Nokkur atrið varðandi málflutning andstæðinga fyrningaleiðar

• Hvernig rökstyðja menn að fyrirtæki verði gjaldþrota innan 7 ára ef fyrningarleið verði farin?
• Halda menn að það komi þá ekki aðrir sem geri út á þennan fisk?
• Eru menn í Vestmanneyjum sáttir við að arður af kvótanum þar sé notaður til að kaupa Morgunblaðið, Toyota, Tryggiarmiðstöðina og fleira?
• Hvernig halda menn að nýjum mönnum sem langar að hefja útgerð á t.d. trillu gangi að fjármagna það næstu árin? Nú fá menn ekki lán á næstunni út á hugsanlega kvóta?
• Eru menn sáttir við að stór hluti fisks fari lítið unnin til verksmiðja í Bretlandi þar sem tugir þúsunda vinna hann áfram til manneldis?
• Eru menn sáttir vð að þó nokkur hópur kvótaeigenda lifi á því að leigja öðrum kvótan og leigja menn til að veiða þann hluta sem þeir þurfa að veiða sjálfir og hirða gróðan af okrinu með sér til útlanda?
• Eru menn hressir með að kvótinn sé varanlega kominn í hendur á kannski 600 manns þar sem að hann á eftir að ganga í erfðir? Og kannski 10 til 20 fjölskyldur sem eiga 60 til 70% af öllum kvóta?
• Finnst mönnum bara allt í lagi að menn geti veðsett kvóta í fiski sem þeir eiga ekki?
• Finnst mönnum bara allt í lagi að þjóðin sjálf hafi ekki neinar tekjur af þessari auðlind?

 

Harma viðbrögð Samfylkingar

Athugasemdir

[óhlutbundid umvafid althýdubladinu gamla (IP-tala skráð) 22.5.2009 kl. 20:57]

Íslendingar eru í DJÚPUM skít.  Íslendingar saettu sig vid kvótakerfid í öll thessi ár.  Afleidingarnar eru jú ekki gódar.  Íslendingar eru sjálfir ábyrgir fyrir ástandinu.  Ef kvótakerfid verdur ekki afnumid strax munu íslendingar daema sjálfa sig í enn dýpri skít.  Ég spái thví ad íslendingar eigi eftir ad sökkva mun dýpra.

[Páll Jónsson, 22.5.2009 kl. 21:18]

Tja... það segir sig nú sjálft hefði ég haldið að ef helsta eign fyrirtækis er nýtingarréttur (sem er fullkomlega eðlilegt, bændur geta t.d. átt beitarrétt á þjóðlendur sem ríkið yrði að bæta þeim peningalega til að stöðva) og sá nýtingarréttur mun verða tekinn af þeim þá verður andskotanum erfiðara fyrir það fyrirtæki að fá lán í framtíðinni.

Ég hef í sjálfu sér lítið um þetta kvótakerfi að segja enda uppalinn í landbúnaðarahéraði en voðalega finnst mér skrýtið hvað fólk á erfitt með hugtökin "óbeinn eignarréttur" eða "nýtingarréttur". Það er ekkert sjálfsagðara en að sjómenn geti haft slík eignaréttindi yfir fisknum þrátt fyrir að hann sé í þjóðareigu.

[Jón Snæbjörnsson, 22.5.2009 kl. 21:33]

las ekki í bók samt að Karl í Sjóvá / Milestone ofl ofl ofl ofl ofl ofl ofl ofl (Glatalæk) ætti svo mikinn pening að hann muni endast í 5 (fimm) kynslóðir á venjulegum vöxtum sé þokkalega vel farið með

kvóti hvað !

[Jóhann Pétur Pétursson, 22.5.2009 kl. 22:36]

Sko hvers eiga útgerðamenn að gjalda, þeir keyptu kvótann samkvæmt því kerfi sem að var búið til af stjórnvöldum en nú ætla stjórnvöld að hirða hann af honum aftur. Auðvitað er fáránlegt að menn þurfi að kaupa sér óveiddan fisk áður en með fara og veiða hann en það er enn fáránlegra að ríkið ætli að taka fiskinn af þeim aftur eftir að þeir hafa keypt hann.

Fyrirtækin fara á hausinn af þeirri einföldu ástæðu að þau munu sitja uppi með skuldir en ríkið tekur af þeim eignina sem að keypt var fyrir lánin, það er kvótann. Ríkið getur ekki ráðist inn í fyrirtækin með þessum hætti og skilið þau eftir með eintómar skuldir en engar eignir sem er einhvers virði. 

Og með það að aðrir komi þá bara og veiði fiskinn. Á að gera heila starfsgrein gjaldþrota bara til þess að fullnægja einhverjum rómantískum hugmyndum um það að þjóðin eigi að eiga kvótann? Er það málið. Fyrir utan þau verðmæti sem að við værum að kasta á glæ sem að bundið er í þeim fyrirtækjum og einstaklingum sem að starf í greininni í dag þá erum við að stefna í hættu störfum þúsunda einstaklinga, bara svo að einhverjir rómantískir hugsjónasauðir geti sagt að þjóðin eigi kvótann.

 Það er ein leið til þess að hefja útgerð á Íslandi, menn kaupa sér skip með veiðiheimildum. Þetta hafa allir gert sem að eru í greininni núna. Við það hefur nákvæmlega engum verið mismunað. 95% þess kvóta sem að er í greininni í dag hefur skipt um hendur, menn hafa keypt kvótann af einhverjum öðrum. Svo er þetta algert bull hjá þér með að kvótinn sjálfur sé veðsettur því að það veðsetur enginn kvótann sjálfan, heldur hafa menn þurft að veðsetja skipin eða aðrar eignir útgerðarinnar. 

Ég veit ekki hvað þú átt við með 600 manns eða að 60 til 70 fjölskyldur eigi kvótann. Ég veit ekki betur en öll kvótahæstu útgerðirnar í landinu, Brim, HB Grandi, Samherji, Vinnslustöðin og Síldarvinnslan séu öll hlutafélög með dreifa eignaraðild. 

 Hvað varðar tekjur af auðlindinni er eitthvað sem að alltaf má ræða. Og í mínum huga er ekkert mál að semja nýtt kerfi við stjórn fiskveiða. Vandamálið snýst um það að breyta kerfinu á þann hátt að fyrirtækin og störfin sem að þau veita lifi áfram og að verðmætum sé ekki kastað á glæ. Það er eitthvað sem að er verðugt verkefni hagsmunaaðila í sjávarútvegi með stjórnvöldum en svona hugmyndir hugsjónasauða eiga nákvæmlega ekkert skylt við þá umræðu.

[zappa (IP-tala skráð) 22.5.2009 kl. 23:29]

Jóhann þú segir að engum hafi verið mismunað,ERT EKKI Í LAGI,það voru bankarnir sem réðu hvert veiðiheimildirnar söfnuðust og fyrst þú veist ekki betur um hvað þú skrifar nenni ég ekki að ræða annað hjá þér...annars hlítur jafnvel þú að sjá að það að eignfæra kvótann í sitt bókhald nógu oft myndar ekki eignarrétt...

[Rúnar (IP-tala skráð) 23.5.2009 kl. 02:15]

Zappa, það er ekki alveg rétt varðandi bankamálinn, bankarnir voru alveg sama hverjir voru að fá lán. Bankarnir vildu bara fá peningana í vinnu og voru að pæla lítið hverjir tóku lán, það höfðu allir jafn mikin möguleika til að fá lán fyrir veiðiheimildum og jafnvel bát með fullum búnaði líka.

Það að halda því fram að það voru bara örfáir aðilar sem gátu aflað sér veiðiheimidir til að geta stundað útgerð er bara kjaftæði.

[Helgi (IP-tala skráð) 23.5.2009 kl. 02:36]

Skal reyna fær góð rök fyrir þessum spurningum.

1. - Útgerðamenn eru með veð í kvótanum fyrir lánum sínum fyrir kvótakaupunum. Ef ríkið fer að taka þetta af þeim þá þíðir það að verð á kvóta hrinur þar sem enginn vill kaupa kvóta ef hann er svo tekinn af mönnum. Nú ef kvótaverðið hrinur þá stendur kvótinn ekki undir því að vera nógu gott veð fyrir láninu. Þá þurfa útgerðamenn að reyna finna nýtt til að veðsetja, sem þeir gera alveg 100% ekki vegna þess hversu hátt verðið er á kvóta. Það kallar á að bankar fara þá að reyna innkalla lánin því það er ekki til veð fyrir þeim lengur. Útgerðamenn geta ekki borgað því þeir geta ekki selt kvótann á skikkalegu verði til að greiða upp lánið. Útgerðamenn fara á hausinn. Bankarnir fá ekkert upp í kröfurnar sínar því kvótinn er orðinn verðlaus. Bankakerfið er komið í hættu um að hrinja aftur. Og við sem almenningur þurfum að borga upp skuldir kvótakerfisins.

2. - Líklega en það þarf að vera til peningur fyrir því og það er ekki líklegt að menn hafi efni á því ef almenningur þarf að borga upp skuldir kvótakerfisins + bankakerfisins. Þá endar það kannski eins og Somalía gerði á sínum tíma, að við munum selja fiskveiðirétteindin til útlanda til að borga upp í þessar himinháu skuldir sem til eru komnar vegna fyrningarleiðarinnar.

3. - ??? Þarft að útskýra betur. Ef þú ert að tala um að menn noti hagnaðinn til að fjárfesta í öðrum fyrirtækjum þá er það algjörlega undir stjórnendum komið hvernig þeir reka þessi fyrirtæki og ef lélegur rekstur nokkra fyrirtækja á að kostnað þess að það eigi að refsa öllum sem eru núna í greininni þá verð ég að spyrja, er það ekki nokkuð hart? Stór hluti kvótans í dag er í eigu smábáta og útgerðamanna sem eru ekki með stóran fjárfestingarrekstur í kringum fyrirtækin sín.

4. - Veit ekki alveg hvað þú ert að tala um þarna. En í núverandi kvótakerfi er kvótinn nokkuð örugg fjárfesting og mjög létt að fá lán með veði í kvóta. Kvótinn er betri fjárfesting en fasteign í dag. Svo þó að það harni á lánamarkaði þá hefur það lítið með kvótakaup að gera, nema þá að eftirspurn eftir kvóta mun minnka því færri treysta sér út í þær skuldir og ábyrgðir sem fylgja því að eiga kvóta. En það getur enginn keypt sér kvóta næstu árin ef farið verið fyrningarleiðina. Sjá svar 1.

5. - Þegar íslendingar vilja fara vinna í firstihúsum aftur þá skulum við tala saman. Þar sem ég er innanum um fólk í sjáfarútvegi, þá get ég sagt þér það að þó að það séu um 20.000 mans atvinulaus. Þá er ómögulegt að manna stöður í sjáfarútvegi með íslendingum. Því Íslendingar sækja ekki um í fiski og ég þekki fjölmörk dæmi um að það hefur þurft að ráða pólverja eða einhverja aðra útlendinga í staðinn því að íslendingar sóttu ekki um. Menn vilja frekar fá íslendinga en útlendinga í vinnu í sjáfarútvegi, en hinn almenni íslendingur vill ekki vinna í fisk. Svona er staðan í dag. Svo við getum annaðhvort sent fiskin út til vinslu eða flutt útlendingana hingað til lands til að vinna fiskinn. Íslendingar eru búnir að gefa skýr skilaboð um að þeir ætla ekki að vinna fiskinn.

6. - Þessu er nú varla svaraverðu, en það sem þessi saga lifir svo góðu lífi um að menn komist upp með að leigja allan kvótann þá verður maður bara að svara þessu. Kvótaeigendur verða að veiða 60-70% af kvótanum sem þeir eiga. Menn græða ekki mikið á leigu af þessu 30% sem eftir eru. Það að "leigja" menn til að veiða restina. Eru þeir þá ekki að skapa atvinnu? Þeir þurfa að borga þessum mönnum laun og þessi laun eru ekkert slor. Það að kvótaeigandinn fái eitthvað í sinn vasa ætti ekki að vera vandamála. Nema menn séu á þeirri skoðun að þeir sem reki fyrirtæki, sama í hvaða atvinnugrein það er, að þeir meiga ekki græða á rekstrinum þá skil ég þetta sjónarmið.

7. - Ég hefði sleft þessari spurningu því hún sýnir að þú ert ekki mikið inn í kvótamálum. Frá mínu sjávarþorpi þá eru allavega 30 einstaklingar sem eiga kvóta og reka sína trillu. Mitt þorp er undir 900 mans svo um 3% í bænum eiga kvóta. Ef við heimfærum þetta á alla íslendinga þá erum við að tala um 10,500 mans. Og kvóti gengur ekki í erfir.

8. - Við getur nú spurt af því líka, er í lægi að veðsétja íbúðr sem er á landi sem eigandinn á ekki? Kvótinn í dag er orðinn eins og hver önnur fasteign, hlutabréf, skuldabréf os.frm. Það er staðreynd málsins. Og vegna þess að kvótinn er kominn inn í þetta kerfi þá er bara ekki hægt að taka hann út úr því án þess að það verði einhverjar afleiðingar. Og svo vill ég benda á eitt. Fiskurinn í sjónum er í þjóðareign þó að kvótinn er það ekki. Allir íslendingar sem komast úr á sjó meiga veiða úr sjónum. Þú mátt fara og "veiða í soðið" eins og það heitir. Það sem kvótinn gerir er að hann gefur þér leyfi til að veiða það mikið að þú getur stundað hagkvæman rekstur í kringum fiskveiðar. Öll fyrirtæki, hvort sem það er á sjó eða á landi þurfa alltaf að greiða fyrir reksturinn sem þau stunda. Bara kerfið er missmunandi á milli greina og hvernig sú upphæð er rukkuð inn.

9. - Auðvita færð þú og restin af þjóðinn pening af kvótanum. Hvað heldur að það sé þegar trillukallar eða menn sem eiga kvóta þurfa allt í einu að borga mörg hundur milljónir í skatt? Það er ekki afgangur af rekstinum þeirra. Þetta er salan á kvótanum og ríkið hirði 10% af því. Þessi 10% er þ.a.l. fyrir almenning í landinu sem "fær ekki neitt úr kvótakerfinu".

[Magnús Helgi Björgvinsson, 23.5.2009 kl. 03:30]

Best að byrja á að koma með athugasemd á síðasta ræðumann

1. Útgerðarmenn vissu ef þeir lásu lögin að í fyrstu grein laga um fiskveiðar stendur að fiskurinn er þjóðareign og myndaði ekki eign. Eins er það regin fyrra að stóru útgerðirnar hafi veðsett kvótan vegna kaupa á honum. Samherji, Vinnslustöðin, Grandi, Brim, útgerð Alla ríka og fleiri eru allt útgerðir sem áttu megnið af þeim kvóta sem þær eiga í dag. Skuldsetningar eru til komnar vegna kaupa á fyrirtækjum og aðallega veðsetning til að ná peningum út úr fiskveiðum til m.a. að nota í óskilda starfsemi. T.d. er mörg hús í Reykjavík byggð fyrir peninga úr kvótakerfinu. T.d. Kauphöllin og fullt af öðrum húsum. Sem og var þetta notað í gróðabrall erlendis, t.d. í stöðum gegn krónunni og margt fleira. Margir af stóru kvótaeigndum nota kvótan ekkert sjálfir heldur leigja hann út á okurverði.
2. Ég ábyrgist að það verða alltaf til aðilar til að veiða fiskinn. Þó menn þurfi að leigja hann af ríkinu ár hvert þá væru margir að borga minna fyrir að fá að veiða en þeir gera í dag. Og það er ekki búið að útfæra hvaða kerfi kæmi í sagðinn. Menn hafa talað um að smábátar fengju að fara á einhverskonar sóknarmark með miklu frelsi. Einhver hluti væri bundin við landshluta og einhver hluti sem væri á uppboðsmarkaði.
3. Já ég er að tala um að byggðarlög sem nú verja kvótakerfið ættu kannski aðeins að horfa til þess að raunverulegur hagnaður og arður af þessum fyrirtækjum streymir til Reykjavíkur þar sem eigendur kvótans eru að skuldsetja hann til nota í allt annað.
4. Nú í dag er nokkuð ljóst miðað við bankakerfið og stöðu þess til frambúðar að það verður miklu erfiðra að fá lánað út á kvótan. Enda horfa bankar í það að þeir lána kannski til kaupa á 400 tonna af kvóta sem svo getur verið skertur næsta ár um 80 tonn.
5. Ég var nú aðalega að meina að útgerðarmenn margir velja að selja fiskinn beint á markað erlendis í stað þess að auka virðisauka hans fyrir okkur með því að fullvinna hann hér heima.
6. Kvótaeigendur þurfa ekki að veiða nema 50% þeir geta farið í kring um það með því að ráða einhvern í að veiða þessi 50% og hirða hagnað af því.
7. Ég er ekki að tala um trillur og smá kvóta. Enda er miðað við að þeir fái frjálsar veiðar í sóknarmarki. Og það þýðir ekki að reikna kvótan svona upp. Við vitum að stærstu kvótaeigendur eiga hver jafnvel yrir 10% af öllum kvótanum. Árið 2007 áttu 40 stærstu útgerðirnar um 61% af öllum kvótanum.
8. Munur á íbúð sem menn kaupa er að það er ekki hluti af sameiginlegri auðlind þjóðarinar. Þannig að það er ekki sambærilegt.
9. Held að fyrir utan laun þá skili svona skuldsett fyrirtæki ekki nokkru til okkar. Skuldir þeirra flestra valda því að þeir borga ekkert í tekjuskatt og ekkert að ráði í útsvar. það er í raun helst þegar þeir eru að selja og fara út úr greininni sem þeir borga fjármagstekjuskatt.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 23.5.2009 kl. 03:31]

P.s. bendi mönnum á að flest stærstu fyrirtækin áttu og eiga kvóta sem þeir hafa aldrei keypt. Þeir fengu hann afhentan 1984 byggaðan á veiðireynslu og eins hafa þeir og aðrir keypt fyrirtæki sem áttu kvóta.

[Hallgrímur Guðmundsson, 23.5.2009 kl. 06:03]

Rúnar þetta er ekki kjaftæði, vaknaðu maður og kynntu þér málið áður en þú talar um kjaftæði.

[Rúnar (IP-tala skráð) 23.5.2009 kl. 13:53]

Hallgrímur ég er vaknaður og lengi verið. Margir af þeim sem ég þekki og eru í útgerð eru einyrkjar með 1-2 báta í krókaaflkerfinu, þeir fengu lán til þess að auka sínar veiðiheimildir svo að þeir geti rekið sína útgerð allt árið. því að það er staðreynt að til að geta staðið í útgerð að þá þarf maður að hafa nóg af veiðiheimildum. Það gengur ekki að hafa bara kvóta sem duga bara í nokkra mánuði á ári. og það gengur heldur ekki að reka útgerð með leigukvóta það vita allir með viti og þess vegna hefur fólk verið að afla sér veiðiheimildar svo að þeir þurfi ekki að leigja til sín kvóta.