Og eru þetta fréttir?

Furðulegt ef að Morgunblaðið telur þetta fréttir. Þeir hefðu kannski átt að taka með í dæmið hvernig Sjálfstæðisflokkurinn vann að þessu Icesave samningum á fullu fram til kosninga en snérust svo þegar þeir afsöluðu sér allri ábyrgð af þessu við stjórnarskiptin. Það hefur nú iðulega verið vitnað í ræðu Bjarna Ben á þingi þann 5 des 2008 sem gekk út á að samningaleiðin væri best því að aðrar leiðir fælu í sér miklar hættur.

Ætli staðreyndin sé ekki sú að þegar Steingrímur kom í ráðuneytið þá sá hann og sagði að hann þyrfti sem ráðherra að framkvæma ýmislegt sem hann hefði staðið gegn. Því að aðrar leiðir byðust ekki í leysa úr brýnum málum.

Steingrímur skiptir um skoðun

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 00:13]

Næst kemur "stórfrétt" hjá mogga um að sjallaflokkur hafi skipt um skoðun á málinu - eða nei.  Kanski þeir sleppi því bara.

Reyndar er skoðanaskipti sjalla miklu alvarlegri og óútskýranlegri en SJS, því eins og SJS bendi á var meir en að segja það að snarbeita frá kúrsi þeim er sjallar höfðu lagt. 

Sjallar voru búnir að semja um meginn ramma og línur áramótin 2008/2009.

Allt niðurneglt og fastmótað.  Margbúið að fara yfir þetta.

Yfirlýsingar ráðamann eru lagalega bindandi að þjóðarrétti.  Í umræddu tilfelli eru ekki aðeins yfirlýsingar að ræða heldur undirrituð plögg í bak og fyrir frá stjónvöldum og megin stofnunum ss. seðlabanka.

[JR (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 00:17]

Munið þið bara eitt, allir fjölmiðlar eru ritstírðir af flokksbundnum sjálfstæðismönnum !

Nema tveir , sem eru eign framsóknarflokksins , Pressan og 'Utvarp Saga !

[KR (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 01:07]

JR: Já, fyrir utan RÚV, Stöð2, DV, Fréttablaðið, Smugan...etc

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 01:28]

Óskaplegt nátttröll ertu Ómar.  Hvernig í andskotanum nennirðu að tröllast svona á hverjum bloggvetfanginu á fætur öðrum, vitandi að þú er að ljúga til um hvernig hlutirnir gengu og ganga fyrir sig.

Í fyrsta lagi getur engin flokkur eða ríkisstjórn samið um Icesave, nema að undan hefur farið atkvæðagreiðsla á Alþingi og þar þarf "samningurinn" að verða samþykktur af meirihluta þingmanna.  Tvær tilraunir hafa verið gerðar af núverandi stjórnvöldum með Icesave 1 og 2, með 1,8% JÁ árangri stjórnvalda.  Þess vegna hafa engir samningar verið gerðir og engin ábyrgð fylgir neinu sem hefur verið unnið að varðandi samningagerðina.  Hún er aðeins viðræður og tillögugerð embættismanna sem hafa nákvæmlega ekki neitt umboð til að gera neina endanlega samninga.  Ef að Sjallar eða einhverjum öðrum hefur tekist að gera samning á einhverjum fyrri stigum, þá væri hann í gildi og ekki væri verið að eyða tíma og peningum í að halda úti samningavinnu í dag.  Jafnvel þú ættir að skilja svona einfaldan hlut.

ii.    Nefndarálit.  Óformlegar viðræður við Hollendinga 11. október 2008.

Nokkrum dögum eftir að Landsbankinn var tekinn yfir fóru fram óformlegar viðræður við Hollendinga vegna Icesave-skuldbindinganna. Afrakstur þeirra var minnisblað (Memorandum of Understanding) sem var undirritað þann 11. október 2008. Í því var lagt til að gerður yrði 10 ára lánasamningur sem bæri 6,7% vexti. Enginn bindandi samningur komst þó á milli aðila. Sama dag og undirritun minnisblaðsins fór fram ræddi forsætisráðherra Íslands, Geir H. Haarde, við starfsbróður sinn í Hollandi og afturkallaði það. Í byrjun desember lýstu Hollendingar því svo yfir að þeir væru reiðubúnir til að ganga til samningaviðræðna á grundvelli hinna umsömdu viðmiða en þær drógust eins og síðar verður rakið.

Því hefur verið haldið fram að þetta minnisblað hafi bundið hendur samninganefndar við samningsgerðina og gert þeim erfitt um vik að semja um betri kjör. 1. minni hluti hafnar þessu alfarið enda augljóst að enginn samningur var kominn á. Í fyrsta lagi var minnisblaðið afturkallað af forsætisráðherra. Í öðru lagi sömdu Hollendingar með öðrum aðilum málsins um umsamin viðmið sem ættu að vera grundvöllur samningaviðræðna vegna Icesave-skuldbindinganna og síðast en ekki síst lýstu Hollendingar því yfir í desember, tveimur mánuðum eftir undirritun minnisblaðsins, að þeir væru reiðubúnir til að semja um skuldbindingarnar á nýjum forsendum. Slík yfirlýsing hefði verið óþörf hefði samningur þá þegar verið kominn á.

Fyrsti minni hluti áréttar að fráleitt er að unnt sé að halda því fram að með minnisblaðinu umrædda hafi komist á samningur og skilmálar ákveðnir. Svavar Gestsson, formaður samninganefndarinnar, staðfesti þennan skilning á fundi fjárlaganefndar og sagði að þetta blað hefði ekki haft áhrif eða truflað störf samninganefndar heldur væri eingöngu minnisblað.

http://www.althingi.is/altext/137/s/0337.html 

Vona að þessar upplýsingar gagnist þér til að taka upp betri siði og amk. reynir að hafa sannleikann sem ferðafélaga hvað Icesave varðar, sem virðist þér afar erfitt.  Gerðu okkur og þér þann greiða að reyna að skilja út á hvað málið gengur, því að þetta er komið út fyrir öll mörk hvernig þú lemur hausnum við steininn.  Varla viltu teljast með réttu lygamörður?

[Sigurjón, 20.3.2010 kl. 01:38]

Ef einhver tekur mark á Ómari Bjarka, á sá hinn sami við bágt að stríða...

[Sigurjón, 20.3.2010 kl. 01:41]

Sem dæmi um heimskulegan og ruglandi málflutnin má nefna: ,,Yfirlýsingar ráðamann eru lagalega bindandi að þjóðarrétti."

Ekkert gæti verið vitlausara.  Enginn gæti verið vitlausari en téður ómar bjarki vanviti.

[Sigurjón, 20.3.2010 kl. 01:43]

Þar fyrir utan þá er það með ólíkindum að e-r geti staðið með SJS í því að varpa öllum sínum stefnumálum fyrir róða þegar hann kom að kjötkötlunum...

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 01:53]

Já það er eitt að hafa rangt fyrir sér vegna þekkingarleysi eða misskilja hluti, en að það er hægt að ganga að því sem vísu að Ómar er markvisst og þá væntanlega á launum við að reyna að ljúga að fólki, og það án þess að hika.  Tel mig hafa örugglega útskýrt þetta MoU atriði fyrir honum oftar en einu sinni, og enn er hægt að finna hann reyna að halda bullinu fram.  Nú helst hjá lítið heimsóttum skoðanasystkinum.  Alveg ótrúlegur andskoti.  Þessi lygi er bara smá brot af því sem hann er að reynir að dreifa. Mér er til efa að einhver finnist sem trúir stafi sem frá honum kemur.

[Sigurjón, 20.3.2010 kl. 05:59]

Líklega einhver samspillingarmaður.  Þeir eru alveg ótrúlegir...

[Magnús Helgi Björgvinsson, 20.3.2010 kl. 11:29]

Gaman að vita af hverju þú Sigurjón uppnefnir ekki hina flokkana? Eru menn ekki almennt á því að Sjálfstæðisflokkurinn og framsókn hafi í í nærri 2 áratugi tekið öll verðmætli úr eigu okkar og gefið þær og leyft svo mönnum að soga öll verðmæti úr Íslensku efnahagslífi og eytt því í einhverjar draumsýnir sem hrundu svo í andlitið á okkur. Svo eru menn að uppnefna Samfylkingunna?

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 12:15]

Guðmundur minn Annar, þú skilur þetta ekki sorrý.

Við skulum fara yfir þetta fyrir þig.  Hvert er eðli máls varðandi yfirlýsingar ráðamanna, hverjir sem þeir svo sem hafa verið á mismunandi tímum,  og helstu stofnanna er um mál slíks eðlis helst sýsla sem lánasamningmálið er ?  Jú eftirfarandi:

1. Stjórnvöld viðurkenna ábyrgð á lágmarksupphæð þeirri er direktíf 94/19 kveður á um og önnur lög eftir atvikum.  Um 20.000 evrur per tryggðan reikning í útibúum B&H.

2. Tíl að landið geti axlað sínar alþjóðlegu skuldbindingar þarf lán þar að lútandi og snemma fór málið í þann feril að B&H lánuðu og sömdu sjallar sérstaklega við H og í framhaldi héldu þéir áfarm útfrá þeim ramma er þar var lagður og voru samningar tilbúnir 2008/2009.  Lán á 7% vöxtum, allt greitt á 10 árum, 3 ár í skjóli.

3. Samþykkt var snemma í ferlinu og meðal annars sett inní samstarfsplagg Íslands og IMF, undirritað af Árna Matt og Dabba Odds, að ekki skyldi mismunað gagnvart kröfuhöfum.

That said, ef þetta eru ekki yfirlýsingar um ábyrgð og jafnframt samningsramma og megin línur - nú þá er slíkt bara ekkert til í veröldinni !  Halló .  Vakna.  Hugsa.

Þegar 1+2+3 er lagt saman = Samningsrammi og allar meginlínur komnar.  Það þarf nú ekert að vera sérlega bræt til að sjá það.

Yfirlýsingar ráðamanna um ábyrgð landsins á lágmarkinu er um ræðir, og þær eru margar, eru lagalega bindandi að þjóðarrétti.  Er bara þannig.

Það að snúa frá yfirlýsingum sjallabjálfa frá hausti 2008 - væri jafnframt yfirlýsing um að Ísland ætlaði að segja sig úr lögum siðmenntaðra þjóða ! Slíkt var einfaldlega ekkert í boði auðvitað.

Ef einhverntíman var "borgumekki sýran" í boði - var það í Okt. Nóv 2008.

Þá tóku sjallar þá ákvörðun, réttilega, að slíkt væri ekkert í boði ! 

BB. jr.  lýsti yfir á Alþingi að málið væri svo ljótt að td. væri fráleitt að fara með slíkan ljótleika fyrir dómsstóla - og tók sérstaklega fram að það gilti jafnt um innlenda eða erlenda dómsstóla.

Enda var Gerðadómur þegar búinn að fjalla um málið og niðurstaðan ótvíræð:  Íslandi bar að borga samkv. laga og regluverkinu. 

Sjallar sögðu sig frá dóminum og þorðu eigi að taka til varnar fyrir íslands hönd.  Enn og aftur - svo ljótt töldu þeir málið. Tóku bara sprett eitthvað útí buskann og sáust ekki meir.

[Oddgeir Einarsson (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 12:39]

Það er með ólíkindum að því sem enn haldið fram þrátt fyrir ítrekaðar leiðréttingar síðustu misseri að Ísland hafi þegar skuldbundið sig til að greiða samkvæmt kröfum Breta og Hollendinga um Icesave.

Íslendingar lýstu því yfir að við ætluðum að standa við alþjóðlegar skuldbindingar.  Að tilskipunin hefði verið innleidd hér á landi með sama hætti og annars staðar á EES  og að við værum reiðubúin til viðræðna við Breta og Hollendinga á grundvelli hinna sameiginlegu viðmiða (agreed guidelines).

Þetta felur ekki í sér yfirlýsingu um að við séum skuldbundin til að greiða lágmarkstrygginguna samkvæmt tilskipuninni, jafnvel þótt slík yfirlýsing gæti verið bindandi að þjóðarétti.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 13:55]

Jú auðvitað gerir það það !  Halló hafnafjörðu.

Sko, er ekki nóg komið af orðhengilshætti ?  Eg margbúinn að segja fólki:  Það er ekki hægt að sjallaorðhenglast í gegnum lífið !  Það endar bara með rústalagningu eins og nýleg dæmi sanna.  Þar endaði sjallabjálfaháttur með rústalagningu heils lands !

Í öllum fokking yfirlýsingunum felst ábyrgð og endurgreiðsla á umræddu lágmarki og í framhaldi er oft tekið bókstaflega fram hvernig landið geti axlað umrædda alþjóðlega skuldbindingu.  Þ.e. með láni frá B&H (eða öðrum ef því er að skkipta eftir atvikum)

Það er meir að segja tekið sérstaklega fram í þingsályktun þeirri er alþingi samþykkti með miklum meirihluta 2008 .

Þannig kom SJS að málinu.  í raun frágengu í ramma og megin línu.  Það sem hægt var að gera var, að hnika málum til innan þess ramma.

Nú, það tókst - vonum framar !  Mun betri skilmálar en sjallasamningurinn kvað á um.  Mun betri.

Ef þið sjallar eruð að halda því fram núna að það sé hægt að hverfa frá þeim ramma og meginlínu er þið lögðuð 2008 - þá eigið þið að andskotast til að koma með eitthvað haldbært þar að lútandi en bulla ekki eins og hálfvitar tvist og bast með þeim afleiðingum að efnahagslegur skaðinn af völdum ykkar reiknast nú um amk. 75 miljarðar á mánuði auk stórlaskaðs orðspor og ásjónu lands og þjóðar.  Stórlaskaðs.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 14:39]

Ómar.  Svarið sem þú gefur er ekki svar og þú ert svo víðs fjærri að skilja um hvað málið snýst.  Þú fullyrtir að einhver samningur hafi verið gerður af Samfylkingunni og Sjálfstæðisflokk strax eftir hrun, sem er haugalygi.  Ég satt að segja nenni ekki enn einu sinni að pósta allar langlokurnar um lagalegar skyldur okkar og hvað þá lærðar greinar um að þú ert að snúa öllu á haus,  Annað hvort vegna einhverra persónulegra annmarka, eða hreins óþverraskaps og lyga.  Ef þú vilt stauta þig í gegnum lagagreinar, þá bendi ég þér á fjölda greina Stefáns Más Stefánssonar lagaprófessors í alþjóðalögum, Lárusar Blöndal hrl. og Sigurðar Líndals, sem hafa afgreitt málið afar vel og skýrt út fyrir leikmönnum.  Engin hefur hrakið eða reynt að hrekja þeirra skrif, en tugir lagasérfræðingar innlendir sem erlendir tekið undir allt sem þeir hafa sagt.

Stjórnarþingmenn hafa tvisvar samþykkt Icesave lagafrumvörp þar sem kemur skýrt fram að Íslendingar telja sig ekki bera neina lagalega skyldu til að greiða Icesave falsreikninginn, sem og forsætisráðherra í bréfi til Gordon Brown forsætisráðherra Breta fyrir skömmu.  Um þetta er þér augljóslega kunnugt, enda eins og eyðieyja í fáránleika farsanum að reyna að halda eynhverju öðru fram.  Ríkisstjórnin hefur opnað augun og í samninganefndinni nýju er engin annar en Lárus Blöndal hrl. sem er sá sem hefur unnið manna harðast að kynna sér lagagreinar sem tengjast deilunni og sanna enga ábyrgð okkar á að ganga að kröfu Breta og Hollendinga.  Það hefur ekki einhver "nóbodý" Ómar Kristjánsson gert.  Enda er sannleikurinn ekki það sem hann vill að komi fram.  Þess vegna er lygin látin ráða ferð.

Seinastur allra að viðurkenna sannleikann í málinu, er engin annar en Steingrímur J. viðsnúningur, og er viðurkenningin enn einn viðsnúningur hans og góð viðbót við greinina:

"Í sjálfu sér er ekki deilt um það að það stendur hvergi í tilskipuninni né í lögum þeirra landa sem hafa innleitt hana að það sé um beina ríkisábyrgð að ræða. Það er enginn að halda því fram,“ segir Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra um ummæli forstjóra norska tryggingasjóðsins.

Arne Hyttnes, forstjóri norska innistæðutryggingasjóðsins, heldur því þannig fram í Morgunblaðinu í dag að hvergi sé kveðið á um ríkisábyrgð í EES tilskipuninni um innistæðutryggingar. Norska ríkið þyrfti því ekki að bæta innistæðueigendum í öðrum ríkjum tjón ef sambærilegt mál og fall Landsbankans hefði komið upp í Noregi."

mbl.is | 18.2.2010

Með lögum skal land byggja og ólögum eyða.  Vonandi ber okkur sú gæfa að núverandi samninganefnd hafi það sem þarf, til að berja í borðið og segja, hingað og ekki lengra.  Hittumst í dómssalnum.

Þú ert ennþá að bulla um gerðardóm sem var út í hött, og Íslendingar tóku ekki þátt í vegna brota á samkomulagi hvernig hann ætti að starfa.  Breytingar létu Bretar og Hollendingar gera á seinustu stundu og ég hef sýnt þér ýmis gögn þar að lútandi.  Íslendingar gengu út þegar Bretar og Hollendingar brutu samkomulag að hann yrði endanlegur, vegna þess að þeir treystu ekki sínum eigin röku,  Dómurinn var uppkveðinn eftir einn dag, án nokkurra varnar fyrir Íslands hönd, vegna þess að Íslendingarnir voru ekki á staðnum.  Gunnar Tómasson hagfræðingur, löggiltur skjalaþýðandi og dómtúlkur svaraði þessu rugli í þér mjög skilmerkilega, og vitnaði í lög um gerðardóm, og sýndi þér fram á að hann stæðist engin alþjóðleg lög, og væri fullkomlega ómarktækur með öllu.  Að vísu er óskiljanlegt að menn nenni að leiðrétta allt ruglið í þér eins og með þennan blessaða gerðardóm, sem Bretar og Hollendingar hafa aldrei reynt að draga fram sem einhver rök, enda vita þeir best hverslags rugl hann ver.  En þú ert ólæs á það sem hentar ekki bullinu frá þér. 

Við erum ekki lagalega skuldbundin að greiða neitt það sem sem tilheyrir Icesave nema það sem var til í tryggingarsjóði.  Það er skothelt mál, að lög leyfa ekki að við borgum ólögvarða falskröfu Breta og Hollendinga.  Annað er fjarstæða og fáránlegt að reyna að halda fram.  Málið verður leyst fyrir dómsstólum. 

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 15:12]

Gummi Annar, eg er farinn að hallast að því að þú getir eigi fest fingur á þessu máli.  Því miður.

Nú, ef við tökum td. ummæli SJS fyrir þig um ríkiábyrgð - þá er það alveg rétt hjá honum að í direktífinu er ekki sagt:  Það er ríkisábyrgð etc.

Hinsvegar er sagt að ríki verði ekki gerð ábyrg umfram lágmarkið.  Þ.a.l. er hægt að sjá með gagnályktun að ríkisábyrgð er á lágmarkinu !  Flókið ?

Þar fyrir utan hef ég margútskýrt fyrir ykkur sjallabjálfum að ríkisábyrgðin ræðst ekki fyrst og fremst af orðum í dírektífinu sjálfu heldur evrópulögum almennt og dómafordæmum ESB/EFTA dómsstólsins.

Þar fellur umrætt mál alveg eins steinn til jarðar og stimplar í jarðveginn er komið er á fast: RÍKISÁBYRGÐ !!

Ennfremur hefur það atriði samt  aldrei komið fyst hjá B&H.  Nei, fyrst kemur jafnræðisreglans.  Samkv. EES samningum eiga aðilar að útibúum í B&H lagalegan rétt og kröfu til nákvæmlega sömu meðhöndlunar og aðilar að útiúum á íslandi.  Nákvæmlega.

Ríki innleiða ákv. lagaleg réttindi til innstæðueigenda, lágmnarksbætur er á reynir.  Þar sem ríkið innleiðir þessi lög og sérstaklega er tekið fram að þau nái til allra á EES svæðinu ef um er að ræða útibú viðkomandi lands - verður ríkið auðvitað ábyrgt fyrr að þeim lagalegu skuldbindigum sé framfylgt.  Ekki flókið - en þarf samt 1% hugsun eða meira til að átta sig á því eða skilja það.  Get samþykkt það.  Maður verður að leita eftir upplýsingum þar að lútandi og setja sig inní evrópulög og hvernig hlutirnir virka.  Þú getur td. byrjað á því að lesa álit Stefáns Geirs Þórissonar sem finnst á islandis. og þar á eftir lesa breska álitið fyrir Gerðadómi.  Bretarnir fara alveg snyrtilega í þetta í meginatriðum.  Skipulega og vel upp sett. 

Ef menn gera þetta se að ofan er nefnt - þá sjá menn strax að málflutningur 2-4 njálu-lögspekinga hérna heldur engu vatni frekar en tunna bakkabræðra og er í raun bara kjánamálflutningur.

Varðandi þennan Hyttnes, þá eru orð hans merkingarleysa í sjálfu sér. Upphaflega er það þessi Vermes á ABC Nyheder sem hefur þessi orð eftir honum.  Vermes þessi hefur reynst afar óábyggilegur í umfjöllun um þetta mál og virðist veltengdur norsku framsóknarmönnunum.

Auk þess ræður hann engu um þetta mál og engu líkara en hann hafi einfaldlega ekkert velt þessu fyrir sér eða hugsað í botn - enda er ekki síst issjú hjá honum að koma því að, að norski sjórinn se svo feitur að ekki sé möguleiki á neinni áhættu þar að lútandi.  Trygging í noregi er tugir milljóna iskr., held eg og með þeim hæst í evrópu.

Ef menn vilja fá álit nojara - þá eiga menn að snúa sér að stjórnvöldum.

Eða eru menn að segja að nojarar mundu sína af sér sjallasiðferði _  Eh, dream on og eg held ekki !  Engin önnur norræn þjóð mun sína af sér slíkt skítlegt siðferði eins og sjallar hafa opinberað sig að hérna.  Ekki að ræða það.  Td. mundu færeyingum aldrei detta svona hug enda þeir vandir að virðingu sinni.

[Helgi (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 15:46]

Sæll.

Ómar, varðar þig ekkert um það að höfundur tilskipunarinnar segir að við berum ekki ábyrgð? Eru orð Lipietz merkingarlaust þvaður?

[Sigurjón, 20.3.2010 kl. 16:01]

Samspillingin er jafn slæm, ef ekki verri en Sjálfstæðisflokkurinn.  Hann er líka slæmur.  Fjórflokkurinn í heild sinni er fátt annað en spilling og óréttlæti.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 16:18]

"Lipietz"

Duh, sko menn verða bara að fylgjast með - eða að sleppa því að bulla.

Það er búið að fara ofan í hvert smáatriði í málflutningi umrædds manns - og málið þar er, að gæjinn hafði augljóslega ekki hugmynd um EES samninginn !! 

Þetta er ótrúlegt en samt sem áður staðreynd.  Maðurinn talaði eins og EES samningurnn væri ekki til.

Þar með var hann í rauninni að segja að ábyrgð íslands væri ótvíræð - þ.e. þegar búið var að taka tillit til EES !!

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 17:40]

Ómar.  Þeir sem eru að vinna að málinu og hafa einhverja þekkingu á eru sammála að okkur ber ekki að greiða krónu meira en EEB lögin segja til um að er í tryggingarsjóðnum og eru á hreinu eins og Steingrímur, Jóhann, stjórnvöld ásamt tugum ef ekki hundruðum fræðimanna haf fullyrt eftir sínar rannsóknir. 

Auðvitað er þér frjálst að stanga vegginn, hann gefur sig ekki fyrir því.  Engin sem starfar við að innheimta falsskuld Breta og Hollendinga reyna að halda fram einhverju öðru, enda skilja þeir fáránleikan augljóslega mun betur en þú.  Einhverjir hafa reynt að blanda einhverjum siðferðislegum skyldum, sem ég hef ítrekað beðið um að verið skýrt nákvæmlega hverjar eru, hvernig eru þær mælda og af hverjum?  Engin svör.  Ég hef spurt hvort að þær eru eitthvað sem við getum sótt upplýsingar um aftur í söguna eins og hjá Bretum og Hollendingum sjálfum?  Hvernig þeir hafa hagað sér í milliríkjadeilu, hernaðarbrölti, Norður Írlandi og nýlenduofbeldi þessara þjóða?  Sennilega er siðferðismælistikan auðfinnanleg á þessum stöðum.  Engin hefur svarað neinu.

Helst eru menn að reyna hanga á einhverjum yfirlýsingum um að íslenskir ráðamenn hafi sagt að við ætlum að standa við skuldbindingar okkar.  Það hefur alltaf staðið til að standa við eðlilegar lögbundnar skuldbindingar eins og lögin sögðu til um ábyrgðarsjóðinn.  Engar aðrar sannanlegar skuldbindingar hafa verið gefnar, enda er engin í þeim aðstæðum í íslenska kerfinu að getað gefið neinar skuldbindingar sem lög þarf að setja um til að efna.  Lög eins og stjórnarflokkarnir hafa verið að reyna að gera með 1.8% árangrinum háðslega.  Ef að einhver verður staðin að því að lofa að borga ólögvarinn umframreikning Breta og Hollendinga, þá er það þeirra að draga viðkomandi fyrir dómstóla og krefjast skaðabóta fyrir meintar vanefndir.  Ríkið ber afturámóti ekki ábyrgð á orðum embættismanna sem eru þess eðlis að þeir hafa ekkert umboð til að lofa eða semja um, eins og í þessu tilfelli með ríkissjóð.  Það er í hlutverki gagnaðila í alþjóðlegri samningagerð að kynna sér nákvæmlega samningsumboð sem mótaðilinn hefur, svo að málið er dautt.  Engin íslenskur embættis eða stjórnmálamaður, og það á við samninganefndirnar gömlu og nýju, getað lofað ríkisábyrgð og lagasetningu þar um.  Svo einfalt er málið.  En auðvitað skilurðu ekki bofs út á hvað það gengur.

[Jón Valur Jensson, 20.3.2010 kl. 17:56]

Ómar Bjarki virðist annaðhvort ótrúlega vitlaus eða hlutdrægur í þessu máli.

Það er engin ríkisábyrgð á Icesave, eins og nær 60% þjóðarinnar segja, samanber það tilskipunarákvæði Evrópubandalagsins, 94/19/EC, sem sýnir og sannar sakleysi íslenzka ríkisins og þjóðarinnar í málinu.

Það er brezki tryggingasjóðurinn FSCS – fjármagnaður með iðgjöldum allra banka sem störfuðu þar í landi, þ.m.t. Landsbankanum – sem umfram allt bar skylda til að annast innistæðutryggingar Icesave-reikningshafa, sbr. grein mína í dag: Icesave-ríkisábyrgðarsinnar afneita staðreyndum, en hafa verið og verða afhjúpaðir – og Morgunblaðsgrein Lofts Þorsteinssonar, varaformanns Þjóðarheiðurs – samtaka gegn Icesave, í gær: Forsendubrestir á Icesave-samningunum, sbr. einnig HÉR!

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 18:28]

Geisp.

"Ísland og Holland ná samkomulagi um Icesave

Að loknum uppbyggilegum viðræðum hafa hollensk og íslensk stjórnvöld náð samkomulagi um lausn mála hollenskra eigenda innstæðna á IceSave-reikningum Landsbankans.

Fjármálaráðherra Hollands, Wouter J. Bos, og fjármálaráðherra Íslands, Árni M. Mathiesen, tilkynntu þetta.

Ráðherrarnir fagna því að lausn hafi fundist á málinu. Wouter J. Bos kvaðst einkum ánægður með að staða hollenskra innstæðueigenda væri nú skýr. Árni M. Mathiesen bætti við að aðalatriðið væri að málið væri nú leyst.

Samkomulagið kveður á um að íslenska ríkið muni bæta hverjum og einum hollenskum innstæðueiganda innstæður að hámarksfjárhæð 20.887 evrur. Hollenska ríkisstjórnin mun veita Íslandi lán til að standa undir þessum greiðslum og hollenski seðlabankinn mun annast afgreiðslu krafna innstæðueigendanna.
http://www.vb.is/frett/1/48369/

Hvað er málið ?  Málið er leyst !!

Og fyrir löngu síðan. Ef farið er inná link hvaða dagsetning er ?  Jú, 11.okt 2000 og fokking 8 !!

Um hvað er samningurinn ?  Jú eftirfarndi:

1. Íslenska ríkið muni bæta hverjum og einum hollenskum innstæðueiganda innstæður að hámarksfjárhæð 20.887 evrur.

2. Hollenska ríkisstjórnin mun veita Íslandi lán til að standa undir þessum greiðslum.

3. Hollenski seðlabankinn mun annast afgreiðslu krafna innstæðueigendanna.

Hver eru viðbrög sjalla við samkomulaginu ? Jú, eftirfarandi:

1. Ráðherrarnir fagna

2. Árni M. Mathiesen bætti við að aðalatriðið væri að málið væri nú leyst.

Sem sagt, sjallar fagna samningum og taka sérstaklega fram að þeir séu búnir að leysa málið !!  End of story.

[Jón Valur Jensson, 20.3.2010 kl. 18:54]

Þetta var minnismiði og bráðabirgðasátt með fyrirvara um endanlegt samþykki stjórnvalda og Alþingis. Í næsta mánuði á eftir var þessi minnismiði að engu orðinn. Það, sem þarna var boðið, var ennfremur freklegt brot á 77. gr. stjórnarskrárinnar.

Ómar Bjarki tekur náttúrlega ekkert mark á þessu. Þá er hér maður og vitnisberi, sem hann tekur kannski mark á, Steingrímur J. Sigfússon, sem sagði í janúar 2009 um Icesave-samningsvilja Geirs-stjórnarinnar (leturbr. jvj):

"Eins og undirritaður lýsti yfir við atkvæðagreiðslu um málið í þinginu 5. desember síðastliðinn lítur þingflokkur Vinstri grænna á samninginn sem riftanlegan eða ógildanlegan nauðungarsamning. Enn er hægt að afstýra stórslysi fyrir íslenska þjóð. Taki Tryggingarsjóðurinn hins vegar við skuldunum er ljóst að þá verður ekki aftur snúið: Þá hefur þjóðin endanlega verið skuldsett á grundvelli pólitískra þvingunarskilmála sem ríkisstjórnin hafði ekki dug í sér til að standa gegn."

(Sjá hér: http://www.amx.is/adgerd.php?adgerd=pdf&id=7628).

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 19:12]

Það þýðir bara ekkert að láta svona.  Ísland ber lagalega og siðferðilega ábyrgð á lágmarkinu og það er margsamþykkt af ísl yfirvöldum. Margsamþykkt.

Sumir eru að vísa í grein á mbl. eftir einhvern Loft - já já, menn eru nú eitthvað ræða hana sýnist mér sumsstaðar - og enginn skilur hvað er málið hjá honum eða í hverju snillin er fólgin.   Að hans sögn og einhverja 2-3 annara er greinin "ofsasleg snilld" - en legnra nær nú slillin ekki.  Því miður.

Einhverjar fabúleringar útí loftið án nokkurar fótfestu og þyrlað upp ryki um ekki neitt - og ekki í fyrsta skipti.

Nei, eg skal segja ykkur það að íslendingar eru að stimpla sig inn í augum umheimsins sem drullusokka, eins og Einar Kára bendi skarplega á í pressugrein. 

Nígerísvindlarar dauðans - og sumir samþykktu það bókstaflega í þjóðaratkvæðagriðslu.

Svo er fólk hissa á að sjallaflokkur fái tæp helmings fylgi hérna !  Ekki er ég hissa.  Hæfir skel kjafti !!

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 19:42]

Þetta með ummæli SJS fyrr á misserum - hvað er málið þar ?  Eins og segir í fyrirsögn á pistli hérna:  Er þetta frétt ?

Það er alveg ljóst að hann hafði þessa skoðun - og jafnljóst núna að þessar skoðanir halda engu vatni  við athugun og innsetningu inní málavexti o.s.frv.

Eftir að SJS fór í stjórn sá hann það auðvitað.  Ekki flókið.

Enda þarf ekkert annað en lesa skjölin a island.is. til að sjá hvernig málið liggur.

Td. talar SJS áður um svokölluð "hryðjuverkalög" etc. - Á island.is er það mál alveg útskýrt í gögnum frá opinberum aðilum í UK.  Þar er útskýrt að ekki er um "hryðjuverkalög á ísland" að ræða, heldur frystingalög á eigur LB.  Og jafnframt sýnt framá að UK var með öll lög og reglur sín megin í málinu og enginn grundvöllur fyrir ísland til málssóknar þar að lútandi.

Staðreyndin er,  að búið var að þyrla upp svo miklu moldviðri og allskyns furðusögum að stórmál er að leiðrétta það allt saman - sérstaklega ef fólk fæst ekki til að kynna sér gögn er hafa legið frami opinberlega á island. is. í að verða ár.

Það að SJS hafi skipt um skoðun er ekki vandamálið - nei, vandamálið er ábyrgarleysi og siðleysi sjalla sem gegnu frá málinu í meginramma - og hlaupa svo frá mun betra greiðslufyrirkomulagi en þeir sömdu um.  Svo mikið ábyrgðarleysi og siðleysi að fáheyrt er glóbalt og kostar ísl. amk 75 miljarða á mánuði og stimplar ísl. sem drulusokka í augum umheimsins.

[Jón Valur Jensson, 20.3.2010 kl. 20:28]

Já, já, "fabúleringar út í loftið án nokkurar fótfestu" hjá honum Lofti, hvernig rökstyður þú það? Veiztu ekki, að hann segir satt? Liður þér vel í fáfræðinni?

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.3.2010 kl. 21:11]

Jón, fabúleringar Lofts eru ma. teknar í gegn á síðunni þinni og þarf eg ekkert að hafa fleiri orð um það.

Menn klikka bara á nafnið þitt og klikka svo á komment á efsta pistli á síðunni.

En með það, almennt séð, þegar SJS kemur í stjórn og sem Fjármálaráðherra að þessu máli - þá sér hann auðvitað smám saman að engin leið er framhjá að afgreiða þetta mál.  Bara ekki nokkur leið.  Hann áttar sig  á að þegar 2-3 Laga-Gránar eru að orðhenglast á 1-2 setningum í umræddu dírektífi er í raun merkingarleysa og ekkert til að byggja á.

Hann hefur m. sagt sjálfur að í viðræðum við kollega sína á N-löndum hafi hann fljótt komist að því að engin leið væri framhjá því að taka á þessu máli og afgreiða.

That said, þá verður hann þar að vinna útfrá ákv. samningsramma sem sjallar voru búnir að leggja.  Hann kemur að ákv. grunni.

Því má segja að furðanlegar betrumbætur náist fram  við aðkomu SJS.  Furðanlegar betrumbætur.

Áður var reiknað með að allt væri greitt úr ríkissjóði á 10 árum á 7% vöxtum.

SJS náði fram að eignir greiddu niður skuldina og áætlað er að eignir dugi um 90% amk. svo fyrst og fremst er um fjármagnskostnað að ræða fyrir ríkið.

Að mörgu leiti er þetta glæsileg niðurstaða miðað við sjallasamninginn - sem sjallar þó fögnuðu !

Eftir stendur að sjallar eiga eftir að útskýra ábyrgðarleysi sitt og afhverju þeir eru að vega svona að þjóð sinni úr launsátri.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 20.3.2010 kl. 23:14]

Ómar. Nú ætla ég að nota þessa snilld þín "Geisp", sem einhverra hluta vegna held ég að þú haldir virka þegar þú veist að þú ert heimaskítsmátÁður en gerir enn meira lítið úr sjálfum þér með "geisp" hallæris stælum, þá skalltu endilega svara þessum einföldu spurningum.

 1.  Hvernig stendur á ef bindandi samningur komst á gerður af Samfylkingu og Sjálfstæðisflokki, að hann hefur ekki tekið gildi ennþá og þessi sirkus með Icesave 1 & 2 hefur verið í gangi að verð 2 ár?

 2.  Engin embættismaður, ráðherra, forsætisráðherra eða forseti getur gert ríkissjóð ábyrgan með loforðum, undirrituðum samningum né nokkru öðru samkvæmt stjórnarskrá, sem ástæða þess að hvorki Icesave 1 og 2 samningar samninganefndar Svavars Gestssonar hafa tekið gildi vegna þess að þing, forseti og þjóðin hefur hafnað þeim með 98.2% atkvæða.

Löglega bindandi yfirlýsingar. (Úr grein Sigurðar Líndals þar sem hann rassskellir Jón Baldvin Hannibalsson sem hélt uppi sama fráleita málatilbúnaði og þú sem er verið að rassskella hérna.  Jón Baldvin hafði þó þann þroska að kynna sér málið og féll frá öllum rugl fullyrðingunum.  Jón Baldvin er ekki lögfræðingur frekar en Ómar.)

„Hvað með „löglega bindandi bindandi yfirlýsingar forystumanna“ á lagmarkstryggingarverndinni sem Sigurður lýsir eftir?“ spyr Jón Baldvin. Áður en lengra er haldið verður leiðrétta fyrirspyrjanda: Ég lýsti ekki eftir lágmarkstryggingarverndinni – hún liggur ljós fyrir eins og þegar hefur verið greint. Ég lýsti eftir löglega bindandi yfirlýsingum forystumanna þjóðarinnar um ábyrgð íslenzka ríkisins og þar með þjóðarinnar á skuldum sem tilteknir einstaklingar hefðu stofnað til án þess að íslenzk stjórnvöld og því síður íslenzkur almenningur hefði haft þar forgöngu. Spurningunni er sem sé ekki svarað, svo sem nánar verður vikið að hér á eftir.

Jón Baldvin segist hafa mýmörg dæmi, en ætlar að láta nægja að nefna tvö. Hið fyrra útlistar hann þannig:

"Þann 14. nóv. samþykkti þáverandi ríkisstjórn svokölluð umsamin viðmið („agreed guidelines“) fyrir samningaviðræður við stofnanir ESB og fulltrúa hollenzkra og brezkra stjórnvalda. Í hinum umsömdu viðmiðum segir m.a. að „tilskipunin um innistæðutryggingar hafi verið felld inn í löggjöfina um evrópska efnahagssvæðið ... og gildi því á Íslandi með sama hætti og hún gildir í aðildarríkjum Evrópusambandsins.“ – Þar með var hin séríslenzka lögskýring um, að innistæðutryggingin gilti ekki á Íslandi endanlega gefin upp á bátinn."

Allur mætti texti þessi vera skilmerkilegri, en hér mun átt við svokölluð Brüssel-viðmið frá 14. nóvember 2008 og með tilskipuninni um innstæðutryggingar er þá átt við tilskipun 94/19EB.

Síðan heldur hann áfram og kemur að hinu síðara dæmi. Það er á þessa leið:

Hafi eitthvað leikið á tveim tungum um skuldbindingar íslenzkra stjórnvalda um þessi efni, þá tók Davíð Oddsson þáverandi seðlabankastjóri, af öll tvímæli um slíkt með yfirlýsingu til framkvæmdastjórnar IMF daginn eftir, þann 15. nóv. 2008, sem hann undirritaði ásamt þáverandi fjármálaráðherra, Árna Mathiesen. Þar segir m.a.: „Ísland hefur heitið því að virða skuldbindingar á grundvelli innistæðukerfisins gagnvart öllum innlánshöfum.

Jón Baldvin gætir þess vandlega þegar hann vitnar til heimilda máli sínu til stuðnings, að staðnæmast áður en komið er að kjarna málsins. Í fyrra dæminu segir hann að tilskipunin um innistæðutryggingar gildi á Íslandi með sama hætti og hún gildi í aðildarríkjum Evrópusambandsins. Í hinu síðara að Ísland hafi heitið að virða skuldbindingar á grundvelli innistæðutryggingarkefisins gagnvart öllum innlánshöfum.

Virðing fyrir því að standa við skuldbindingar snýst hér ekki um ríkisábyrgð, heldur að koma á fót innistæðutryggingarkerfi  sem felur í sér að stofna tryggingarsjóð svo sem mælt er í tilskipun 94/19EB og nánar er gerð grein fyrir í 2. kafla hér að framan. Ef sú trygging nægir ekki og ekki tekst að útvega tryggingarsjóði lán birtist enn einn gallinn á regluverki ESB/EES nema því sé játað að regluverkið sé ekki í stakk búið til að taka á lítt fyrirsjáanlegum atburðum eins og kerfishruni. Við því verður þá að bregðast með öðrum hætti en innan regluverks ESB/EES. En hvað sem þessu líður er ljóst að Íslendingar gengust undir  regluverk ESB/EES undir forystu Jóns Baldvins með kostum þess og göllum. Viðbrögð hans sýna að hann sér ekki gallana eða afneitar þeim og sökudólgarnir eru íslenzk stjórnvöld.

Með þessum hætti víkur Jón Baldvin sér undan að svara því sem ég lýsti eftir. Hann kýs að ræða almennt um skuldbindingar Íslands, en forðast eins og heitan eldinn að gera grein fyrir því, hvað þær feli í sér. Hann talar eins og í tilskipun 94/19EB sé mælt fyrir um ríkisábyrgð þótt það eigi þar enga stoð.

Í athugasemdum við frumvarpið um ábyrgð ríkisins á Icesave reikningunum (þskj.204) er þess hvergi getið að hinum umsömdu viðmiðum fylgi ríkisábyrgð (sbr. kafla 9.3). Reyndar var allt annað uppi á teningnum þegar Alþingi ályktaði 5. desember að leiða til lykta samninga um innistæður í útibúum íslenzkra viðskiptabanka á Evrópska efnahagssvæðinu á grundvelli hinna sameiginlegu viðmiða. Vitnað er til álits meirihluta utanríkismálanefndar þar sem tekið er fram að skýra lagaskyldu skorti um ábyrgð íslenzka ríkisins umfram það sem Tryggingarsjóður innistæðueigenda gæti staðið undir (sbr. kafla 9.5).

Ef Ísland hefði tekið á sig ábyrgð með hinum umsömdu viðmiðum hefði þá þurft að gera sérstakan samning um  ríkisábyrgð 5. júní 2009 sem undanfarið hefur legið fyrir Alþingi?

Nú liggja fyrir fjölmargar yfirlýsingar forvígismanna Íslendinga um stuðning við tryggingarsjóð, nánar tiltekið að aðstoða sjóðinn við að afla nauðsynlegs fjár – meðal annars með lántökum – svo að hann geti staðið við skuldbindingar um lágmarkstryggingu innistæðna. Ef orð kynnu að hafa fallið á annan veg, geta þau ekki fellt ábyrgð á ríkissjóð, þar sem slík ábyrgð verður að hljóta samþykki Alþingis. Í mikilvægum milliríkjaviðskiptum er gengið úr skugga um umboð og réttarstöðu viðsemjenda, þannig að þetta hefur bæði Hollendingum og Bretum verið ljóst. Reyndar skiptir grandleysi ekki máli – slíkt loforð er ekki bindandi.

En ef Jóni Baldvini er annt um sjálfsvirðingu sína, ætti hann að gefa orðum sínum gaum. Með ummælum um bindandi yfirlýsingar íslenzkra ráðamanna um ríkisábyrgð – þótt hann hafi ekki fundið þeim stað – er hann að saka þá um að virða ekki stjórnarskrána. Ríkisábyrgð hlýtur að fylgja lántaka og fyrir henni verður væntanlega setja tryggingu og til þess þarf samþykki Alþingis, sbr. 40.-41. gr. stjórnarskrárinnar, sbr einnig 21. gr. Ráðherra sem hefði gefið yfirlýsingu um stórfelldar fjárhagsskuldbindingar með ábyrgð íslenzka ríkisins án fyrirvara um samþykki þingsins kynni að baka sér ábyrgð samkvæmt lögum um ráðherraábyrgð og verða stefnt fyrir Landsdóm. Jón Baldvin er með orðum sínum að saka forystumenn Íslendinga, þar á meðal ráðherra um stórfelld lögbrot. Þrátt fyrir það að vera ekki bindandi er augljóst að slíkar yfirlýsingar hefðu skaðað íslenzka ríkið."

http://www.pressan.is/pressupennar/lesa_Sigurd_Lindal/ur-thrasheimi-stjornmalamanns

 3.  Hvað er í fullyrðingu Svavars Gestssonar sem þú skilur ekki, eða þykist vita betur en hann, og allir fagmenn sem hafa fjallað um lagahliðar málsins segja að er ekki spurning hvernig lög eru varðandi minnismiða MoU sem þú fullyrðir vera samning, en ekki hvarflar að neinum að líta svo á nema þú?

 ii.    Nefndarálit.  Óformlegar viðræður við Hollendinga 11. október 2008.

Nokkrum dögum eftir að Landsbankinn var tekinn yfir fóru fram óformlegar viðræður við Hollendinga vegna Icesave-skuldbindinganna. Afrakstur þeirra var minnisblað (Memorandum of Understanding) sem var undirritað þann 11. október 2008. Í því var lagt til að gerður yrði 10 ára lánasamningur sem bæri 6,7% vexti. Enginn bindandi samningur komst þó á milli aðila. Sama dag og undirritun minnisblaðsins fór fram ræddi forsætisráðherra Íslands, Geir H. Haarde, við starfsbróður sinn í Hollandi og afturkallaði það. Í byrjun desember lýstu Hollendingar því svo yfir að þeir væru reiðubúnir til að ganga til samningaviðræðna á grundvelli hinna umsömdu viðmiða en þær drógust eins og síðar verður rakið.

Því hefur verið haldið fram að þetta minnisblað hafi bundið hendur samninganefndar við samningsgerðina og gert þeim erfitt um vik að semja um betri kjör. 1. minni hluti hafnar þessu alfarið enda augljóst að enginn samningur var kominn á. Í fyrsta lagi var minnisblaðið afturkallað af forsætisráðherra. Í öðru lagi sömdu Hollendingar með öðrum aðilum málsins um umsamin viðmið sem ættu að vera grundvöllur samningaviðræðna vegna Icesave-skuldbindinganna og síðast en ekki síst lýstu Hollendingar því yfir í desember, tveimur mánuðum eftir undirritun minnisblaðsins, að þeir væru reiðubúnir til að semja um skuldbindingarnar á nýjum forsendum. Slík yfirlýsing hefði verið óþörf hefði samningur þá þegar verið kominn á.

Fyrsti minni hluti áréttar að fráleitt er að unnt sé að halda því fram að með minnisblaðinu umrædda hafi komist á samningur og skilmálar ákveðnir. Svavar Gestsson, formaður samninganefndarinnar, staðfesti þennan skilning á fundi fjárlaganefndar og sagði að þetta blað hefði ekki haft áhrif eða truflað störf samninganefndar heldur væri eingöngu minnisblað.

http://www.althingi.is/altext/137/s/0337.html 

4.  Hvað er það sem þú skilur ekki í fræðilegum skilgreiningum um hvað MuU þýðir og er í samningagerð?

Memorandum of understanding From Wikipedia, the free encyclopedia

A memorandum of understanding (MOU or MoU) is a document describing a bilateral or multilateral agreement between parties. It expresses a convergence of will between the parties, indicating an intended common line of action. It is often used in cases where parties either do not imply a legal commitment or in situations where the parties cannot create a legally enforceable agreement. It is a more formal alternative to a gentlemen's agreement.

In some cases, depending on the exact wording, MoUs can have the binding power of a contract; as a matter of law, contracts do not need to be labeled as such to be legally binding. Whether or not a document constitutes a binding contract depends only on the presence or absence of well-defined legal elements in the text proper of the document (the so-called "four corners"). For example, a binding contract typically must contain mutual consideration—a legally enforceable obligations of the parties, and its formation must take place free of the so-called real defenses to contract formation (fraud, duress, lack of age or mental capacity, etc.).

http://en.wikipedia.org/wiki/Memorandum_of_understanding

 5. Hvað er það sem þú skilur ekki í þessum orðum Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur?

 a)  Hinn 14. nóvember náðu viðræðunefnd Íslands, Hollands, Bretlands og (Þýskalands) undir forystu Frakklands samkomulagi um stuttan texta, Agreed guidelines, sem þýtt var umsamin viðmið. Þetta er diplómatískt samkomulag sem leiddi til þess að ríkin létu af tafaaðgerðum innan AGS, féllu frá niðurstöðu gerðardóms sem bindandi og hófu formlegar samningaviðræður á grundvelli EES-réttar, með aðkomu stofnana ESB og með hliðsjón af sérstaklega erfiðri stöðu Íslands. Þar með var samkomulagið við Hollendinga frá 11. október úr sögunni.

b) "Af Íslands hálfu var lögð á það mikil áhersla að framhald yrði á aðkomu ESB enda höfðu verið gefin skýr fyrir­heit í þá veru, og þess vegna segir í þriðja lið viðmiðanna: „Stofnanir Evrópusambandsins og Evrópska efnahagssvæðisins munu taka áframhaldandi þátt í þessu ferli sem fer fram í samráði við þær." Ástæðan fyrir þessu var fyrst og fremst sú að við litum ekki einvörðungu á þetta sem tvíhliða deilu við Hollendinga og Breta heldur væri sú deila afleiðing af því gallaða regluverki sem gilti um evrópska fjármálamarkaðinn. Mikilvægt væri að ESB skynjaði ábyrgð sína gagnvart Íslandi sem þátttakanda í hinum innri markaði með frjálsu flæði fjármagns þó það væri ekki aðildarríki að bandalaginu."

c)  "Að auki fólst í viðmiðunum að Alþingi hefði lögfest innistæðutryggingar á grundvelli EES-gerðar 1999 en engin réttarleg viðurkenning ábyrgðar umfram efni laganna. Þannig mörkuðu þau nýtt upphaf auk þess sem tíminn hefur unnið með okkur því í október/nóvember voru öll stjórnvöld í Evrópu eins og þaninn strengur af ótta við óróann á fjármálamörkuðum og áhlaup á banka hver hjá sér. Sú staða hefur róast. Rétt er hins vegar að taka fram að þó að hin sameiginlegu viðmið feli í sér pólitíska skuldbindingu þá skuldbinda þau Ísland ekki með neinum hætti að þjóðarrétti ef ný stjórnvöld vilja hafa þau að engu."

d)  “ Þá minnir hún á að samkvæmt Brussel-samkomulaginu 14. nóvember 2008 hafi minnisblaði MOU við Hollendinga frá 11. október verið úr sögunni, en það hefur oft skotið upp kollinum í opinberri umræðu upp á síðkastið."

e)  Þetta er svo fráleitt,” segir Ingibjörg Sólrún við Fréttablaðið og kveðst telja það vera “undarlegt útspil” hjá Indriða. Ingibjörg segir skjalið hafa verið til í bæði utanríkis- og fjármálaráðuneytinu. “Þetta eru einhverjir pappírar sem hafa aldrei komið inn á pólitískan vettvang og hefur bara enga þýðingu frekar en mörg önnur samningsdrög sem liggja örugglega í báðum ráðuneytum,” segir Ingibjörg um þá merkingu sem Indriði leggur í skjalið.

http://www.visir.is/article/20091221/FRETTIR01/885873132/-1

 6.  Hvað er það sem þú skilur ekki í þessum orðum Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur?

"Mér finnst rétt að það komi fram að meginástæðan fyrir því að ekki var hægt að fara með málið fyrir dóm var sú að ekki mátti leika vafi á að innistæður væru tryggðar. Ef menn féllust á að fá úr því skorið fyrir dómi mundi skapast réttaróvissa um það hvort innistæðutryggingar væru í gildi. Þar með hefði innistæðueigandi á Spáni, í Frakklandi eða annars staðar fengið tilefni til að efast um tryggingarnar og tekið út sparifé sitt. Slík réttaróvissa er óhugsandi.“

7.  Hvað er í þessu sem þú skilur ekki?

Kristrún Heimisdóttir segir skjalið, sem Indriði H. Þorláksson hafði til vitnis um að samningur um Icesave hefði verið nærri fullbúinn um miðjan desember 2008, sæti engum tíðindum og hafi aldrei verið borið undir ráðherra.

„Ýmis skjöl af þessu tagi eru til, enda reyndu Bretar og Hollendingar margsinnis að knýja Íslendinga til að ganga að tvíhliða lánasamningum sem Íslendingar töldu óaðgengilega, og höfðu samningsskjöl til reiðu með aðstoð íslenskra lögmannsstofa,“ segir í yfirlýsingu Kristrúnar, þar sem hún svarar grein Indriða, aðstoðarmanns Steingríms J. Sigfússonar, í Fréttablaðinu frá í gær. Hún er fyrrverandi aðstoðarmaður Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur.

Vona að þetta flækist sem mest fyrir þér.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 21.3.2010 kl. 00:09]

Gummi Annar, eg gef ekkert fyrir orð svokallaðs "fyrsta minnihluta"

Eru þetta ekki sjallabjálfar ?  Jú, helst á því og orðum þeirra er eigi treystandi sem kunnugt og markleysan ein - án beinharðra sannana fyrir fullyrðingum er þeir færa fram.  Er bara þannig.  Hvað segir ekki máltækið ?  Sjaldan er sjallabjálfa treystandi etc.

Rendar nokkuð frumleg kenning hjá þeim að Geir hafi hringt eitthvað útí buskann og "afturkallað" MoUið !  Afturkallað.  Haha.

Sko, sjáðu hvað wiki segir um Mou.  Það getur verið LAGALEGA BINDANDI !!!

"In some cases, depending on the exact wording, MoUs can have the binding power of a contract; as a matter of law, contracts do not need to be labeled as such to be legally binding. Whether or not a document constitutes a binding contract depends only on the presence or absence of well-defined legal elements in the text proper of the document (the so-called "four corners"). For example, a binding contract typically must contain mutual consideration—a legally enforceable obligations of the parties, and its formation must take place free of the so-called real defenses to contract formation (fraud, duress, lack of age or mental capacity, etc.)"

Umrætt MoU hefur öll skilyrði til að teljast lagalega bindandi !

Eða hverju ætlið þið sjallar að bera við ?  Þessu kannski: "lack of age or mental capacity, etc"

Jú jú, það - það væri svo sem hægt að prófa það.  Segi það ekki.

Svona er nú það.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 21.3.2010 kl. 02:34]

Ómar.  Þú ferð í kringum alla hluti eins og köttur um heitan graut.  Þú týnist í einhverjum tilgangslausum aukaatriðum, punktum og kommum, og þykist ekki skilja neitt í heildar dæminu.  Ég skal einfalda málið fyrir þér og mér er unnt og held mér við algert aukaatriðið í málinu sem þú skilur ekkert í. Minnismiðanum MoU.

Það er gott hjá þér að finna til eða búa til einhvern vafa um hvort að MoU getir verið endanlegur samningur, þó að þetta er svo einstaklega barnaleg tilraun til og segir allt um að þú ert löngu orðinn mát. 

Í fyrsta lagi, - geta engir íslenskir embættismenn gert slíkan samning.  Aðeins meirihluti þingsins.  Þangað til skiptir ekki neinu hvað menn segja, lofa eða gera.  Og í goðana bænum ekki leika þig svona mikið fífl, að þykjast ekki skilja þetta. 

Í öðru lagi, þá eru til undirritaðar samþykkt Ísl/Holl. að MoU var orðið algerlega marklaust þegar Brussel viðmiðin voru samþykkt, og átti ekki að nýta að neinu lagi í framhaldsviðræðurnar þegar Bretar gengu inn í samningaviðræðurnar.  Samþykkt var að 0 - stilla viðræðurnar.  Byrja á byrjunarreiti.

Í þriðja lagi, -  Þú annað hvort er óheiðarlegur eða illa að þér í enskri tungu. Vissulega getur MoU haft lögfræðilegt gildi, og er metið sem næsta stig ofan við "Gentlemans Agreement", og getur haft þýðingu fyrir dómstólum.  En það kemur skýrt fram hver hugsunin er með MoU og kemur fram í klausunni - In some cases, depending on the exact wording, MoUs can have the binding power of a contract;  en það á við sérstök tilfelli, sem samningaviðræður Ísl/Holluppfylla örugglega ekki, sem er - It is often used in cases where parties either do not imply a legal commitment or in situations where the parties cannot create a legally enforceable agreement. It is a more formal alternative to a gentlemen's agreement.  Minnisblað Ísl/Holl. var frágengið sem aðeins minnisblað eins og Svavar Gestsson skýrði frá fyrir fjárlaganefndinni, sem var skipuð stjórnarliðum í meirihluta, undirformennsku Guðbjarts Hannessonar og Björns Vals Gíslasonar.

Í fjórða lagi, er engin samningur í gildi, vegna þess að engin löglegur samningur hefur verið gerður. - Punktur.

Geir hefur örugglega ítrekað við Holl. þegar minnismiðinn var undirritaður í þeim fljótheitum og stressi sem var, að samkvæmt lögum hafði samninganefndin ekki umboð til neins nema viðræðna, vegna þess að það er þingheimur allur sem geri endanlegan samning.  Engin önnur leið er í boði eða verður í boði.

Áður en að samningstillagan er lögð fyrir þingheim, þá eru allar undirskriftir, loforð, samningar fullkomin markleysa lögfræðilega séð, eins og Hollendingar áttu að vita samkvæmt alþjóðareglum um að samningsaðilum ber að ganga um skugga um hver lagalegt umboð mótsemjenda er.  Engin nema þú virðist reyna að halda öðru fram varðandi þessi mál, og óskiljanlegt hvernig í andskotanum þú dettur ofan í alla skítahauga sem þú finnur í málinu sem skipta ekki neinu um af eða á hvernig það fer.  Fullkomlega tilgangslausar umræður sem skapast trekk og trekk eins og þessi.  Nema að þér gangi til að þreyta og verða til þess að skaði þjóðarinnar verði sem mestur.  Þú bregst aldrei vondum málstað. 

Hvers vegna er samninganefnd núna að reyna að lemja saman Icesave 3 ef minnismiðinn er frágenginn og löglegur samningur?  Til hvers var verið að gera Icesave 1 samninginn?  Til hvers var verið að gera Icesave 2?  Þarf þess nokkuð af því að minnismiðinn er í gildi eins og þú fullyrðir?  Hvaða samning hafa Bretar miðað við þína kenningu, þar sem ekki voru þeir á minnismiðanum?  Eru þeir þá samningslausir?  Þú hefur aldrei svarað neinu af þessu.

Málið er á tæru.  Engin samninganefnd fyrr eða síðar getur skuldbundið ríkissjóð.  Einfaldasta mál í heimi, en samt skilurðu ekki bofs í því.  Allar heimildir sem eru til um MoU minnismiðann segja að hann hafi ekki haft neina þýðingu, nema hjá álfinum Indriða Þorlákssyni.  Engin annar hefur gert sig að fífli.  Þú ert ekki marktækur og telst ekki með.  Kristrún Heimisdóttir og Ingibjörg Sólrún rassskelltu alfræðinginum fyrir ruglið. Svavar Gestsson skýrir málið nákvæmlega fyrir fjárlaganefndinni, en þú reynir þessi eilífu fíflalæti að efast um að rétt sé eftir haft.  ÞAÐ ERU EKKI ALLIR LYGARAR.

Það sem er svo stórkostlegt við málflutninginn þinn, og svo sorglegt samt, þegar þú stendur á torgum og dáist af Sjalla fíflum í samningum, og jafnvel formanni flokksins fyrir að hafa sagt stjórnvöldum hvernig skyldi standa að málum fyrir ári síðan, eins og um guð og biblíuna væri.  Fyrir mér eru allir þessir flokkar nánast sömu rugludallastofnanirnar og hvað þá þegar kemur að Icesave.  Og þín deild er eins og teymd áfram á tippinu.  Gjörsamlega heilalausir zombíar.  Stjórnarandstaðan sýnir þó að möguleiki er á að notast við hana í málinu.

Þetta litla atriði lýsir þér og vondum málflutninginum vel.  fastur í bulli um atriði, sem engin er að spá í vegna þess að það hefur nákvæmlega ekki neina þýðingu um málið.  Ekki frekar en kaffið og kökurnar sem samninganefndin innbyrðir.  Samt er þetta Icesave fyrir þér.  Aðalatriðið.

Þú sem trúir ekki nema því sem þér hentar, þó svo að ekkert annað er til um málið nema ein hlið sem engin nema þú véfengir, segir manni að það er fullkomlega ástæðulaust fyrir nokkurn að trúa staf sem frá þér kemur.  Sorrý.  

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 21.3.2010 kl. 12:16]

Guðmundir, það er alveg óþarfi að hafa svona mörg orð um þetta.  MoUið hefur gildi og gæti talist lgalega bindandi ef á reyndi.  Umrætt MoU kemur inní endalausa röð yfirlýsinga ísl. ráðamanna um ábyrgð á margumræddri skuld við B&H.

Þetta hefði aldrei þurft að vera neitt mál ef sjallar hefðu hagað sér eins og menn en ekki eins asnar.

Það sem átti að gera á sínum tíma er ríkið yfirtók bankana var, að senda 3 menn til B&H og segja: 

1. Ok. við sjallar klúðruðum big time og rústuðum landinu.

2 Við ætlum að gera innstæður að forgangskröfu.

3. Það er vandamál með innstæður erlendi því náttúrulegar eru allir sjallasjóðir tómir enda slepptum við sjallaóreiðumönnum á þá.

4. Að sjálfsögðu viljum og ætlum við að standa við okkar alþjóðlegu skuldbindingar.

5.  Nauðsynlegt er að fá lán til að brúa bilið þar til eignir kövera skuldina að mestu.

þetta átti að gera !  Leysa hnútinn !  Ekki flókið.  Sýna smá manndóm en ekki aumingja og sjallableyðuskap !  Standa í lappiranar og sýna smá reisn en ekki sjallaaumingjast eins og hálfvitar þannig að til stórskammar er glóbalt.

þið sjallar eigið bara að skammast ykkar fyrir að nýðast svona á þjóðnni.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 21.3.2010 kl. 14:29]

Ómar.  Við erum ekki að tala um Mou minnismiða í almennt.  Við erum að tala um nákvæmlega einn sem ekki og var aldrei samþykktur sem löglegur samningur.  Ég undirstrikaði í skýringunni um MoU, að hann er aðeins notaður þegar aðstæður leyfa ekki að fullkomnari samningaaðferðir eru mögulegar á hverjum tíma. 

Fullkominn samning var örugglega hægt að gera þegar MoU minnismiði Hol/Ísl. var undirritaður og hefði átt að vera samningur.  En það var hann aldrei, eins og allir sem að honum komu hafa vitnað um, og frá báðum þjóðlöndum.

Hvernig hefði þá verið með Breta? Voru þeir og eru alveg samningslausir?  (O:

Allt annað bull um hitt og þetta hvað sjallar eru vondir og voru vitlausir nenni ég ekki að leggjast svo lágt með þér í kommaskólpið til að taka þátt í að ræða, enda var það aldri umræðuefnið.  Heldur lygarnar þínar um minnismiða Holl/Ísl. 

Þeir sem eru að reyna að leysa Icesave málið, eru örugglega ekki að velta sér upp úr hvað sjallar og Samfylkingin voru vitlausir, (hvers vegna veistu ekki að Samfylkingin var í samningagerðinni líka?), eða hvað Svavar og Indriði voru víðáttu heimskir, hvað þá raðlygarinn Steingrímur og Jóhanna?  Þeir hafa örugglega vit á að semja út frá framtíðarsýninni, en ekki hvað fífl hafa gert heim að þeim tímapunkti, og hvað þá mál sem skipta ekki neinu máli en MoU minnismiðinn þinn.

Þú reynir ítrekað að ljúga því til að það MoU minnismiðinn sem Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn skrifuðu undir með Hollendingum, er endanlegur samningur, en allir Íslendingar og Hollendingar sem að honum komu segja að hefur aldrei haft neitt lagalegt gildi og fáráðlegt að reyna að halda því fram að hann hafi það í dag. 

Þú getir rölt þér með einhverjum álfi niður í Bankastræti 0 og gert samning á endaþarmseyðublað sem örugglega getur haft eitthvert gildi fyrir dómstólum í einhverjum neyðartilfellum.  Málið snýst ekki um það.  Málið snýst um að minnismiðinn Mou er ekki gildur vegna þess að Hollendingar og Íslendingar eru og voru sammála um að hann hefði ekki lagalegt gildi.  Þegar svo er, þá kemur engin nóboddí Ómar frekar en kóngurinn af Kína og geta breytt þar um. 

Hættu þessum barnalega hálfvitaskap og reyndu að drullast upp úr skólpumræðunni sem þú ert nánast drukknaður í og augljóslega er þitt líf og yndi, en afar þreytandi fyrir fólk sem hefur snefil af heilbrigðri skynsemi og einhverja lágmarks þekkingu á Icesave.

Minnismiðinn MoU er ekki í gildi og gilti aldrei annað en sem samningsdrög.  Allir sem að málinu komu hafa vitnað svo um.  Undir það var sérstaklega skrifað og að hann væri algerlega úr sögunni.  Þess vegna eru þeir enn að reyna að finna leiðir svo hægt er að gera tillögur að samning sem síðan þarf að fara í gegnum allt sama ferlið og Icesave 1 - 2, og gæti alveg eins verið hafnað að forseta og þjóðinni í þjóðaratkvæðagreiðslu.  Sem gæti farið 98.2% NEI á móti 1.8% JÁ.

En auðvitað veist þú betur og MoU minnisblaðið er samningurinn og er búinn að vera og enginn fattar það.  Allir sérfræðingar, Breta, Hollendinga og Íslands sem allir vilja ganga erinda annarra en okkar fatta ekki neitt.  Nema náttúrulega Ómar sem hefur einhverra hluta vegna meiri þekkingu en allir aðrir á öllu sem þú fjallar um.  Sorrý - Get a Life.

Ég er ekki sjalli, svo haltu því fyrir þig, og hef ekki verið.  Ég kýs engan flokk og hef ekki gert í um 3 áratugi.  Ætlaði að kjósa VG, en sem betur fer sá að mér.  Ég er Íslendingur sem á börn og ættingja, og þeirra hagsmunir skipta mér öllu máli. Ekki einhverjir fáráðlingar í skjóli glæpaflokka, sem fólk kýs yfir sig á nokkurra ára fresti. - Í þessum fullyrðingum ertu marklaus eins og öðru.

Grímuleysi lyganna sem þú heldur á lofti er einfaldast að sjá á jafn ómerkilegum og tilgangslausu atriði og MoU minnismiða Holl/Ísl. og þá getur fólk ímyndað sér hversu langt þú ert tilbúinn að ganga í flóknari atriðum.

1.  En aldrei svararðu spurningunni sem allt þetta tuð þitt fram sett til að svæafa.  Hvers vegna er engin Ícesave samningur í gildi á milli Ísl/Holl, þegar Mou minnismiðinn er gildur samningur að þinni sögn?

2.  Hvaða samning hafa Bretar þá vegna þess að þeir voru aldrei í MoU minnismiða "samningnum"? 

3.  Hvers vegna er samningaaðilar búnir að gera 2 Icesave samningstillögur sem ekki eru samningar á eftir að Mou minnismiði Ísl/Holl.  var gerður og á að vera gildur samningur?

4.  Nefndu einhvern hollenskan embættismann eða fræðimann sem heldur því fram að Mou minnismiði Ísl/Holl. er gildur samningur, og þá leggja fram heimildir.

Reyndu einu sinni að svara því sem málið snýst um.  Ef þú treystir þér ekki, þá slepptu því að svara.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 21.3.2010 kl. 16:19]

Gummi Annar sjalli, hættu þessum lagnglokum og kynntu þér mál:

"Þegar viðræður hófust að nýju undir forustu nýrrar samninganefndar héldu Hollendingar því fram að þeir hefðu í raun í höndum samning um 6,7 % vexti, 10 ára lánstíma og að allt félli á ríkissjóð og gáfu það ekki frá sér fram á síðasta dag að það væri sú viðmiðun sem vinna ætti út frá."

http://www.althingi.is/altext/137/s/0204.html

Lesa.  Fræðast.  Síðan sjallalanglokast.

[Jón Valur Jensson, 21.3.2010 kl. 22:27]

Þvílíkir fordómar hjá þessum landlausa manni. Má Guðmundur ekki vera sjálfstæðismaður án þess að verða gersamlega ómarktækur í röksemdum sínum? Og þvílíkar endalausar sleikjur þessa sama Ómars Bjarka við Bretann! Fyrir hvern vinnur hann? Hvað gengur honum til? Og hvernig stendur á því, að ef HANN telur Hollendinga hafa samning í höndunum upp á 6,7% vexti, af hverju telja ÞEIR sig þá vera samningslausa núna? Vitaskuld eru allir slíkir samningar gersamlega háðir samþykki Alþingis, en í 1. lagi og umfram allt mega þeir þó ekki brjóta gegn því ákvæði 77. greinar stjórnarskrárinnar, að óheimilt er að leggja skatt á þjóðina "nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu." En þegar þau atvik urðu, sem Bretar telja að hafi gert íslenzka ríkinu skylt að veita ríkisábyrgð á hundruðum milljarða vegna Icesave og beinlínis ríkisframlag til borgunar þeirra, þá var ENGIN HEIMILD TIL SLÍKS SKATT Í LÖGUM okkar né í tilskipun Evrópubandalagsins 94/19/EC!

En að Ómar Bjarki sjái að sér, hver getur vænzt þess, þeirra manna sem þekkja til þrákelknislegra þráhyggjuskrifa hans, sem engum gagnast nema þá helzt Bretum og Hollendingum?