Nú hvað héldu menn að "ríkisábyrgð þýddi"

Finnst nú augljóst að ef ríkð ábyrgist lán og stendur ekki við það þá hlýtur kröfuhafi að ganga að eignum upp í skuld. Nema að við Íslendingar séum orðnir svo innrættir eftir ræður Sigmundar Davíðs að við teljum að við þurfum ekki að greiða neinar skuldir!

Annars bendi ég á aðra frétt á www.ruv.isþar sem hagfræðingur er búinn að reikna út reyndar með nokkri óvissu hvað við komum til með að greiða af lánunum fyrsta árið:

Á ruv.is má lesa þessa frétt:

Þjóðarbúið ekki á hliðina

Hagfræðiprófessor segir að afborganir af Icesave-láninu setji þjóðarbúið ekki á hliðina. Greiðslurnar jafngildi því að slökkt væri á álverinu á Reyðarfirði og Kárahnúkavirkjun og þau ekki sett í gang aftur fyrr en að 8 árum liðnum. Eftir rúm 7 ár hefjast greiðslur af Icesave-láninu. Lánið er upp á um 650 milljarða króna með vöxtum upp á 5,5%. Þórólfur Matthíasson hagfræðiprófessor við Háskóla Íslands hefur reiknað út hve miklar afborganirnar verða.

Hann gerir ráð fyrir að þegar eignir Landsbankans hafi gengið upp í skuldina standi eftir 10-25% eða 65 til rúmlega 160 milljarðar króna.  Hann segir mikla óvissu vera í útreikningunum og ekki séu allar staðreyndir á borðinu. Hann telji þó að fyrsta greiðslan muni nema 0,5-1,5% af landsframleiðslu það ár.

Í þjóðhagsspá fjármálaráðuneytisins er gert ráð fyrir því að árleg landsframleiðsla verði um 15 hundruð milljarðar árið 2014 og Þórólfur gerir ráð fyrir að hagvöxtur næstu ár eftir það verði 2,5%. Hann bendir á að Þjóðhagsstofnun gerði ráð fyrir að Kárahnjúkavirkjun og Reyðarálsverkefnið hafi átt að bæta þjóðartekjur um 0,5-1%. Icesave skuldbindingin sé því býsna mikil blóðtaka en gangi allt eftir er ekki ástæða til að ætla að þjóðarbúið fari á hliðina.

Já 0,5 til 1% af landsframleiðslu. Sem er svipað og landsframleiðsla okka jókst við Kárahnjúka og Reyðarál. fyrsta árið. Sem er hæsta greiðslan. En það er akkúrat talan sem Tryggvi Þór Herbersson hefur sagt að við gætum greitt. Og ég bið þessa gífurbarka í framsókn og fleiri flokkum að fara nú í að láta sérfræðinga reikna út fyrir sig stöðuna áður en þeir koma með yfirlýsingar eins og "að þjóðin sé dauðadæmd" og Við ráðum ekki við þetta" og "hér verður landauðn ef við skrifum undir"

Skv. blogginu hennar Birgittu er AGS sammála þessari Bresku endurskoðunarskrifstofu um mat á þessum eignum. En Alþingi á að senda nefnd og tala við þetta enska fyrirtæki og fá nánari upplýsingar í trúnaði.

En ég tek undir með þingmönnum sem vilja sjá meiri upplýsingar um eignir Landsbankans. Ef að þetta eru viðkvæmar upplýsingar er hægt að láta þingmenn sverja trúnað á þeim upplýsingum. Eða fá óháðan aðila til að meta þetta aftur.

Enskir dómstólar skera úr Icesave-deilum

Athugasemdir

[Guðm. R. Ingvason (IP-tala skráð) 17.6.2009 kl. 20:07]

Örfáar litlar athugasemdir við "blogg" þitt Magnús Helgi.

1. Fyrst greiðslubyrðin af Icesafe er svona´lítil og ómerkileg" hvers vegna krefjast þá viðkomandi þjóðir ríkisábyrgðar okkar?

2. Skrifað hefur verið að Icesafe eignir muni a.m.k. duga fyrir 72%-95% af Icesafe skuldunum. Hvernig má það þá vera að krafist er og nauðsyn vera talin á að ríkisabyrgð sé veitt fyrir allri skuldinnin en ekki bara fyrir ca. því sem hugsanlega vantar uppá eignirnar fyrir skuldunum?

3. Veist þú og prófessorinn, fyrirfram, hvernig fara munu úrslit dómsmála annarra kröfuhafa Landsbankans gamla gagnvart skuldum LÍ?Hvað ef/þegar, neyðarlögin verða dæmd ólögmæt, með hvaða eignum á þá að greiða "loforð ríkis" vegna Icesafe?

4. Við sem teljum að íslenska þjóðin eigi ekki að greiða skuldir "einkafyrirtækja", sem fengu arðinn af rekstrinum, en virðast ætla að "ríkisvæða tapið", við sem teljum að dómstólar eigi að fjalla um hvort "ríkið" sé ábyrgt/eða ekki ábyrgt fyrir Icesafe, við hljótum að gera þá einföldu kröfu til allra þeirra Íslendinga, já-þingmanna, sem annarra, allra þeirra sem vilja taka á sig þess óvissu "greiðsluábyrgð" án þess að dómstólar fjalli um greiðsluskylduna, við hljótum að krefjast og gera ráð fyrir því, að þeir séu tilbúnir tiil að "veðsetja/skyuldsetja" sína prívat eignir, húsnæði og/eða aðrar, til tryggingar Icesafe, en eignir okkar hinna, þ.e. okkar eignarhlutur í "ríkiseignum" séu látnar í friði, a.m.k. þangað til við allir Íslendingar, sem þjóð verðum "dæmd" til að greiða fyrir "einkafyrirtækin.

Kveðja

Guðm. R. Ingvason

[Magnús Helgi Björgvinsson, 17.6.2009 kl. 20:50]

• Það liggur nú í augum uppi Guðmundur. Innistæðusjóður kemur til með að vera með þetta lán formlega. Hann fær í raun skv. lögu eigur Landsbankans sem nýta á upp í Icesave. Menn vita að eigur Icesave er ekki hægt að verðmeta nákvæmlega þar sem þetta eru lánasöfn sem á eftir innheimta. En eina mat sem hefur farið fram á þessu eignarsafni segir okkur að varlega er það upp á 75% af láninu. Eins þá er þess að geta að þetta lán verður ekki gefið út fyrr en eftir 8 ár.
• Bendi þér á móti að lánið eins og það var 660 milljarðar var reiknað út miðað við gengi fyrir 3 vikum. Það gera allir ráð fyrir að gegnið hækki því annars er útséð um öll fyrirtæki sem skulda í erlendum gjaldeyri. Segjum að gengið verði 30% hærra eftir 8 ár. Þ.e. evran í 130. Þá verður þetta lán ekki að raunvirði nema 420 milljaðrar + vextir. Eins þá er hægt að leika sér með að hugsa þetta þannig að með gengisfalli þá hækkuðu lánasöfn Landsbankans erlendis.
• Guðmundur hvða áttum við að gera. Heldur þú að það hafi ekki veirð reynt að koma þessu dómstólaleiðina. En sorry. Ísland eins og felst öll ríki í hinum vestræna heimi sagðist mundu styðja vði innistæðutryggingarsjóðin og aðstoða hann við að taka lán ef með þyrfti. Þ.e. Ríkísábyrgð.
• Heldur þú að við værum betur sett með alla bankana í stoppi. Þá væru allir peningar okkar sem ekki voru undir koddanum í október s.l. farnir. Öll greiðslukort lokuð. Öll laun frosin í gjaldþrota bönkum.
• Þessi rök um að við eigum ekki að greiða skuldir óreiðumanna er bara kjaftæði. Þessir menn í Landbankanum fóru að Íslenskum lögum þegar þeir drógu að sér fé Breta og Hollendinga. Þeir störfðuðu undir eftiirlit FME í útlöndum  og þar með á ábyrgð okkar. Skv. EES ber innistæðutryggingarsjóði að tryggja 20 þúsund evrur á hvern reikning einstaklinga. Og skv. íslenskum lögum getur sjóðurinn tekið lán til að standa við skuldbindingar sínar og skv. yfirlýsingu ríkisstjórnar Geirs þá lofanð ríksistjórnin því að standa að baki sjóðsins.
• Það getur verið að 4 -5 sérfræðingar okkar telji hugsanlegt að við gætum sloppið við að borgar en það málstaður sem enginn annar tekur undir.
• Minni þig á að ef neyðarlögin stæðust ekki væri hér allt komið á hausinn hvort eð er. Og hér yrðir varla byggilegt þar sem engin banki mundi verða hér starfshæfur. Því þeir færu í gjaldþrot, lögbann og við hugsanlega yrðum skilduð til að borga til baka það sem vð hefðum tekið út af reikningum frá því í október.

[Guðm. R. Ingvason (IP-tala skráð) 17.6.2009 kl. 22:45]

Magnús Helgi.

Svör þín eru "efnislaus" og þunnur þrettándi.

Hvar eru svörin um hvers vegna á að veita ríkisábyrgð fyrir "allri skuldinni" ef "öll skuldin er ekki nema 5%-28% af höfuðstólnum?

Hvað ef "útrásarvíkingarnir" hefðu verið að selja öðru vísi "gallaða eða innistæðulausa og ónýta vöru". T.d. ónýt hús, skip, úldinn fisk eða ónýtt ál? Hefðu þá skattgreiðendur átt að ábyrgjast slíka vörusölu einkafyrirtækja?

Þú mundir væntanlega, sem einstaklingur, ekki samþykkja að greiða "skuldir" annarra, t.d vina þinna, ættingja eða kunningja, án þess að vera dæmdur til þess, nema að þú sért svo "greiðvikinn" að það ráði ákvörðun þinni. Þjóð getur ekki leyft sér slíka "greiðvikni".

Að lánið verði ekki "gefið út" fyrr en eftir átta ár er bull.

Samþykkt og/eða ríkisábyrgð "skuldanna" eins og upplýst hefur verið, gefur kröfueigandanum nánast "blanko" skuldabréf til útfyllingar og innheimtu á ríkissjóð og þar af leiðandi okkur Íslendinga alla.

Fjárhæðin er í dag, því miður, "bara skrifuð í skýin".

Mundir þú sjálfur, prívat og persónulega, nokkurn tíma skrifa undir slíka "skuldaviðrkenningu" fyrir einkafyrirtæki, sem þú átt ekki og hefur aldrei haft nokkurn arð af?

Eftirfarandi fullyrðing þín er ótrúleg:

"Þessir menn í Landsbankanum drógu að sér fé Breta og Hollendinga".

Þú nánast gefur þjófnað í skyn. Slík hegðan er ólögleg bæði á Íslandi og í viðkomandi löndum að því er ég best veit.

Þessir "menn/innlánsþegar" í Bretlandi og Hollandi létu græðgina ráða för alveg eins og útrásarvíkingarnir. Þeir lögðu inná Icesafe reikningana vegna "væntrar arðsemi" í formi óeðlilegra hárra vaxta borið saman við "loforð" annarra banka og græðgin varð þeim að falli.

Af hverju skyldi íslenskur banki í Bretlandi eða Hollandi, í raunveruleikanum, nokkurn tíman getað skilað miklu hærri ávöxtum á venjubundnum innlánsreikningum en aðrar lánastofnanir í sömu löndum?

 Á ríkissjóður Íslands að bera ábyrgð á því að innlánsvaxtaloforð einkafyrirtækja geti staðist, frekar en t.d. á sölu annars konar gallaðrar vöru?

Standist "neyðarlögin" ekki, þá eru allt annars konar vandamál til úrlausnar, til viðbótar við "blanko" skuldabréfið vegna Icesafe. 

Þess vegna ber að gera engar "viðbótar ríkisábyrgðarskuldbindingar" a.m.k. ekki fyrr en slíkt liggur fyrir. Allt annað er flumbruskpur óábyrgra aðila.

"Fabuleringar" þínar um greiðslukort, lokaða banka etc. eru bara hugarórar sem fá ekki staðist. Almenn viðskipti fyrirtækja og landa á milli halda áfram eins og venjulega ef gæði. verð og aðrir venjubundnir viðskiptaskilmálar eru í lagi. Reynslan hefur sýnt að svo sé árum og öldum saman. Engar staðreyndir liggja að baki slíkum hugrenningum og þú viðhefur, sem betur fer.

Magnús Helgi.

Ég ráðlegg þér að hætta að líta á Icesafe í gegnum þín pólitísku lífsviðhorfs gleraugu. Horfðu á sjálfan þig í spegli og spurðu þig í einlægni; "mundi ég ábyrgjast skuldir einkafyrirtækis, sem ég á ekki og hef aldrei haft nokkurn arð af"?

Ríkissjóður má aldrei haga sér á óábyrgari hátt en hinn einstaki þegn hans mundi sjálfviljugur gera eða verða knúinn til að gera samkvæmt dómsúrskurði þar að lútandi.

Kveðja

Guðm. R. Ingvason

[Magnús Helgi Björgvinsson, 17.6.2009 kl. 23:30]

Guðmundur varðandi "Hvar eru svörin um hvers vegna á að veita ríkisábyrgð fyrir "allri skuldinni" ef "öll skuldin er ekki nema 5%-28% af höfuðstólnum?"

Ef þú ert að semja um skuldi þína við einhvern. Og ætlar að borga eftir á fimmtán árum. Heldur þú að þeir takai við eignum fyrir skuldinn bara sí svona. Þeir hefðu kannski verð tilbúinir að taka þetta lánasafn einhverjum afföllum sem hefðu þá lent á okkur.

Guðmundur ef að neyðalögin standa ekki þá er skipting milli gömlu og nýjubankana ólögleg, forgangsröðun kröfuhafa ólögleg og þar með allir gjörningar sem hafa verið gerðir í bankakerfinu síðustu mánuði.

Bankarnir gátu veitt hærri vexti en þarlendir bankar þar sem að þeir ætluðu að ávaxta peninga á háum vöxtum á Íslandi.

Íslenska ríkð ábyrgðist allar innistæður í þessum bönkum hérlendis upp á 700 milljarða. Icesave voru jafn íslenskir og aðrir reikningar hérlendis. Minni þig á að við erum þó aðeins að borga innistæðurtryggingar á icesave. Þ.e. 20 þús. evrur mest. 

Guðmundur þetta er nú staðreynd. Allar bankastofnanir á landinu starf nú í skjóli neyðarlaga. Öll okkar viðskipti eru nærri rafræn og ef að erlendir kröfuhafar mundu fá neyðarlögum hnekkt þá þýðir það að í stað aðgerða sem við gerðum í október þá mundu allir kröfuhafar eiga kröfu á bankana m.e. þeir sem áttu 11 þúsund milljarða sem nú eru í gömlubönkunum. 

Og það vantað bara herslumunin á að öll bankaviðskipti legðust af í október. Og við gjaldþrot þá verða allar innistæður að kröfum í þrotabú og færast aftar.

Annars nenni ég ekki að hafa þetta lengra. Þú ert sjálfsagt einn af þeim sem telur að við getum líka lækkað öll lán á Íslandi og látið erlenda kröfuhafa bera það líka. Og reiknar með bara að bretar og hollendingar geti kennt sjáflum sér um. Og þú reiknar kannski með að eftir ár verði erlendar rikisstjórnir og fjármögnunarfyrirtæki búin að gleyma þessu og keppist við að lána okkur. En ég er það ekki. Það er kreppa í Bretlandi og þegar menn benda á að þeir geti borið þennann kostnað leikandi þá ættu menn kannski að athuga að þar er lífstandard miklu lægri en hér. Minni á að þar er fólk að deyja úr kulda á veturna. Og atvinnuleysi hærra en hér. 

[Héðinn Björnsson, 18.6.2009 kl. 02:45]

Það er ekki hægt að skylda mann til að gera það sem maður getur ekki gert. Við getum alveg jafnvel borgað þetta og ég get slegið heimsmetið í 100 metra hlaupi. Miðað við núverandi erlenda skuldabyrði þjóðarbúsins og holdarfar mitt eru báðir atburðir ólíklegir. Að gefa þannig Bretum og Hollendingum beinan aðgang að því að taka auðlyndir okkar upp í skuldir nema við gerum hluti sem við ekki getum er alveg gaga.

[Jón Gunnar Bjarkan, 18.6.2009 kl. 09:10]

Veit svo sem ekkert hvað eignirnar duga langt upp í þessa skuld svo að það er erfitt að meta hvað þetta er mikið, en ef spár ganga eftir varðandi verðmat á eignum landsbankans þá er þetta ansi vel sloppið eftir þetta ævintýri allt saman. Skil samt ekki hvaða vesen það er að fá ekki að sjá þetta eignasafn sem stendur þarna á bak við þetta.

Menn sem tala um það sé ómögulegt að greiða þetta miðað við gefnar forsendur eins og við þekkjum þær í dag, þ.e.a.s eignir bankans, eins og Pétur Blöndal sem talar um það sem eitthvað náttúrulögmál í hagfræði að engin þjóð geti staðið undir slíkum samning ef greiðslurnar eru meira en 1% af þjóðarframleiðslu er bara helvítis kjaftæði. Hinar norðurlandaþjóðirnar greiða til dæmis um 1% af landsframleiðslu í þróunaraðstoð og fara létt með, íslendingar fóru að kasta einhverju í þróunaraðstoð svona til að líta vel út í framboði til öryggisráðsins? Flestar þjóðir heims eyða nokkrum prósentum af landsframleiðslu í hernað, vopnakaup og fleira sem svo er oft aldrei notuð á meðan íslendingar eyða ekki neinu í hernað svo að kalla. Ætlar svo einhver að fara segja mér að það sé gjörsamlega ómögulegt að greiða þessa lágmarksupphæð eftir að hafa farið ránshendi um önnur lönd, gleymum því sem var umfram lágmarkið hjá einstaklingum og öllum sparnaðinum frá sveitarfélögum og góðgerðarsamtökum(ekki nóg með að við gefum nánast enga þróunaraðstoð, heldur hefur okkur tekist að leyfa bankamönnum að ræna góðgerðarsamtök í öðrum löndum =)

Menn tala mikið um versalasamninga í þessu sambandi. Hafa verður í huga að að þjóðarframleiðsla á mann á Íslandi í dag er miklu miklu miklu miklu hærri en í  Þýskalandi þá daga. Þannig að þegar menn tala um að þetta sé svo og svo margir þúsundkallar á hvert mannsbarn, þá verður líka að hafa í huga tekjur á íslandi í dag og þýskalandi þá. Ef Ísland væri að taka á sig þessar skuldbindingar með þjóðarframleiðslu á mann eins og hún var árið 1920, þá væri þetta vissulega ómögulegt að greiða.

Ábyrgðin er okkar, þar sem fjármálaeftirlitið íslenska átti að vera að regulera þessa vitleysinga. Fyrir þjóðina að hafa gortað af því að vera snjallasta bankaþjóð í heimi fyrir 1 ári síðan, en koma svo nú og bera fyrir sig að vera svo lítil þjóð og lítt kunnandi í bankaheiminum sem rök fyrir því að  ekki sé hægt að gera okkur ábyrg fyrir gjörðum okkar er hegðun sem er ekki neinni þjóð sæmandi.

Ekki má heldur gleyma skuldir ríkissjóðs á síðastliðnum árum voru greiddar niður með miklum hraða, ekki vegna þess að sjálfstæðismenn eru svo snjallir í hagfræði eins og nú hefur verið afsannað að fullu, heldur vegna þess að fjármagn frá Evrópu, meðal annars Icesave, sem við viljum svo auðvitað ekkert greiða núna, setti þjóðfélagið á stera og svo mikil var keyrslan að fólk var flutt hér inn í þúsundatali til vinnu en samt var atvinnuleysið undir 1%. Hversu miklar skatttekjur höfðum við af því? Var ekki tekjuafgangurinn fyrir 2007 einhverjir 120 milljarðar eða svo? Fólk talar um að við höfum ekkert eytt þessum peningum(gleymum hinum íslenska ofneyslulífstíl copy-paste frá Ameríku risaflatskjair, amerískir trukkar, glænýjar eldhúsinnréttingar og fleira í þeim dúr), það er nánast búið að byggja nýja borg hérna á íslandi í kringum Reykjavik, heldur fólk að þetta kosti enga peninga? Fínustu atvinnuhúsnæði sem voru verðmetinn á kannski 400 milljónir rifinn upp með grunni og nýtt húsnæði fyrir milljarð byggt beint ofan á, til dæmis Kaupþings höfuðstöðvarnar.Allskonar draumaverkefni í gangi, tónlistarhúsið kannski það frægasta.

En við getum svo sem bara tekið poplúlismann á orðinu og ákveðið að borga þetta ekki. Þá liggur fyrir eignaupptaka á íslenskum eignum erlendis að mér skilst. Svo er auðvitað endurfjármögnunin(endurfjármagna skuldir landsvirkjunar, skuldir sveitarfélaga og fyrirtækja og svo framvegis). Ég sá hagfræðing landsbankans á ÍNN á hrafnaþingi og hann var einmitt að tala um hvernig málin liggi fyrir okkur í þeim efnum. Man ekki nákvæmlega tölurnar en þetta var eitthvað fáránlegt ójafnvægi, gjaldeyrisstekjur af fiskiðnaðinum væri til dæmis 300 milljarðar á fjórum árum en á næstu sömu 4 árum, þá sé endurfjármögnunarþörfin okkar eitthvað um 1200 milljarðar, eins og ég segi, man ekki tölurnar en eitthvað svona leit málið út. Ef við greiðum ekki Icesave, þá fáum við engin lán frá norðurlöndunum skilst mér, borin von að rússar láni okkur eina rúblu og prógrammið hjá IMF strandar sennilega, (eru þeir ekki enn að halda aftur af greiðslum sínum?) Fjöldagjaldþrot gæti þá blasað við. Hvert verður tap okkar þá miðað við þessar Icesave skuldbindingar ef fyrirtækin fara að hrynja í kringum okkur, talandi nú ekki um ef landsvirkjun eða íslensk sveitarfélög lendi í endurfjármögnunarerfiðleikum? Hversu mikið verður tap okkar ef þjóðfélagið lendir í stöðnun? Hvert eitt prósenta hagvöxtur, þýðir eitthvað um rúmlega 12 milljarða fyrir íslenskt þjóðarbú sýnist mér í fljótu bragði. Argentína var mjög ríkt land áður en þeir neituðu að greiða skuldir sínar, það er aldeilis hægt að sjá hvert það leiddi þá. Færeyjar hafa verið í stöðnun í 20 ár síðan í sinni bankakreppu nánast enginn hagvöxtur og nánast engin fólksfjölgun og voru þeir þó ekki nándar nærri eins einangraðir eins og við erum nú í þessari kreppu og áttu ekki í neinum deilum við aðrar þjóðir.

[Jón Gunnar Bjarkan, 18.6.2009 kl. 09:48]

Ég dreg til baka það sem ég sagði um Argentínu. Þeir defaultuðu á lánum sínum 2002 og voru búinn að vera í miklum vandræðum með efnahaginn þangað til 2002. Þeim virðist hafa gengið vel eftir það.

Það verður athyglisvert að sjá hvernig þeim mun ganga núna í fjármálakreppunni.

[Jón Gunnar Bjarkan, 18.6.2009 kl. 13:21]

Humm....það virðist nú fara eitthvað tveim sögum hvernig gengur í Argentínu. Mér skilst að þeir séu búnir að ríkisvæða lífeyrissjóði og innistæður á bönkum sé stundum frystar, væntanlega vegna þess að það fæst ekki nægjanlegt erlent fjármagn í verkefni ríkisins.

Hinsvegar verður að teljast jákvætt fyrir Argentínu að bandaríski nýfrjálshyggju think tankinn Heritage foundation gagnrýnir efnahagsstjórnina harðlega. En ég hef það fyrir þumalputta reglu að ef neo conar í bandaríkjunni gagnrýna efnahagsstjórnun í Suður Ameríku ríki harðlega að þá sé verið að gera eitthvað mikið rétt í efnahagsstjórnun þess ríkis.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 18.6.2009 kl. 18:41]

Kannski líka að bæta við þau svör sem þú Jón hefur í raun gefið við fyrri færslum þínum varðandi Argentínu. Argentína er ólík Íslandi að því leiti að stórhluti Argentínubúa eru fátækir bændur sem lifa nokkuð sjálfbært á því sem þeir framleiða. Og Argentína almennt bíður fólki upp á miklu lægri lifistandard en við búum við . Því komu viðskiptaþvinganir minna við þá. En hér erum við mjög háð innflutningi þannig við mundum finna verulega fyrir viðskiptaþvingunum. Væntanlega mundi þetta leiða til skömmtunar eins og ég hef sagt oft áður.

Argentína fór í þessar aðgerðir þegar að heimurinn var fullur af peningum sem þurfti að koma út í lánum. Og því var heimurinn kannski ekki mjög lengi að fyrirgefa þeim. En nú er staðan allt önnur.

En takk fyrir allar þessar upplýsignar. Gott að menn séu í alvöru að fylgjast með en ekki gleypa allt sem sagt er hér af misvitrum indefence mönnum.