Auglýsingar í blöðum í dag!

Í dag má lesa auglýsingar frá hópum sem leggjast gegn Icesave samningnum. Þar kemur m.a. fram í einni auglýsingu að

Íslenska þjóðin ber ekki ábyrgð á Icesave- skuldum einkafyrirtækis

Bíddu hvaða einkafyrirtæki er það? Er ekki Landsbankinn búinn að vera ríkisbanki frá því í október á síðasta ári? Eins þá hlýtur þetta þá væntanlega að gilda um allar innistæður í öllum innlendum bönkum? Er ekki talið að innistæður hér á landi séu um 700 milljarðar? Eins þá væri gaman að vita hvaðan Andríki fær alla þessa peninga til að kaupa opnu auglýsingu sem væntanlega kostar upp undir milljón? Og hvað eiga menn við? Með engir ábyrgð? Er þá engin ábyrgð á innistæðum í bönkum almennt í heiminum? Var það ekki stjórnvalda að sjá til þess að viðkomandi bankar stækkuðu ekki meira enn þeir gátu tryggt og erum við ekki þar með ábyrg? Þýðir þá nokkuð að geyma innistæður í bönkum hér á landi? Verðum við ekki að fara með peninga okkar erlendis? Hvernig fáum við gjaldeyri í það?

Skoðanir enn skiptar

Náttúrulega alveg rétt hjá Anne Sibert

Í þessari grein sem vitnað er í þessari frétt er Anne ekki sérstaklega að fjalla um Ísland eins og sumir bloggari hafa haldið. Fólk man kannski að það var hún og William Buiter sem spáðu fyrir hrunið í skýrslu 2008 fyrir Landsbankann sem stungið var undir stól. En í greininni er hún að velta fyrir sér hvort að Grænland sé í raun of smátt til að geta staðið sjálfstætt án tengsla sem það hefur við Danmörk.

Hún ræðir síðan m.a. um rannsóknir sem hafa sýnt að í fámennum ríkjum er hætta á að persónuleg tengsl og skyldleiki hafi áhrif á ákvarðanir og stjórnun. Sem og að menn sem ekki hafa til þess þekkingu komist í æðstu stöður. Og þar tekur hún Davíð sem dæmi. Segir m.a.

In October 2005, David Oddsson was appointed chairman of the board of governors of the Icelandic central bank. The multi-talented Oddsson had studied law, been a theatre director, the producer of a comedy radio show, a political commentator, and the co-author of several plays. He had previously been the mayor of Reykjavik, a long-time prime minister and, for a brief period, the foreign minister. Unfortunately, he appears to have had no expertise in economics and banking and was ineffective at either averting the financial crisis or playing a positive role in its aftermath.

In addition to Oddson’s apparent acquiescence in the face of looming disaster, neither the prime minister, nor the finance minister or financial regulator seems to have made any serious attempt to stem the growth of the Icelandic banks. This suggests that a significant cost of small size is the burden that it places on senior government officials

Hún segir reyndar að Davíð hafi verið leikhússtjóri (það vissi ég ekki), séð um grínþætti í útvarpi, pólitískur álitsgjafi og leikritahöfundur. Hann hafi verið borgarstjóri í Reykjavík og síðan Forsætis og utanríkisráðherra um langt árbil. Og síðan að hann virðist ekki hafa verið með neina reynslu í hagfræði eða bankastarfsemi og hafi ekki reynst höndla að koma í veg fyrir kreppuna eða gripið til viðeigandi ráðstafana.

Þetta rekur hún m.a. til smæðar landsins.

En hér á blogginu eru allir að ráðast að henni fyrir þessa grein sem er í raun pæling sem við þurfum að taka. Þ.e. krefst smæð landsins ekki þess að hér séu hæfisreglur mun strangari en hjá stærri þjóðum. Því hér þekkja jú nær allir alla. En þetta er áhugaverð grein hjá henni þar sem hún veltir fyrir sér kostum og göllum smárra ríkja.

En ég held að bloggarar ættu nú að varast að byrja að gera lítið úr Anne Sibert og sér í lagi ef þeir hafa ekki lesið þessa grein hennar. Og samsæriskenningar um að Samfylkingin hafi pantað þetta eru náttúrulega út í hött þega fólk hefur lesið grein hennar sem er um allt annað en okkur. Studd miklum tilvitnunum í rannsóknir og  hin læsilegasta.

Svo er kannski rétt fyrir fólk að muna að það var Davíð sem var arkitektinn, sá um framkæmd og síðar eftirlit með "Íslenska efnahagsundrinu" Og spilaði stóranþátt í að bregðast ekki við hættunum í tíma.

Segir Davíð hafa skort sérfræðiþekkingu

Hvað á stjórnarandstaðan við með " Að standa við skuldbindingar okkar"?

Hef nú síðustu vikur verið að reyna að skilja hvað stjórnarandstaðan á við með: „Að sjálfssögðu ætlum við að standa við okkar skuldbindingar" En svo koma menn eins og Höskuldur í næstu setningu og segjast ætla að fella samninginn. Hvernig ætlar Höskuldur að standa við skuldbindingar okkar þá? Þeir segja ekkert um hvað þeir vilja gera. Þeir tala um dómstólaleið en nefna ekki hvernig á að fara að því. Það er nú þegar búið að fara með málið í gerðardóm. Við sögðum okkur frá honum en hann úrskurðaði samt að við værum ábyrg fyrir þessum innistæðutryggingum. Það hefur verið nefnt að skv. uppgjörshefðum þá eigum við að eiga forgang í eignir þrotabúsins. Og vísað í önnur lönd en þegar það er kannað þá reynist það ekki rétt sbr. Minnisblað LEX um úthlutun úr búi fjármálafyrirtækis vegna krafna sem eiga rætur að rekja til innstæðna samkvæmt dönskum og norskum rétti

Þannig að það væri gott að fá að vita hvað menn eiga eiginlega við? Hvernig ætla þeir að standa við skuldbindingar okkar? 

Og þegar þeir tala um að fella samninginn og semja aftur hvað vilja þeir þá fá? Halda þeir að okkur verði gefið eitthvað eftir að hafa fellt samning þar sem Hollendingar og Bretar hafa gefið eftir þó nokkuð af upprunalegum kröfum sínum? Og á hvaða forsendum?  

Ræða breytingar á Icesave í dag

Alveg er maður hættur að skilja þessa hagfræðinga

Nú þegar hefur legið fyrir í ár að við í samstarfi við AGS og fleiri erum að reyna að koma okkur upp gildaeyrisvarasjóð þá koma þeir nú og segja að þetta sé algjörlega óþarfi. Síðan kemur Lilja Mósesdóttir í fréttum ruv í kvöld og segir að það sé nú algjörlega óvíst að staðan hjá okkur hafi nokkuð batnað eftir 7 ár. Held að menn verði nú að átta sig á að þegar þeir henda svona inn í umræðuna að þeir eru fást við hagsmuni heillar þjóðar. Þetta eru ekki lengur einhver svona tilbúin akademísk dæmi sem hægt er að setja inni í reiknislíkön og prófa að gera þetta eða hitt. Heil þjóð þolir ekki tilraunamennsku.

Og maður skilur ekki þingmenn sem virkilega halda því fram að staða okkur muni ekki hafa batnað verulega eftir 7 ár. Þá er nú kannski bara best að slútta þessu strax og selja landið upp í skuld til einhvers ríkis sem er til að kaupa það.

Svona andskotans svartsýni kemur til með að draga allan vilja úr fólk að standa saman og berjast. Nokkuð ljóst að svona viðhorf hjálpa okkur ekkert. Við erum að lýsa því yfir að við ráðum ekki við stöðuna. Hvaða bankar eða fjárfestar halda menn að vilji koma hingað þegar að þingmenn og sérfræðingar helda því fram að við getum ekki borgað af lánum sem þó eru hagstæðari en gengur og gerist. Halda menn að einhver vilji koma hér og fjárfesta til langframa hjá þjóð sem er ekki viss um að hún verðir komin út úr vandamálum sínum eftir 7 ár. Come on!

Svo þetta útspil Ragnars Halls. Nú var ég að lesa álitsgerð inn á island.is þar sem er nýtt lögfræðiálit um hvernig uppgjör í innistæðusjóðum fer fram í Noregi og Danmörku og skv. því er það nákæmlega eins og í samningnum okkar. Þrátt fyrir að Ragnar haldi öðru fram.  Sjá hér. Og reynda ef út í það er farið öll þessi skjöl

Um forgangskröfur í þrotabú Landsbanka Íslands

Greinargerð um forgangsrétt innstæðutryggingasjóða í þrotabú LÍ 

Sjónarmið um forgangskröfur í þrotabú samkvæmt gildandi íslenskum lögum

Tölvupóstur frá Jan Marten

Lögfræðiálit frá P. Mathijsen

Tölvupóstur frá Gary Roberts til Indriða Þorlákssonar

Minnisblað LEX um úthlutun úr búi fjármálafyrirtækis vegna krafna sem eiga rætur að rekja til innstæðna samkvæmt dönskum og norskum rétti

Minnisblað fjármálaráðuneytisins um forgangsrétt tryggingasjóða innstæðueigenda í þrotabú í Danmörku,Noregi og í Bretlandi

Minnisblað breska fjármálaeftirlitsins(FSA)um breska innstæðutryggingasjóðinn(FSCS)

Of mikið gert úr gjaldeyrisvarasjóði