Af hverju er ég svo ákafur að við náum samningum um aðild að ESB!

• Fyrir það fyrst þá horfði ég í það í löngu fyrir hrun að við höfum þrátt fyrir um 80 ára tilraunir ekki náð neinum tökum á krónunni eða á nokkurn hátt stöðugleika hér nema örstutt tímabil sem síðan hafa reynst vera innistæðulaus.
• Við erum bundin af því að þurfa alltaf að vera hér með nokkur hundruð miljarða í gjaldeyrir í sjóðum til að geta keypt nauðsynjar frá útlöndum og því líklegt síðan í hruni að við verðum þá um áraraðir í gjaldeyrishöftum því aðrar þjóðir skipta ekki við okkur í krónum.
• Allar aðrar þjóðir í næsta nágreni okkar hafa brugðist við kreppu með því að ganga í ESB og hefur vegnað vel. Sbr. Svíþjóð og Finnland. Og áður Danmörk.
• Varðandi framtíðar hagvöxt tel ég okkur nauðsyn að geta gert meiri verðmæti úr auðlindum okkar. En í dag þá verðum við að flytja allt hráefni út óunnið eða lítið unnið því annars lendir það í fullum tollum og er ekki samkeppnisfært á mörkuðum. Sbr. fisk, landbúnaðarvöru og fleira.
• Eins og krónan er í dag og höftin þá er líklegt að sífellt verði auknar líkur á að fyrirtæki hér flyti höfuðstöðvarnar sínar erlendis þar sem þau endast ekki lengi hér innan hafta.
• Síðan held ég að við hefðum ekkert nema hag af því að auka samstarf okkar við Evrópu.

Það er búið að gera ESB að einhverri "Grýlu" hér á landi. En ég furða mig á því að ef þetta er rétt að engin þjóð er þá á leiðinni þaðan út. Jú það er röflað um það í nokkrum löndum en þegar viðkomandi flokkar komast til valda þá kemur í ljós að allir telja hag ríkjana betur borgið innan ESB.  

Engin að segja að ESB sé lausn á öllu. Enda sjáum við það í Grikklandi og fleiri löndum. En úps ESB er ekki samveldi. Þ.e. að hver þjóð verður að huga að sínum málum. Og þau eins og við geta komið sér í efnahagsklúður. 

En sem komið er hefur engin hér komið með framtíðarsýn fyrir Ísland sem er betri en ég sé fyrir mér með inngöngu í ESB. 

Hér hafa verið hrun:

1968 til 1971 sem við brugðumst við með að ganga í EFTA og þá loks fórum við að fikra okkur upp frá því að vera með fátækustu þjóðum í Evrópu.

Um 1985 man ég að fólk var að sligast undan verðtryggðum lánum og hér var óðaverðbólga næstu árin. 

1988 til 1992 sem við brugðumst við með að ganga í EES. Eftir það tókum við stökk upp alla lífkjaralista

1999 eða 2000 varð hér hrun sem var tæklað með frjálshyggju og gríðarlegum lántökum og stórframkvæmdum sem héldu upp fölskum lífskjörum. 

2008 varð hér hrun sem sendur enn yfir og eins og horfir í dag virðast stjórnvöld ætla að reyna að varpa skuldum vegna þess yfir á börn og barnabörn okkar. 

Ég leyfi mér að kenna örhagkerfi okkar um þessar stöðugu sveiflur sé vegna krónunnar. Og okkur hefur marg verið sagt að örhagkerfi verða alltaf hávaxtasvæði.

Athugasemdir

[Bjarni (IP-tala skráð) 15.6.2013 kl. 00:33]

Sem sagt ef við göngum í ESB getum við eytt meira en við öflum!  Þvílík heimska. Það skiptir engu máli hvaða gjaldmiðil við erum með, við flytjum ekki meira inn en við flytjum út.  Heldur þú að evran breyti einhverju þar um?

ESB-sinnar hanga á krónu-kjaftæðinu eins og hundur á roði, en allir sem eitthvað hafa á milli eyrnanna vita að það er útflutningur vs. innflutningur sem skiptir máli, ekki hvaða helvítis gjaldmiðill er notaður.  Þegar þú fattar það ef einhvern tímann þá verður þú hugsanlega viðræðuhæfur.

[Jóhann Kristinsson, 15.6.2013 kl. 08:09]

Ég held að Magnús haldi að því lengur sem hann ber fram ósannindi því fleirri koma til með að það trúa því að ósannindin séu sannleikur.

Bjarni útskýrir þetta ósköp einfaldlega útfliuttningur vs. innflutningur, kaupgetan getur aldrei orðið meiri en það.

Kveðja frá Houston.

[Grímur (IP-tala skráð) 15.6.2013 kl. 09:26]

EES samningurinn kom okkur ekki úr torfkofunum sem foreldrar sumrar okkar fæddust í, heldur var um að ræða dugað og framtakssemi íslensku þjóðarinnar.

Auðvitað höfum við gert heil ósköp af mistökum og þá oftast tengt einhverju sem átti að græða á í snatri minkarækt, fiskeldi, vatnsútflutningur og núna síðast ferðamenn.

[Ívar Pálsson, 15.6.2013 kl. 16:33]

Magnús, ef þetta eru helstu ástæður þínar fyrir því að Ísland gangi í ESB, þv´hvet ég þig til róttækrar endurskoðunar á ástæðunum:

Svíþjóð og Danmörk ríghalda í Krónurnar sínar og ætla sannarlega ekki í Evruland, með allar þess skuldir og höft.

EES afnam mesta tolla á útflutninginn. Fullvinnslu- mýtan heldur enn lífi, þótt ljóst sé að við framleiðum nákvæmlega það sem markaðurinn vill. Rækjan sem ég sel hefur oft verið dýrari í lausu en pökkuð, því að þá fer hún í kælibakka úti.

Samstarf við Evrópu er á fullu og breytist ekkert við ESB nema að þeir ráða bara meiru um örlög okkar.

Hvort er betra að vera korktappi fljótandi á öldutoppunum í stórsjó eða að vera í kampavínsflöskunni í kælinum á Titanic? Hvor flýtur upp?

[Rafn Guðmundsson, 15.6.2013 kl. 20:25]

sammála Magnús

[Björn (IP-tala skráð) 16.6.2013 kl. 00:19]

Ekki gleyma því að Ísland er að hálfu leiti inn í Evropusambandinu í gegnum EES samninginn án þess að hafa nokkuð um það að segja hvaða ákvarðanir eru teknar. Með aðild hefðu þeir aðgang að ákvörðunum á öllum stigum ferlisins. Ferlisins því í Evrópusambandinu eru engar ákvarðanir teknar eftir geðþótta heldur eftir langt ferli í gegnum nefndir og ráð þangað til að komist er að niðurstöðu sem allir eru sáttir við, nema Ísland og Lichtenstein , því þau eru ekki með.Svíþjóð og Danmörk hafa ekki tekið upp evruna en allavega danska krónan er fasttengd evrunni með ákveðnum vikmörkum. Svo eiga þær þjóðir það sameiginlegt að vera ekki dvergríki og hafa þar af leiðindi meiri peninga til að vernda sinn gjaldmiðil.