Af hverju er ég svo ákafur að við náum samningum um aðild að ESB!

• Fyrir það fyrst þá horfði ég í það í löngu fyrir hrun að við höfum þrátt fyrir um 80 ára tilraunir ekki náð neinum tökum á krónunni eða á nokkurn hátt stöðugleika hér nema örstutt tímabil sem síðan hafa reynst vera innistæðulaus.
• Við erum bundin af því að þurfa alltaf að vera hér með nokkur hundruð miljarða í gjaldeyrir í sjóðum til að geta keypt nauðsynjar frá útlöndum og því líklegt síðan í hruni að við verðum þá um áraraðir í gjaldeyrishöftum því aðrar þjóðir skipta ekki við okkur í krónum.
• Allar aðrar þjóðir í næsta nágreni okkar hafa brugðist við kreppu með því að ganga í ESB og hefur vegnað vel. Sbr. Svíþjóð og Finnland. Og áður Danmörk.
• Varðandi framtíðar hagvöxt tel ég okkur nauðsyn að geta gert meiri verðmæti úr auðlindum okkar. En í dag þá verðum við að flytja allt hráefni út óunnið eða lítið unnið því annars lendir það í fullum tollum og er ekki samkeppnisfært á mörkuðum. Sbr. fisk, landbúnaðarvöru og fleira.
• Eins og krónan er í dag og höftin þá er líklegt að sífellt verði auknar líkur á að fyrirtæki hér flyti höfuðstöðvarnar sínar erlendis þar sem þau endast ekki lengi hér innan hafta.
• Síðan held ég að við hefðum ekkert nema hag af því að auka samstarf okkar við Evrópu.

Það er búið að gera ESB að einhverri "Grýlu" hér á landi. En ég furða mig á því að ef þetta er rétt að engin þjóð er þá á leiðinni þaðan út. Jú það er röflað um það í nokkrum löndum en þegar viðkomandi flokkar komast til valda þá kemur í ljós að allir telja hag ríkjana betur borgið innan ESB.  

Engin að segja að ESB sé lausn á öllu. Enda sjáum við það í Grikklandi og fleiri löndum. En úps ESB er ekki samveldi. Þ.e. að hver þjóð verður að huga að sínum málum. Og þau eins og við geta komið sér í efnahagsklúður. 

En sem komið er hefur engin hér komið með framtíðarsýn fyrir Ísland sem er betri en ég sé fyrir mér með inngöngu í ESB. 

Hér hafa verið hrun:

1968 til 1971 sem við brugðumst við með að ganga í EFTA og þá loks fórum við að fikra okkur upp frá því að vera með fátækustu þjóðum í Evrópu.

Um 1985 man ég að fólk var að sligast undan verðtryggðum lánum og hér var óðaverðbólga næstu árin. 

1988 til 1992 sem við brugðumst við með að ganga í EES. Eftir það tókum við stökk upp alla lífkjaralista

1999 eða 2000 varð hér hrun sem var tæklað með frjálshyggju og gríðarlegum lántökum og stórframkvæmdum sem héldu upp fölskum lífskjörum. 

2008 varð hér hrun sem sendur enn yfir og eins og horfir í dag virðast stjórnvöld ætla að reyna að varpa skuldum vegna þess yfir á börn og barnabörn okkar. 

Ég leyfi mér að kenna örhagkerfi okkar um þessar stöðugu sveiflur sé vegna krónunnar. Og okkur hefur marg verið sagt að örhagkerfi verða alltaf hávaxtasvæði.

Bara svona að velta fyrir mér höfundi þessarar fréttar.

Er það virkilega í lagi að blað sem vill láta taka sig alvarlega láti fréttamann sem er fyrrum stjórnarmaður í Heimssýn skirfa næstum allar fréttir og fréttaskýringar varðandi ESB og aðildarviðræður. Bara svona að velta þessu fyrir mér. Og eins þá er ég að velta fyrir mér varðandi yfirstjórn fiskveiða. Ef þetta er eins og þarna stendur að viðkomandi ríki sem hafa ein nýtingu á fiskistofnum ráði veiðinni og kvótanum. Hvaða máli skiptir það þá okkur að þurfa að bera það undir ESB. Nú eru engir aðrir sem fá að veiða þennan fisk. Útgerðamenn óánægðir á hverju ári með úthlutun. Og gera svo allt sitt til að við fáum ekki of mikð af arðinum af þessum veiðum sínum.

Valdið hjá Evrópusambandinu