Já það var nefnilega það!

Heiðrún Lind frá Heimssýn sagði það fullu fetum að Þýskaland væri ekki fullvalda ríki. En við værum það! Jafnvel þó hún sem lögfræðingur ætti að Þýskaland og önnur ríki ESB sameinast um ákveðna þætti fullveldis einmitt til að halda fullveldinu. Því t.d. með aðild að Sameiniðuþjóðunum, Nató, EES, EFTA og fleiri fjölþjóðasamstarfi erum við sífellt að framselja fullveldi okkar til alþjóðlegra samtaka þar sem við erum virkir fulltrúar.

Hún hélt því fram að við inngöngu í ESB væri fullkomið framsal á dómsvaldi og löggjafarvaldi. Ég held að þetta fólk sé ekki í lagi. Enda var henni bent á að hvort að þessi skoðun þeirra kallaði ekki á að við segðum okkur í EES: Og í framhaldi þá öllum öðru fjölþjóðlegu samstarfi þar sem við þurfum að undirgangast samskiptareglur og lög milli landa.

Tekist á um fullveldið

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 6.12.2009 kl. 13:27]

Greinilega er þessi pistill þinn ófrágenginn, Magnús Helgi. En sé litið fram hjá því, eru þetta auðvitað engar röksemdir í málinu: "Ég held að þetta fólk sé ekki í lagi" (sem er röksemd á borð við málflutning Sigurjóns í þættinum).

Það er sömuleiðis gersamlega rakalaust, að við yrðum að segja upp aðild okkar að SÞ, NATO og EFTA, ef við eigum að halda fullveldi okkar. Það er ósambærilegt með öllu að vera í EFTA og í Evrópubandalaginu (EB, ESB), það síðarnefnda gerir kröfur til löggjafar yfir okkur og stjórnvalds, enda orðið pólitískt bandalag með yfirþjóðleg völd, ekki einbvert fríverzlunarsvæði. EFTA-aildin krafðist ekki þerrar slátrunar á fullveldisákvæðum stjórnarskrárinnar, sem EB-innlimunin mundi krefjast, o.s.frv. (gæti haldið lengi áfram).

Þú reynir hér að ráðast á það, sem þú álítur veikustu punkta í málflutningi Heiðu Lindar, en sleppir öðru í þættinum. Ég vil þó bæta við, að nú þegar meðtekur Þyzkaland yfir 80% af allri löggjöf sinni frá .. ekki Sambandsþinginu í Berlín, heldur frá þingi EB í Strassborg (þar sem raunar öll lagafrumvörp koma frá framkvæmdastjórninni í Brussel; frumkvæisfrelsi þingmanna í Strassborg er EKKERT!).

Þú hefðir gjarnan mátt veita því eftirtekt, að það var Guðmundur Hálfdánarson sem var versti leiðavísir þáttarins um sannleikann. Hann hefur lengi staðið í því (mætti halda, að það væri hálft hans starf) að gera lítið úr gildi eiginlegs fullveldis, hann hefur relatívíserað það (gert það afstætt) og látið eins og það skipti ekki máli, þótt það skerðist í 1. lagi samkvæmt þeim miklu stjórnarskrárbreytingum, sem gerðar yrðu við inngöngu (viljandi innlimun) í EB, og í 2. lagi skv. þeim tröllauknu valdheimildum sem yfirstofnanir EB fengju þar með yfir okkar málefnum.

Þessa relatíviseringu sína og sjálft fullveldsframsalið réttlætir Guðmundur m.a. með þeirri fullyrðingu, að við höfum ekki verið 100% fullvalda á þjóðveldisöld (!), en umfram allt með því, að við fáum það, sem EB-sinnarnir kalla "hluttöku í fullveldi hinna þjóðanna í ESB". En sú fullyrðing er gersamlega hláleg, þegar horft er á það fullkomna valdaleysi og nánast algera áhrifaleysi sem biði okkar í því bandalagi. Eins lítil og áhrif okkar þar yrðu við inngöngu, yrðu þau ennþá minni eftir breytingar (nú þegar ákveðnar) á valdahlutföllum milli stórþjóðanna og hinna smærri þar, breytingar sem flestir Ísendingar vita ekkert um, og þeim mun mikilvægara er að benda á eftirfarandi nýlega grein um þetta mál eftir Harald Hansson viðskiptafræðing: Ísland svipt sjálfsforræði.

Með von um, að þú hugleiðir þá grein, kryfjir hana til botns í allri hennar dýpt, sem og þessi framansögðu atriði,

[Hjörtur J. Guðmundsson, 6.12.2009 kl. 13:44]

Magnús minn, ef þú heldur að Evrópusambandið sé sambærilegt fyrirbæri á við NATO, EFTA, EES og SÞ þá ættirðu að kynna þér eðli og umfang sambandsins betur.

[Hjörtur J. Guðmundsson, 6.12.2009 kl. 13:45]

vort er Ísland fullvalda þegar það getur tekið sjálft ákvarðanir um flest eða öll sín mál eða þegar þær ákvarðanir eru teknar af öðrum?

Ríki Evrópusambandsins hafa framselt það mikið af fullveldi sínu til sjálfstæðra stofnana sambandsins að þau geta ekki talizt fullvalda lengur. Hins vegar er staða ríkjanna mismunandi að þessu leyti. Því minni sem ríkin eru því minna hafa þau að segja um eigin mál vegna þeirrar reglu Evrópusambandsins að vægi ríkja sambandsins, og þar með möguleikar þeirra til áhrifa innan þess, fer eftir því hversu fjölmenn þau eru.

Þetta er ekkert flókið.

[_0_ (IP-tala skráð) 6.12.2009 kl. 14:01]

Jón Valur, hvaðan hefur þú tölur um að Þjóðverjar taki 80% af sinni löggjöf frá Evrópuþinginu? já og Evrópuþingið getur bara víst haft frumkvæði að löggjöf, það getur óskað eftir því að framkvæmdarstjórnin geri frumvarp.Ég held að þú ættir að kynna þér nánar starfsemi Evrópuþingsins og samstarf þess við framkvæmdarstjórnina.

 Evrópusambandið getur fyrirskipað þjóðum innan EES að taka upp löggjöf með svokölluðum tilskipunum. Ef við innleiðum þær ekki eða innleiðum þær ekki rétt berum við skaðabótaskyldu, eins og dómafordæmi EFTA dómstólsins sýna. - Það hlýtur að vera framsal á fullveldi samkvæmt ykkar skilgreiningu. Viljið þið þá ganga úr EES líka? eigum við að vera eins fullvalda og við getum mögulega verið - þá hljótum við að vilja vera eins og Norður Kórea, mest fullvalda þjóð í heimi.

 Þess má einnig geta að í framkvæmdarstjórninni, sem telja má að sé valdamesta stofnun Evrópusambandsins, er með einn fulltrúa frá hverju aðildarríki.