Bíður einhver betur?

Nú kemur Lilja Mósesdóttir og talar um 4 milljóna lækkun á öllum íbúðarlánum og er þó heiðarlega og áætlar kostnað upp á 300 milljarða. En ég verð að vísa til fyrri skrifa minna um þetta mál.

En kannski helst að 4 milljóna lækkun á  25 milljóna láni þýðir í raun ekki lækkun á greiðslubirgði upp á kannski 26 þúsund á mánuði. Þessar upphæðir segja nú lítið fyrir fjölskyldur sem eru kannski með 2 bílalán sem hafa hækkað úr 40 þúsundum upp í 90 á hvorn bíl. Og þetta eru lán sem fólk þarf að borga líka. Þau geta skilað inn bílnum en þurfa að borga restina. Þó að eignarhluti fólks hafi lækkað nú vonandi tímabundið þá held ég að verðið eigi eftir að hækka aftur.

Væri ekki meira vit að lengja lánin í 60 til 80 ár og lækka greiðslubirgði um helming. Einnig erum við væntanlega innan nokkra ára komin með nýjan gjaldmiðil og við það  leggst verðtrygging af. Og fólk getur greitt upp þessi lán með nýjum lánum á öðrum kjörum. Og bankar og íbúðalánasjóður ættu þessi lán áfram sem eignir og ríkið þyrfti að leggja þeim minna viðbótarfjármagn til.

En nú eru að koma kosningar og þetta fer að minna á kosningarnar 2002 þegar að flokkarnir kepptust um að bjóða skattalækkanir þrátt fyrir þennslu og 90% húsnæðislán.

Vill fella niður 4 milljónir af höfuðstól húsnæðislána