Æ,æ,æ Það sjá allir í gegnum þetta!

Það væri nú rétt að benda Gunnari Braga á það að Alþingi samþykkti að sækja um aðild að ESB! Það var allann tíma bent á að það væri töluverð vinna. Svona spurningar eru bara hluti af áróðursherferð Evrópuandstæðinga sem vilja að hætt verði við. ESB kemur að einhverjuleiti á móti þessum kostnaði. Það væri t.d. gaman að vita hversu miklum peningum er eytt í vegagerð í hans kjördæmi. Og bera kostnað per íbúa þar við vegagerð saman við kostnað ríkisns af vegagerð hér á höfuðborgarsvæðinu. Það er alltaf hægt að leika sér með svona tölur.

Verð að segja að Gunnar Bragi og Vigdíshauksdóttir eru held ég framsóknarflokknum ekki til framdráttar.

Það væri líka gaman að ráðuneytin sem hann spyr birti kostnaðinn við að svara spurningum hans.

Sé ekki að nein þjóð hafi farið á hausin yfir kostnaði við aðildaviðræður.

Og síðan væri gott að tekið yrði saman hvað Íslenskar fjölskyldur myndu fá til framtíðar með lækkun á matarkostnaði við afnám innflutningshafta og tolla. Eins varðandi lækkun vaxta og síðar hugsanlega stöðugri gjaldmiðli. En af því hefur hann ekki áhyggjur hann Gunnar.

Spyr um kostnað við ESB umsókn

En ef einhver hefði dáið þarna í Alþingishúsinu!

Svona til að byrja með af hverju var ekki hægt að sýna bara beint fá þessu á skjá einhverstaðar. Nema ef fólkið er komið þarna til að hafa áhrif á dóminn eða gera eitthvað uppistand.

Annars velt ég því fyrir mér hvað fólk hefði sýnt þessu mikin skilning ef að þingvörður hefði t.d. dáið í þessum áttökum eða þetta fólk t.d. kveikt í Alþingi þegar það hefði komið á pallana. Átti bara að taka séns á því.

Svona segir frá þessu í frétt á mbl. nú um daginn.

Í ákæruskjali er mótmælendum gefið að sök að hafa veist að sex þingvörðum og lögreglumanni með ofbeldi, hótun um ofbeldi og ofríki í þeim tilgangi að komast upp á þingpalla. Einn þingvarða slasaðist sýnu mest; hlaut tognun á hálsi, hálshrygg, brjóst- og lendhrygg og mar á brjóstkassa.

Segir í skriflegu svari Ástu Ragnheiðar sem birt er á vef Alþingis að þegar þingfundur hófst á Alþingi kl. 3 síðdegis mánudaginn 8. desember 2008 opnuðu þingverðir bakdyr Alþingishússins til þess að gestir, sem þess óskuðu og fylgdu almennum reglum, kæmust á þingpalla.

Þegar fyrstu pallagestir voru komnir í húsið kom hópur manna í kjölfarið og ruddi sér leið fram hjá þingvörðum, sumir með klúta fyrir andliti, og komst upp í stigagang Alþingishússins.

Sex þingverðir og lögreglumaður, sem var á vakt í þinghúsinu, lentu í átökum við hópinn þegar hann var stöðvaður. Ýmsir þeirra hlutu meiðsl í átökunum sem kunna að vera varanleg.
    

Strax í kjölfarið var farið nákvæmlega yfir myndbandsupptöku sem sýndi hvernig hópurinn þröngvaði sér inn í þinghúsið. Þá áttu aðallögfræðingur Alþingis og forstöðumaður rekstrar- og þjónustusviðs samtöl við þingverðina og lögreglumanninn um atvikið.

Myndbandsupptakan sýnir að þingvörður, sem átti að gæta inngangsins, var yfirbugaður til að tryggja að mannsöfnuðurinn kæmist óhindraður inn í húsið. Því mátti ætla að hann væri ekki kominn í friðsamlegum tilgangi.

Af samtölunum við þingverði og lögreglumanninn varð enn fremur ráðið að hópurinn skirrtist ekki við að beita líkamlegu valdi til að komast í tæri við þingmenn sem sátu í þingsalnum á fundi. Það var því mat aðallögfræðings Alþingis að rík ástæða væri til að málið yrði rannsakað af lögreglu með tilliti til þess hvort ákvæði almennra hegningarlaga, einkum 106. gr. þeirra, hefðu verið brotin. Þar sem ekki var ljóst hvort lögreglan mundi eiga frumkvæði að rannsókn málsins ákvað skrifstofustjóri Alþingis að óska eftir því bréflega fyrir hönd skrifstofu Alþingis og þeirra starfsmanna, sem í átökunum lentu, að málið yrði tekið til lögreglurannsóknar. Áður hafði málið verið borið undir starfsmennina sem hlut áttu að máli.e

P.s. finnst fólki að þetta sé samboðið okkur og kannski björt framtíð Íslands eins og látið var þarna í dag..

Dómþingið sjálft var stutt enda enginn vinnufriður í sal 101. Ekki aðeins voru ólæti fyrir utan salinn sem trufluðu heldur einnig inni í honum þar sem sakborningar höfðu sig sumir hverjir mikið frammi. Meðal annars jusu þeir svívirðingum yfir dómara málsins, Pétur Guðgeirsson, ákærendur og óeinkennisklæddu lögreglumennina.

Pétur lét svívirðingarnar lítið á sig fá. Bað sakborninga um að gefa hljóð en þegar það fékkst ekki var lítið annað að gera en slíta dómþingi. Lítið var gert að þessu sinni, og ekki ákveðin dagsetning á næstu fyrirtöku.

Þegar lætin voru hvað mest ýtti fólkið fyrir utan á hurð dómsalsins þannig að brestir heyrðust. Hlupu þá tveir sakborninga til og ætluðu að opna hurðina. Þegar lögregla tók fyrir það kom til stimpinga, en átök urðu ekki

Mikill mannfjöldi í héraðsdómi