Alveg mögnuð grein um Icesave

Vildi benda á þessa grein eftir Þorberg Stein Loftsson sem heitir „Ætla Íslendingar að verða drullusokkar".  Þar segir hann m.a.

Í allri ICESAVE umræðunni virðist algerlega hafa gleymst að Íslendingar áttu líka innistæður í Landsbankanum (LB) við hlið Breta og Hollendinga.
Við gjaldþrot LB haustið 2008 voru innistæður í útibúum hans hér á landi samtals um 470 milljarðar og um 1319  milljarðar íslenskra króna á ICESAVE reikningum í erlendum útibúum eða samtals um 1789 milljarðar. Við gjaldþrotið voru allar þessar  innistæður færðar framfyrir almennar kröfur í bönkunum með neyðarlögunum sem breyttu leikreglum eftirá með lagasetningu alþingis að næturlagi.

Nýjustu áætlanir segja að miðað við núvirði vanti um 370 milljarða til að þrotabú LB eigi  fyrir öllum innistæðum, þó almennir kröfuhafar fái ekki krónu. Það vantar því um 20% uppá að þrotabúið eigi fyrir öllum forgangskröfum. Því töpuðu innistæðueigendur á Íslendi í raun um 94 milljörðum (470*0,2=94) af innistæðum sínum við fall LB þrátt fyrir breytta forgangsröðun.

Þ.e. Hvernig stendur á því að það vantar ekki 92 milljarða af innistæðum Íslensdinga?

Þorbergur heldur síðan áfram:

Allir vita að innlendar innistæður í LB töpuðust ekki, þrátt fyrir hrunið. Hvaðan komu þá þessir 94 milljarðar? Fjölmargir hafa haldið því fram að íslenska ríkið hafi lagt fram fjármuni til að tryggja innlendar innistæður. Það er þó fjarri öllu sanni því ekki ein einasta króna hefur runnið úr ríkissjóði vegna innistæðutrygginga. Almennir kröfuhafar greiddu innistæður Íslendinga í Kaupþingi og Glitni.  Varðandi LB dugðu ekki eignir heildareignir bankans fyrir öllum innistæðum, þó almennir kröfuhafar fái ekki krónu.  Restin til að tryggja innlendu innistæðurnar var tekin úr þrotabúinu,  því  þegar nýi Landsbankinn (NBI) var stofnaður voru öll innlend innlán, 470 milljarðar, tekin úr þrotabúinu og  færð yfir í nýja Landsbankann (NBI) en nákvæmlega jafnmikið var síðan tekið af eignum (útlánum) yfir í nýja bankann. Ríkissjóður lagði síðan eingöngu til fjármagn sem nam nauðsynlegu eigin fé bankans (um 20%  eða 112 milljarða) og á bankann að fullu. Þetta fé sem ríkið lagði fram, var því ekki tapað fé heldur eign sem hefur væntanlega ávaxtað sig vel, miðað við hagnað íslenskra banka.

Vegna þess að innistæðueigendur í LB  hér á landi  fengu allar sínar innistæður, án þess að ríkið legði fram eina krónu var 94 milljörðum minna eftir í þrotabúi LB. Það eina sem breskir og hollenskir innistæðueigendur fá upp í forgangskröfur sínar er það sem Íslendingar skildu eftir í þrotabúinu eftir að hafa greitt sér innistæðurnar að fullu.  Því er það alveg ljóst að milljarðarnir 94 sem þurfti til að tryggja innistæður í LB hér á landi, umfram það sem hægt var að taka af almennum kröfuhöfum, koma allir frá ICESAVE reikningseigendum, þ.e.a.s þeir fá þessu minna upp í sínar innistæður.

Áætlaðar skuldbindingar Íslendinga vegna nýjasta ICESAVE samkomulagsins eru metnar núvirt á um 40 til 60 milljarða eða jafnvel lægri upphæð. ICESAVE „skuldin“ dugar því aðeins fyrir um helmingi af þeirri upphæð sem tekin var úr þrotabúinu til að tryggja innistæður Íslendinga. Bretar og Hollendingar fá því ekki krónu af ICESAVE greiðslunum, og þurfa auk þess að borga um helming af þeim 94  milljörðum sem Íslendingar tóku úr þrotabúinu!  Ótrúlega hljótt er um þessa mikilvægu forsendu í allri umræðunni.

Þorbergur lýkur svo greininni með:

Auðvita er hægt að fara með ICESAVE málið fyrir íslenska dómstóla og láta á það reyna með málarekstri í nokkur ár að neyðarlögin heimili Íslendingum að láta breska og hollenska innistæðueigendur  sitja uppi með allt sitt tap og láta þá jafnframt borga allt tap innlendra innistæðueigenda í Landsbankanum en ekki bara helming okkar taps eins og þeir hafa boðist til. Myndu einhverjir virkilega gleðjast yfir slíkum sigri?.  Að halda því fram að nýjasti ICESAVE samningurinn sé ósanngjarn gagnvart Íslendingum eru öfugmæli og þeir sem halda því fram leggjast ansi lágt til að reyna að spila á þjóðrembu óupplýstra kjósenda.

Margir  Íslendingar  berja sér á brjóst og segjast ekki ætla að borga skuldir óreiðumanna í útlöndum.  Spurninginn 9. apríl er hinsvegar ekkert um það heldur eingöngu hvort íslenskir eða erlendir skattgreiðendur borgi innistæður Íslendinga í Landsbankanum . Ef meirihluti þjóðarinna segir nei  er það yfirlýsing um að við séum drullusokkar. Þá verður erfitt að vera stoltur af því að vera hluti af þessari þjóð.

 

Úrskurðir styrkja forsendur Icesave-samninga

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 1.4.2011 kl. 20:28]

Ef kröfuröðinni hefði ekki verið breytt hefðu Bretar og Hollendingar aldrei fengið meira en 20.888 Evrur pr. reikning. Setning neyðarlaganna tryggir þeim 600 milljarða umfram það miðað við endurheimtuspá skilanefndarinnar.

Mikið ofboðslega voru Íslendingar vondir að gera þetta. Við hefðum auðvitað frekar átt að leyfa Deutsche bank og bandarískum vogunarsjóðum að hirða mismuninn. Það hefði miklu frekar samræmst sjónarmiðum Evrópusambandsins um neytendavernd, eða hvað?

Hlýtur að vera því sömu tilskipanir eru í gildi hér á landi um neytendavernd. Samt er verið að rukka mig um miklu hærri vexti af bílaláninum mínu en ég samdi um þegar skrifað var undir samninginn. Á endanum verð ég búinn að borga jafnvirði sportbíls fyrir venjulegan skutbíl.

Grunar sterklega að IceSave yrði svipað... Alveg eins og japanir segja að plútóníum geti valdið krabbameini en aðeins ef maður kyngir því. Þá held ég að IceSave geti sprungið í andlitið á okkur, en aðeins ef við kyngjum því.

[Kristján Hilmarsson, 2.4.2011 kl. 13:13]

Jú Magnús ! greinin er góð að því marki að Þorbergur kann að halda á "penna".

En svo fellur hún um sjálfa sig á því sem oft einkennir slíkar greinar og fullyrðingar, og það er að forsendurnar eru rangar.

Strax í upphafi notar hann "'Íslendingar" þó svo hann seinna breyti yfir í innistæður á Íslandi, þetta er búið að vera mikið notað til slá ryki í augu fólks varðandi hina svokölluðu mismunun milli Íslendinga og/eða Breta/Hollendinga annarsvegar, meðan sannleikurinn er auðvitað sá að hér er um að ræða innistæður (óháðar þjóðerni innistæðueiganda) á Íslandi annarsvegar og B/H hinsvegar.

Það hefur ekki verið birt hvernig þessar innistæður skiftust svo milli þjóðernis, en ekkert í vegi fyrir því að Breti hafi haft innistæðu á Íslandi alveg eins og Íslendingur hafi átt tilsvarandi í Bretlandi, skiftir enda ekki máli þar sem mismununin sem um ræðir, er svæðisbundin en ekki þjóðernisbundin, þetta er og verður kjarninn í væntanlegu dómsmáli.

það mun svo aftur verða byggt á réttmæti neyðarlaganna, gagnvart mismunun á tryggingu innistæðna milli svæða, ESA er þegar búið að staðfesta lögmæti neyðarlaganna gagnvart kröfuhöfum sbr. HÉR en eru með fyrirvara um "álitamálið" um innistæðureikningana.

Þorbergur snýr upp á sannleikann aftur, þegar hann heldur fram að innistæðueigendur hjá LB í Bretlandi og Hollandi (hann kallar þá Breska og Hollenska svona til að dramtísera þetta aðeins) hafi ekki fengið neitt vegna mismunarins sem neyðarlögin lögðu milli svæðanna, RANGT !

Innistæðueigendur í þessum löndum eru búnir að fá sitt, Bresk og Hollensk yfirvöld stuðluðu að því og eru því núna orðnir "kröfuhafar" vegna þess, vísa þar með aftur á "linkinn" hér ofar.

Þar með er "drullusokka" stimpill Þorbergs fallinn um sjálfann sig, enda snýst þjóðaratkvæðagreiðslan 9. apríl ekki um að afla sér vinsælda hjá Breskum né Hollenskum yfirvöldum (mikið bendir til að fólkið í þessum löndum sé að meirihluta á bandi Íslendinga) heldur afkomu komandi kynslóða á Íslandi, réttlátri og löglegri meðhöndlun deilunnar, sem aftur fæst aðeins með því að segja NEI 9 apríl.

MBKV

KH

[Þorbergur Steinn Leifsson (IP-tala skráð) 2.4.2011 kl. 21:41]

Kristján þetta er misskilningur hjá þér. Ég segi að þeir sem áttu innistæður í B+H fái ekkert umfram það sem breytt forgangsröðun tryggði þeim þó við samþykkjum ICESAVE uppá 40 milljarða því við erum búnir að taka af þeiim 94 umfram það sem breytt forgangsröðun gaf okkur.

Ef það er í lagi að mismuna með lögum eftir staðsetningu hefgðum við þá ekki bara átt að taka almennar kröfur hérlendis framyfir erlanda (Seðlabankann  og lífeyrissjóðina framyfir Deutche bank). Er eitthvað réttlátara að mismuna milli staðsetningu útibúa innistæðueigenda frekar en almennra kröfuhafa.

[Kristján Hilmarsson, 3.4.2011 kl. 12:42]

Nei Þorbergur ég misskil ekki neitt, bara les það sem er skrifað og er þar með grundvöllur þinn fyrir "drullusokks" stimpli þeirra sem hafa tekið afstöðu gegn og munu greiða atkvæði gegn Icesave III.

Ég hef t.d. ekkert verið að draga í efa útreikninga þína heldur, þeir mega og geta verið réttir eða rangir, skiftir engu máli í þessu samhengi, það sem ég er að gera athugasemd við er hvernig þú notar rangar forsendur til að gefa útreikningum þínum meira vægi og ástæðu til að kalla andstæðinga samningsins "drullusokka" reyndar "alla" þjóðina ef því er að skifta ?? í "Alvöru Þorbergur" ??

En nóg um það hendi hér inn 4 málsgreinum úr grein þinni, sem að mínu mati innihalda nefndar rangfærslur, merki með rauðu það sem ég tel rangt, bláu þar sem ég fann eitt orð sem hefði átt að standa víðar, og feitletrað svart sem mér finnst það ópassandi og virðingalaust ásamt "drullusokks" stimplinum, að manni rennir í grun að sé þarna einungis til leiða huga lesanda frá rangfærslunum:

1:Það eina sem breskir og hollenskir innistæðueigendur fá upp í forgangskröfur sínar er það sem Íslendingar skildu eftir í þrotabúinu eftir að hafa greitt sér innistæðurnar að fullu.

2:ICESAVE „skuldin“ dugar því aðeins fyrir um helmingi af þeirri upphæð sem tekin var úr þrotabúinu til að tryggja innistæður Íslendinga. Bretar og Hollendingar fá því ekki krónu af ICESAVE greiðslunum, og þurfa auk þess að borga um helming af þeim 94 milljörðum sem Íslendingar tóku úr þrotabúinu! Ótrúlega hljótt er um þessa mikilvægu forsendu í allri umræðunni.

3:Auðvita er hægt að fara með ICESAVE málið fyrir íslenska dómstóla og láta á það reyna með málarekstri í nokkur ár að neyðarlögin heimili Íslendingum að láta breska og hollenska innistæðueigendur  sitja uppi með allt sitt tap og láta þá jafnframt borga allt tap innlendra innistæðueigenda í Landsbankanum en ekki bara helming okkar taps eins og þeir hafa boðist til. Myndu einhverjir virkilega gleðjast yfir slíkum sigri?.  Að halda því fram að nýjasti ICESAVE samningurinn sé ósanngjarn gagnvart Íslendingum eru öfugmæli og þeir sem halda því fram leggjast ansi lágt til að reyna að spila á þjóðrembu óupplýstra kjósenda.

4:Margir  Íslendingar  berja sér á brjóst og segjast ekki ætla að borga skuldir óreiðumanna í útlöndum.  Spurninginn 9. apríl er hinsvegar ekkert um það heldur eingöngu hvort íslenskir eða erlendir skattgreiðendur borgi innistæður Íslendinga í Landsbankanum . Ef meirihluti þjóðarinna segir nei  er það yfirlýsing um að við séum drullusokkar. Þá verður erfitt að vera stoltur af því að vera hluti af þessari þjóð.

Geri þetta svona til að þú getir þá (ef þú hefur áhuga) lið fyrir lið annaðhvort leiðrétt mig eða sagt að ég sé að fara með rangt mál, og þá hvar, ekki endilega mín vegna, en kannski annarra sem kunna að rekast hér inn.

Takk fyrir svarið

MBKV

KH 

[Elle_, 3.4.2011 kl. 18:08]

Forsendur mannsins eru kolrangar og vitlausar og nenni ekki að skilja útreikninga hans í samhengi við kúgunarsamnig.  Maður með æru og fullu viti semur ekki um ólöglega kröfu.  ALDREI.  Hann getur líka ekkert vitað hver endalok málsins verða.  Og hann getur verið DRULLUSOKKUR sjálfur.  Við hin segjum NEI VIÐ GLÆP, NEI VIÐ KÚGUN.