fyrirtæki hér farið að framleiða tilbúna rétti og keppt í flokki gæðavara.

Aftur, kæmi það til með að borga sig hér? það er engin ástæða fyrir þá sem eru með þetta í gangi erlendis núna að flytja þessa vinnslu hingað heim ef það er ódýrara að framleiða þetta úti og hugsanlega minna vesen.

hingað til hafa þessir eigendur aðallega reynt að komast upp með að borga ekkert fyrir kvótann. Og eitt öllum hagnaði af kvótanum í vitleysu og veðsett þessi fyrirtæki í botn. Og í dag þá neita þeir að koma heim með gjaldeyrir sem þeir fá fyrir fiskinn.

Hér getum við verið sammála.

Halldór Björgvin Jóhannsson, 27.7.2009 kl. 18:39

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Magnús Helgi Björgvinsson

Skoðanir Magga um menn og málefni í fréttunum. maggihb@gmail.com Athuga að þetta eru mínar skoðanir og þið megið bara hafa ykkar hentisemi, því ég er að nota mína.