Þessi staða er nú að hluta til í boði Bjartrar Framtíðar og stjórnarandstöðunar.

Alveg var það mér óskiljanlegt að Björt Framtíð skildi velja þetta þetta mál til að sýna fram á mátt sinn og megin og leggjast gegn ákvæði um frestun á gildistöku þessara laga fyrir Jól. Þeim var bent á þessar afleiðingar.

Vísað frá vegna nýrra barnalaga

Athugasemdir

[Heimir Hilmarsson, 20.2.2013 kl. 23:46]

Það er beinlínis rangt að halda því fram að Björt framtíð eða Guðmundur Steingrímsson beri á nokkurn hátt ábyrgð á klúðrinu við þessa lagasetningu.

Sérfræðingar Innanríkisráðuneytisins hafa verið með í efnislegri umræðu um sáttameðferð frá árinu 2008 þegar þær tóku báðar þátt í nefndarstörfum nefndar um stöðu barna í mismunandi fjölskyldugerðum.

Frumvarpið sem samþykkt var og tók gildi nú um áramótin lág klárt fyrir í Innanríkisráðuneytinu frá janúar 2010 hvað varðar sáttameðferðina.

Innanríkisráðherra lagði frumvarpið fram 5.5.2011 og lagði þá alla áherslu sína á sáttameðferðina.

Innanríkisráðherra lagði frumvarpið aftur fram 17.11.2011 og lagði þá aftur alla áherslu sína á sáttameðferðina.

Þann 12.06.2012 var svo frumvarp innanríkisráðherra samþykkt sem lög frá Alþingi sem taka myndu gildi frá 1.1.2013. Alþingi samþykkti lögin eftir að Ögmundur og félagar hans í ríkisstjórn höfðu sannfært velferðarnefnd um að nóg fjármagn væri til þess að koma á hinni umtöluðu sáttameðferð.

Innanríkisráðherra var ekki sáttur við breytingar sem Alþingi gerði á frumvarpi hans. Þær breytingar komu þó sáttameðferð ekkert við, heldur gaf Alþingi dómurum heimild til þess að dæma það sem barni er fyrir bestu jafnvel þó það fælist í sameiginlegri forsjá. Ögmundur lagðist hart gegn þessari heimild dómara.

Jafnvel þó sérfræðingar Innanríkisráðuneytisins hafi látið hjá líða að undirbúa reglur um sáttameðferð á árunum 2008 - 2012 þá gafst Ögmundi tækifæri til þess að klára reglugerðina eftir að lögin voru samþykkt frá Alþingi. Tíminn frá 12.06.2012 til 01.01.2013 ætti að vera nægilegur til þess að smíða litla reglugerð um mál sem innanríkisráðherra er svo hugleikin að allt annað í 90 blaðsíðna frumvarpi féll í skuggan af því.

Af einhverjum ástæðum lét Ögmundur hjá leiðast að skrifa reglugerð. Í byrjun ágúst 2012 fóru sögur að berast um að Ögmundur ætlaði að fresta lögunum.

Í nóvember 2012 sagði Ögmundur fyrst frá því opinberlega að hann hygðist fresta gildistöku laganna vegna skorts á peningum og að ekki væri komin reglugerð. Þessu sagði hann frá á ráðstefnu á Hótel Sögu og komu fréttirnar gestum verulega á óvart.

En þrátt fyrir að bera þessa ákvörðun sína fram á þessari ráðstefnu lét Ögmundur bíða eftir sér með að leggja fram frumvarp þess efnis að fresta gildistöku laganna. Það var ekki fyrr en á síðasta degi sem mögulegt var að leggja fram frumvarp að Ögmundur kemur með þessa sprengju inn á Alþingi. Væntanlega í trausti þess að svo stutt var til þingloka að ekki ynnist tími til þess að ræða málin og frestunin yrði samþykkt án skoðunnar.

Velferðarnefnd fékk málið til sín og varð að vinna hratt á nánast engum tíma og náði aðeins að kalla til sín tvo aðila til þess að ræða við um þessi mál.

Guðmundur stóð sig eins og hetja bæði í nefndinni og á Alþingi til þess að verjast þessari aðför innanríkisráðherra og lögin tóku gildi.

Ef lögin hefðu ekki tekið gildi nú um áramót þá væri Ögmundur væntanlega ekki enn byrjaður á reglugerð um sáttameðferð og sæti væntanlega á öðru frumvarpi um aðra frestun.

Ögmundur Jónasson á alla skömmina 100% og ef hann hefði hæfileika til þess að skammast sín þá gerði hann það væntanlega.