Hvað mundi ríkisstjórnin gera þá?

Segjum að ríkisstjórninni taksist að koma á þessari almennulækkun lána. Sem gengur nú orðið reyndar út á að lækkunin verði mismunandi eftir því hvenær fólk keypti. En segjum að það tækist. En í kjölfarið af því að og því að það fara einhverjar framkvæmdir fara vonandi í gang. Segjum að það valdi því að hér fari veðbólga í gang, aukin einkaneysla og aukinn innflutningur sem sem fóðrar verðbólgu á meða að tekjur okkar erlendis frá koma ekki þá erum við að nota prentaða peninga.  En segjum semsagt að þetta gerist um næstu áramót. Og þessu fylgi verðbólgu skot upp á kannski 7 til 8% verðbólgu megnið af næsta ári.  Er þá ekki kominn annar forsendubrestur fyrir þá sem hafa tekð húsnæðislán frá 2010 og fá litla lækkanir núna skv. Sigmundi og Co.

Hvað með þá sem nú hafa fengið 110% leiðréttingu eiga þeir að fá jafn mikla lækkun lána og þeir sem ekkert hafa fengið?

Og ef að menn verða búnir að afnema verðtryggingu og allir komnir með óverðtryggð lán þá vitum við að vextir verða hækkaðir gríðarlega á meðan til að hamla á móti þennslunni. Yðri það ekki forsendubrestur?

Krónan er náttúrulega eins og hún er. Verður næsta gengisfall ekki líka forsendufrestur 

Nú eru líkur á að það yrði komið fordæmi. Af hverju ættu bæði þeir sem fá nú lækkanir á lánum og þeir sem ekki fá lækkanir nú að sætta sig við t.d. næstu 4 árin að fá ekki bættar allar breytingar á lánum sem verða næstu 4 ár? Þ.e. á meðan þessi stjórn situr?

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 30.6.2013 kl. 10:59]

Jú, þetta er rétt ábending.

Var nefnilega aæveg hárrétt sem Guðmundur Steingríms sagði í aðdraganda kosninga, eitthvað á þá leið, að það væri algjör blkking að halda eða telja skálfum sér og öðrum trú um, að framsóknar hugmyndin varðandi lánin væri leið sátta.

Draumórar og hluti af blekkingar og própagandaáróðri Framsóknar. Búið hamra á þessu að fólk ýmindar sér einhverja stóra sátt ef af yrði.

Staðreyndin er að umrætt hefur ótalhliðar sem allar geta mjög auðveldlega skapað sérstaka úlfúð og illdeilur.

Þetta er leið ósaátta, deilna og úlfúðar, ef af yrði.

[Sveinn R. Pálsson, 30.6.2013 kl. 19:02]

Ég held að þarna komi fordæmi til miklu lengri tíma en næstu 4 ára, þetta mun gilda næstu áratugina. Núverandi verðtryggingarkerfi er í raun dauðadæmt eftir þessa aðgerð, því verðbólga hefur margoft í sögunni farið upp fyrir 18%, og ríkið þarf framvegis að lækka skuldir almenning í hvert sinn sem það gerist í framtíðinni. Ljóst er að það getur ekki gengið.

Í raun var verðbólgunni haldið niðri með stýrivöxtunum árin á undan verðbólguskotinu 2008. Réttara væri að taka meðalverðbólgu þessara ára, þar sem hún hafði verið dulin árin á undan og safnast svona upp. Meðalverðbólgan var ekkert sérlega mikil og laun hækkuðu meira.

Þetta tal um forsendubrest árið 2008, stenst því enga skoðun. Líklega eru í farvatninu miklu stærri forsendubrestir, hvað á að gera þá?