Hvernig horfa Bretar og Hollendingar á málið.

Sigrún Davíðsdóttir ofurgreinandinn og fréttamaður RUV var með mjög áhugaverðan pistil sem fólki er hollt að lesa. Þar segir hún m.a.

Þegar IceSave var auglýst sem ákafast hér í Bretlandi og víðar gat að lesa á vefsíðu Innistæðutryggingasjóðs að sjóðurinn starfaði á grundvelli tilskipunar Evrópusambandsins. Síðan sagði að Ísland væri þannig lagalega skuldbundið, rétt eins og ESB-löndin, til að veita evrópsku lágmarks innistæðutrygginguna, 20 þúsund evrur.

Allt árið 2008 komu fram opinberar og óopinberar fyrirspurnir um hversu tryggt íslenska bankakerfið væri. Boðskapur bankanna, stjórnmálamanna, Seðlabankans og Fjármálaeftirlitsins var alltaf að innistæðueigendur í íslensku bönkunum þyrftu einskis að kvíða: ríkið stæði að baki bönkunum. Þann 8. október 2008 flutti sendiherra Íslands í Bretlandi breskum yfirvöldum þau skilaboð að Ísland stæði við skuldbindingar sínar.

Hollensk og bresk yfirvöld voru því sannfærð um að stjórn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks væri samþykk því að íslensk stjórnvöld tryggðu innistæðurnar upp að þessum 20 þúsund evrum. Ríkisstjórnir Hollands og Bretlands gerðu því upp við innistæðueigendur í sínum löndum – og biðu svo eftir að Íslendingar gerðu upp IceSave-reikninginn. Það hefur dregist eins og kunnugt er

Og síðar segir hún:

Forsendurnar sem íslensku samningamennirnir hafa í farteskinu er málamiðlunin sem náðist nýlega milli íslensku stjórnarinnar og stjórnarandstöðu. Hún felur í sér að, andstætt því sem kom fram um og eftir hrunið, þá verði engin ríkisábyrgð heldur að reynt verði að hraða greiðslum úr þrotabúi Landsbankans og síðan séð til eftir nokkur ár hver staðan verði.

Spegillinn hefur grennslast fyrir um hvernig þessar nýju tillögur horfi við Bretum og Hollendingum. Einn viðmælandi Spegilsins segir þessar íslensku samningaforsendur nú gjörsamlega vonlausar. Þarna sé verið að bjóða viðsemjendum að hirða það sem fáist úr þrotabúinu og svo megi ræða málin frekar eftir einhvern tíma – án þess íslenska stjórnin skuldbindi sig á nokkurn hátt. Þó menn reikni með þokkalegum heimtum úr þrotabúinu álíti Bretar og Hollendingar í raun að stjórnvöld gangi með þessu á bak fyrri fullyrðinga.

Annar viðmælandi segir að Hollendingar og Bretar hljóti að hrista höfuðið yfir þessu tilboði. Þeir vilji þó ekki skella hurðinni að svo komnu máli heldur vilji þeir hlusta áfram og reyna að finna einhvern flöt á framhaldi. Þeir sjái tilgang í að halda áfram að ræða málin í þeirri von að ná mönnum niður á jörðina en það megi allir vita að ekki verði samið á þessum forsendum. Erfitt sé að sjá á hverju íslensk stjórnvöld byggi bjartsýni á þessar viðræður. Það sé ekki nóg fyrir Íslendinga að semja innbyrðis.

Og skv hennar heimildum þarna í London eru líkur á að það sem Bretar og Hollendingar sé tilbúnir að semja um:

En hvað er það þá sem Hollendingar og Bretar gætu hugsanlega fallist á að semja um upp á nýtt? Samkvæmt fyrirspurnum Spegilsins eru það einkum tvö atriði: annars vegar vextirnir, þar megi kannski hnika einhverju til; hins vegar forgangi íslenska innistæðutryggingasjóðsins. Þetta atriði lýtur að fremur tæknilegu en um leið mikilvægu atriði. Eins og er hafa tryggingasjóðir landanna þriggja forgangskröfu í þrotabú Landsbankans. Það kæmi betur út fyrir Íslendinga að íslenski sjóðurinn fengi forgang fram yfir hina tvo, hefði nokkurs konar forgangs-forgangskröfu og ekki víst að erlendu viðsemjendurnir tækju því neitt fjarri að breyta þessu

Hér í Englandi undrast menn einnig að íslensk stjórnvöld skuli ekki frá upphafi, alveg frá því í október 2008, hafa sótt fastar að ljúka málinu. Málalyktir eru miklu stærra hagsmunamál fyrir Íslendinga en fyrir Breta og Hollendinga.

Pistill hennar er mun lengri og fróðlegur og hann má finna hér

Svo ekki búast við of miklu út úr þessu. Sem og að ég ítreka hugmynd mína fyrir fólk sem er í hagfræðinámi eða sambærilegu og vantar hugmyndir að lokaverkefni að taka fyrir hvað við erum búin að tapa á þessu ári sem við höfum verið að flækjast með þetta mál í stað þess að ganga frá því. Ég held að þessir 8 mánuðir eigi á endanum eftir að vera okkur dýrir í formi seinkunar á öllu sem þarfnast fjármagns, háum vöxtum lengur en þeir þurftu að vera og óhagstæðu skuldatryggingarálagi sem verður hér viðloðandi okkur miklu lengur en það þurfti að vera.

Enn að skiptast á hugmyndum

Athugasemdir

[Theódór Norðkvist, 17.2.2010 kl. 23:36]

Hvort ert þú að sækjast eftir að fá breskan eða hollenskan ríkisborgararétt?

[Magnús Helgi Björgvinsson, 17.2.2010 kl. 23:43]

Ég er nú aðallega að vona fólk hér vakni og öðlist smá skammt af raunveruleika. Annars er ég að vitna í pistil eftir fréttamann sem starfar í London og er að benda á hvernig þetta horfir við Bretum.

En þú ert náttúrulega á því að Bretar, Hollendingar og allar aðrar þjóðir í Evrópu hafi misskilið EES tilskipanir, merkingu loforða okkar og það séum bara við sem skiljum þetta rétt. Og allur okkar vísdómur byggður á skoðun nokkurra lögfræðinga og áhugamannafélags/kjaftaklúbbs frá framsókn sem hefur matað þjóðina á því.

[Ragnar Thorisson (IP-tala skráð) 18.2.2010 kl. 01:08]

Èg hef heyrt 75 milljarðar á mánuði í tap af völdum stöðnunar, frosinna fjármálsmarkaða og áframhaldandi gjaldeyrishafta.

En því miður vill þjóð í afneitun ekki hlusta á rök.

[Helga Kristjánsdóttir, 18.2.2010 kl. 06:01]

 Borgaðu þetta bara sjálfur og þið,sem skiljið ekki,það sem er margbúið að segja ykkur.  Ég skulda ekki krónu í þessum Icesave reikningum,það veit fjármálaráðherra og lady Jóhanna.   Tapið ef eitthvað er, olli þessi Icesave-stjórn.     Það eru teikn á lofti,um að ný stjórnmálaöfl,láti til sín taka,í brýnustu hagsmunum þjóðarinnar á þessum víðsjárverðu tímum. Út um allt þjóðfélag eru háskólamenntaðir menn,þar á meðal forseti Íslands,sem tekur stöðu með Íslandi.     Ég er þakklát þeim Ögmundi og Lilju,sem ekki hafa fylgt foringja sínum,þakklát Hreyfingunni.Ekkert þeirra er að sækjast eftir vegtyllum,þau heyra grátstafinn í fjölskyldunum í rústunum.    Virkilegt     "rústabjörgunarfólk.

[Helga Kristjánsdóttir, 18.2.2010 kl. 06:36]

   Samt þykir mér vænt um þig strákur.