Gunnar I Birgisson og nektardansmeyjarnar

Ætli maður verði ekki að kaupa sér Ísafold á morgun en skv. www.mannlif.is birtist grein þar hann kemur við sögu:

Nektardansmeyjar og bæjarstjóri

30 maí 2007

Nektardansmeyjar á súlustaðnum Goldfinger upplýsa í Ísafold sem dreift verður á morgun að erlendir dansarar hafi sætt meðferð sem einna helst líkist mansali. Stúlkunum var jafnvel óheimilt að fara frjálsar ferða sinna. Í tímaritinu er einnig sagt frá tengslum Gunnars I. Birgissonar, bæjarstjóra í Kópavogi, og því að hann hafi verið tíður gestur á staðnum. Því til sönnunar er birt mynd af honum með tveimur dansmeyjum. Mikill titringur er þegar vegna málsins og hafa áhrifamenn reynt að stöðva birtingu greinarinnar ... www.mannlif.is

Alveg ótrúleg manneskja

Fylgdist með Ástu Lovísu á blogginu hennar þekkti hana ekki neitt. Og ég verð að segja kona var hreint ótrúleg. Hún neitaði að gefast upp og barðist gegn þessum sjúkdómi með öllum tiltækum ráðum. Lifði lífinu lifandi og miðlaði til fólks þessari baráttu sinn. Hvet fólk sem ekki hefur lesið bloggið hennar að lesa það og sjá hvernig á að takast á við sjúkdóm og láta hann ekki fella sig fyrir en síðustu dagana.

Ég votta Ástu Lovísu virðingu mína og samhryggist börnum hennar sem og unnusta hennar. Einn mesti ofurbloggari síðustu missera fallinn frá.

Bloggið hennar er http://123.is/crazyfroggy

Frétt af mbl.is

  Ásta Lovísa Vilhjálmsdóttir látin
Innlent | mbl.is | 30.5.2007 | 20:42
Ásta Lovísa Vilhjálmsdóttir lést á líknardeild Landspítala – háskólasjúkrahúss í dag. Þetta kemur fram á bloggsíðu hennar. Ásta vakti landsathygli fyrir baráttu sína við krabbamein, en veikindum sínum lýsti hún á bloggsíðu sinni og í viðtölum í sjónvarpi. Tímaritið Ísafold útnefndi hana Íslending ársins 2006 í desember á síðasta ári.

Ásta Lovísa Vilhjálmsdóttir látin

Bananalýðveldis-hugsunarháttur

Hef verið að velta fyrir mér hugsunarhætti okkar íslendinga varðandi auðlindir okkar flestar. Hér var um miðja síðustu öld byggðar verksmiðjur um allt land til að að vinna síld. Þær spruttu upp eins og gorkúlur og urðu sífellt stærri en svo koma að því að við höfðum nær þurrkað upp síldarstofninn. Eftir það fóru menn að sjá að sér varðandi fiskinn og nú í dag er reynt að stýra veiðum eitthvað. En eftir sitja minjar um þetta t.d. á Djúpuvík og fleiri stöðum. Þar búa nú fáir og helsta sem fólk skoðar eru leifar af verksmiðju sem gekk dag og nótt í nokkur ár borgaði sig upp og stuðlaði með öðrum að því að við kláruðum nærri því allan síldarstofninn.

Nú síðan má tala um að í upphafi síðustu aldar byrjuðu allir bændur að ræsa fram allt mýrlendi því að það átti að breyta öllu landinu í ræktarland. Þetta stórskaðaði dýralífið og í dag má sjá skurði víðsvegar þar sem ekkert hefur verið ræktað og menn farnir að huga að því að moka ofan í þá aftur til að reyna að endurheimta votlendi.

Nú eru uppi virkjunaráform um allt land. Það eina sem krafist er að orkuverð standi undir frekari virkjunum. Menn gera sér enga grein fyrir að með þessu erum við sóa verðmætri náttúru á útsölu. Ég vill líkja þessu við að ef við ættum olíu í jörðu þá mundum við leyfa öllum sem vildu að bora og dæla henni upp eins hratt og þeir vildu. Við værum ekki að stressa okkur yfir því að þessi auðlind er takmörkuð og lindirnar klárast á skömmum tíma. Þetta gerir engin önnur þjóð. Allar aðrar þjóðir skammta það sem má dæla af olíu til að þessar auðlindir endist sem lengst. Það er horft til þess að hámarka verð á hverja einingu af olíu og þar með að hafa af auðlindinni hámarks gróða.

En við erum nú þegar búin að virkja allt að 50 til 60% af vatnsorku okkar og binda það á smánar verði í 4 fyrirtækjum sem skaffa um 2000 manns störf en skila okkur litlu öðru. Og til þess að skapa orkuna erum við búin að grafa sundur og saman hálendið fyrir sunnan jökla. Og við reynum ekki einu sinni að fá almennilegt verð fyrir orkuna.

Nú erum við að heimila olíuleit á hafsvæðinu í kring um Ísland og ég óttast að við látum olíuna fyrir lítið.

Þetta finnst mér merki um hugsun hjá vanþróuðu ríki þar sem að ekkert er hugsað til framtíðar heldur skammtíma hagsmunir látnir ráða. Og þau sem erfa landið sita uppi með gerðir okkar

Náttúruverndarsamtök skora á ríkisstjórnina að stöðva framkvæmdir