Gaman að svona útúrsnúningum!

Sigmundur veit það mæta vel að við vorum beitt hér þvingunum sem að lýstu sér í því að hingað kom enginn gjaldeyrir og því var kerfið í raun stopp. Hann veifar hér skýrslu sem er 8 ára og skrifuð af frönskum embættismönnum. Síðast er ég vissi voru 27 ríki í ESB og frakkar réðu ekkert sérstaklega yfir öðrum þjóðum.

Þegar hann talar um í greininni:

Þegar efnahagsleg framtíð þjóðarinnar var í húfi (skuldir heimilana, lánshæfi fyrirtækja, velferðarkerfið osfrv.) ákvað ríkisstjórnin hins vegar að kasta frá sér öllum vopnum og vörnum og taka á sig skuldaklafa í þeirri von að Evrópusambandið launaði þeim greiðann seinna. Hafi markmiðið verið að bæta samningsstöðu vegna hugsanlegrar inngöngu í Evrópusambandið eru áhrifin þveröfug. 

 

Hvað á hann við með því þar sem hann segir að þetta hafi haft þveröfug áhrfi á samningsstöðu okkar vegna inngöngu í ? Skil það ekki.

Því var lýst fyrir okkur að allar þjóðir ESB og Noregur sem og IMF voru ekki tilbúin að aðstoða okkur nema að gegnið væri frá þessu. Samkvæmt venju hefðu þessar deilur getað staðið í mánuði jafnvel ár. Hvað áttum vð að gera þangað til? Ekki voru Bandaríkjamenn tilbúinir að aðstoða okkur ekki Rússar.

Það er ömurlegt þegar menn koma nú nokkrum mánuðum seinna og slá um sig og halda fram að við höfum gefið einhverja peninga.

Get ekki séð að önnur viðbrögð hefðu verið möguleg nema að við hefðum verið tilbúinn að fórna öllum fyrirtækjum og störfum hér á landi í eitt til tvö ár og treysta á matvælaaðstoð frá SÞ

Bar ekki að yfirtaka Icesave-skuldir

Hverju er verið að mótmæla?

Í bréfinu frá Andspyrnuhreyfingu Alþýðu segir m.a.+

Innihald póstsins einföld skilaboð: Heilbrigðisráðherra við mótmælum gerræðislegum vinnubrögðum og niðurskurði í heilbrigðismálum þjóðarinnar.

Og bíddu hvaða niðurskurður er það svona sérstaklega sem maður á að mótmæla. Nú segja allir sérfræðingar sem um málið hafa fjallað að flestar þessar breytingar séu til bóta og nauðsynlegar. Þar á meðal stjórnsýslufræðingurinn og vinur Ingibjargar þar til í gær. Hún er ein af höfundum að þessu kerfi sem byggir á að skilgreina

Af ruv.is í gær

Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir, stjórnsýslufræðingur, segir sameiningu heilsugæsluumdæma skynsamlegt skref en varar við yfirgripsmiklum breytingum í heilbrigðiskerfinu á erfiðum tímum.

 

Þetta sagði hún í grein á www.visir.is19. sept.

Með Sjúkratryggingastofnun fæst á einum stað í kerfinu heildarsýn við samningagerð um kaup og greiðslur fyrir heilbrigðisþjónustu. Þannig má draga úr kerfislægri áhættu, þ.e. hættunni á því að einn samningur um tiltekna þjónustu raski þjónustu annars staðar í kerfinu. Við mat á kerfislægum aðstæðum og áhættum þarf m.a. að taka mið af upplýsingum um heilsufarsaðstæður og þarfir landsmanna, samsetningu og stöðu mannauðs og tækni, og kostnað.

Fjárfestar í opinberum heilbrigðiskerfum eru sífellt kröfuharðari hópur. Það sem einkennir þennan hóp á Norðurlöndunum er hollusta við kerfið að því tilskyldu að jafnt skuli yfir alla ganga, og að áhættunni sé dreift milli eldri og yngri í kerfinu, milli heilbrigðra og veikra, efnameiri og efnaminni.
Þessi samanburður á að undirstrika að til að vel takist til við framkvæmd nýrra laga verða ákveðnar forsendur að vera til staðar.

Kerfisbreytingarnar eru langtíma samstarfsverkefni starfsfólks í heilbrigðisþjónustu. Hafa þarf áhuga og vilja til að takast á við ný verkefni, getu til að læra af reynslu annarra, tilfinningu fyrir gildi smárra skrefa, úthald og skilning á því að árangur skilar sér ekki á einu ári. Markmiðið er verðugt, þ.e. að tryggja áfram hágæðaþjónustu og þar með velferð á varanlegum grunni.

Höfundur er stjórnsýslufræðingur og einn af hugmyndafræðingunum að baki nýsamþykktum lögum um sjúkratryggingar.

Ég viðurkenni að þetta mál er illa kynnt og breytingar kannski full stórkallalegar. En samt hefur þetta verið stefnan hjá okkur að nýta sem best þær krónur sem við látum í kerfið. Þannig var mér bent á að stór hluti St. Josepsspítala er í dag einkarekinn.

Þetta eru náttúrulega klaufalega unnið og margt sem þarf að bakka með en skv. þeim sem sem þekkja til mála er nokkuð ljóst að t.d ein fæðing í viku eða minna er varla grundvöllur til að halda fæðingardeild gangandi. Og þannig er það víða um land. Það hlýtur að mega spara þarna eitthvað og fá skilvirkari þjónustu.

Um einkavæðingu Sjúkarhússins á Suðurnesjum er ég hinsvegar ekki viss um. Öll einkaframkvæmd og einkavæðing hefur ekki sjáanlega sparar Landspítalanum nokkuð. Og ég held jafnvel að að aðkeypt þjónusta sé dýrari en spítalinn gat veitt sjálfur. Munum t.d. eftir því að engin gat boðið í hjúkrunardeild á Landakoti hagstæðara en Landspítalinn sjálfur. EN málinu reddað með því að spítalinn sjálfur næturvaktir.

 

Engin áhrif haft á ráðuneytið