Merkilegt viðtal við Þórunni Egilsdóttur í hádegisfréttum RUV

Þórunn Egilsdóttir þingkona sagði eitthvað á þá leið að framsókn hefði ekkert fundað út af málefnum Sigmundur Davíðs og Tortóla. Hún sagði enga þörf á því enda væri Sigmundur Davíð svo frábær!

Svo fór hún eitthvað að rugla um Icesave! Eins og það sé sambærilegt! Rétt að minna konuna á að það var ekki Sigmundur Davíð er ríkisstjórn hans sem vann það mál! Sigmundur Davíð sat hjá þegar að þrotabú bankana voru sett undir neyðarlögin og það lagði grunnin að því að hægt var að skera niður krónueignir þeirra nú.

Það var einhver sem benti á að meira að segja öryrkjar og aldraðir þurfa að búa við það að gefa upp eignir og tekjur maka síns.

En nei skv. þessu viðtali er það frekja og í raun ósiðlegt að kalla eftir upplýsingum um hugsanlega hagsmuni og eignir maka þingmanna og ráðherra.

Verði framsókn að góðu! Held að flestir séu ekki sammála þessu mati Þórunnar.

Af hverju stofna fjáfestar félög á aflandseyjum?

Í allri umræðunni um að Sigmundur Davíð megi bara gera allt af því hann sé svo frábær og hafi bjargað Íalandi hefur kannski gleymst af hverju fólk stofnar félög á aflandseyjum eins og Tortola.

Eins og ég skil þetta er tilgangurinn m.a.

• Að flytja eftir ýmsum leiðum þangað fé og hagnað þar sem þar þarf ekki að borga skatta eða í það minnst lága skatta.
• Þar er erftitt að fá upplýsingar um félög sem þar eru staðsett og eigendur þeirra
• Og notað til komast hjá sköttum í því landi þar sem fólk býr.

Mér er fyrirmunað að skilja af hverju að Sigmundur og frú stofnuðu félag sitt þar. Og af hverju þau færðu ekki félagið ef að þau ætluðu ekki að nýta sér ofangreint.  Þetta er mér bara óskiljanlegt.

Svo að öðru. Hvet fólk til að lesa þessa grein sem er á Eyjan.is eftir Gauta Eggertsson. Þar sem hann segir m.a.

En málið er auðvitað miklu stærra en þröngt lögfræðilegt álitaefni, og ekki vil ég gera lítið úr þeim þætti málsins. Mér finnst hann bara blasa meira við, en hin lögfræðilega spurning. Hvernig brugðist er við af íslensku stjórnmálalífi, og raunar af fjölmiðlum, er fordæmisgefandi og mun hafa stór áhrif í framtíðinni fyrir íslenskt samfélag. Mér sýnist einnig á fréttum að mál þessi komi innan skamms til kasta erlendra stórmiðla því að rannsóknin á sér víst rætur þaðan. Við vitum ekki ennþá hvort þar komi fram nýjar uppslýsingar en nú þegar hafa komið fram. Það verður fróðlegt að bera sama fréttamat þeirra við það sem við sjáum í íslenskum blöðum.

Líklega er rétt að benda Alþingismönnum á það, hvar í flokki sem þeir standa, að þeirra næstu skref geta haft stór áhrif á efnahagslegan trúverðugleika Íslands til framtíðar, sem Íslendingar hafa eytt síðustu árum hörðum höndum að byggja upp. Ég get sagt af eigin reynslu, að sá trúverðugleiki er ekki sérlega hár á alþjóðlegum vettvangi, og ég efast ekki um að slíkt hafi áhrif. Því held ég að það væri skynsamlegt að reyna að persónugera ekki málið, heldur spyrja sig þeirrar spurningar hvernig eðlilegt sé að brugðist sé við af upplýsingum að þessu tagi út frá almennum og málefnalegum sjónarmiðum.