Nokkur viðbótar atriði sem við ættum að kjósa um á laugardaginn!

Svona í ljósi þess hversu tilgangslaus þessi atkvæðagreiðsla verður á laugardaginn, þá legg ég til að bætt verði við nokkrum atriðum svona til að nota daginn betur.

Við gætum t.d. nýtt okkur daginn í kjósa um:

• Að segja okkur úr Sameiniðuþjóðunum. Því að menn hér á landi vilja almennt að við séum í sem minnstum formlegum tengslum við önnur lönd eða í formlegum samtökum þjóða.
• Að segja okkur úr Nató. Hópur manna búinn að berjast fyrir því síðan 1948
• Að segja okkur úr Norðurlandaráði.
• Að heimta að við verðum færð niður að miðbaug. Við höfum nú þraukað hér í frosti og kulda í þúsund ár og nú er kominn tími til að aðrir taki við hlutverki okkar.
• Að Bretar og Hollendingar borgi okkur 1500 milljarða vegna þess að þeir plötuð okkur til að opna Icesave sem útibú. Létu Landsbankann borga tryggingar af Icesave í Innistæðutryggingarsjóðin okkar en vildu síðan að við borguðu þeim. Þannig að við viljum kjósa um að þeir borgi okkur alla upphæðina þar sem við erum ekki viss um að henni hafi verið eytt hér á landi.
• Að allar skoðanir sem ekki eru samþykktar af Heimssýn og Mogga bloggurum sé bannfærðar og þeir menn sem voga sér að hafa aðrar skoðanir séu settir í gapastokk.

Þetta gæti líka vakið athygli og blessaðir erlendu blaðamennirnir haft frá einhverju vitrænu að segja eftir laugardaginn.

Þetta sagði Egill Helgason um þessa atkvæðagreiðslu:

Flækjustigið er orðið ansi hátt.

Hingað er kominn fjöldi erlendra fréttamanna að fylgjast með þjóðaratkvæðagreiðslunni.

Þeir standa allir í þeirri trú að Íslendingar séu að fara að greiða atkvæði um hvort þeir ætli að borga Icesave eða ekki borga Icesave.

Og það verða skilaboðin sem verða send út í heim.

Á kjörseðlinum stendur hins vegar eitthvað allt annað. Það er verið að greiða atkvæði um hvort lögin sem kallast Icesave 2 haldi gildi sínu,

En útlendu blaðamennirnir eru ekki til viðræðu um þetta. Þá væri fréttin ekki eins góð.

Í huga margra er þjóðaratkvæðagreiðslan farin að snúast upp í hópefli. Sýningu á samstöðu þjóðarinnar. Þá ríður á að fá sem flesta á kjörstað. Léleg þátttaka mun ekki senda sterk skilaboð út í heim.

Og ég bendi á þessa færstu líka hjá honum

Engin niðurstaða í London

Góð hugleiðing varðandi þjóðaratkvæðagreiðsluna!

Bendi á frábæran pistill Sigurbjargar Sigurgeirsdóttur um væntanlega þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave. Ég ætla að fá lánuð nokkur brot hjá henni en hvet fólk til að lesa hana í heild. Mjög góð greining

Þar segir hún m.a.

Hér má spyrja sig þeirrar spurningar: Hversu rökrétt og heilsteypt er þessi túlkun á þýðingu „nei-sins“ ef Íslendingar eru með þessu nei-i eingöngu að hafna því að greiða skuldir íslenskra einkabanka sem störfuðu í öðrum löndum?  Annað gildi um skuldir einkabanka sem störfuðu á Íslandi. Milljörðum af skattpeningum almennings er jú varið í að endurfjármagna íslensku bankanna hér á landi.

Og síðar varðandi áhrif þess að segja nei á laugardag segir hún

Þá er því haldið fram að með því að segja „eitt stórt feitt nei“ á laugardaginn þá muni samningsstaða Íslendinga í IceSave-deilunni styrkjast.

Hér má spyrja hvort ekki sé búið að stækka íslensku samninganefndina allverulega? Er ekki með þessari túlkun verið að draga alla kosningabæra menn og konur á Íslandi að samningaborðinu?  Ef svo, þá má aftur spyrja, er það þannig sem við erum að hugsa hlutverk beina lýðræðisins, þ.e. þjóðaratkvæðagreiðslu, í framtíðinni? Vill þjóðin koma að samningagerð við aðrar þjóðir í framtíðinni með svo beinum hætti?  Ef svo, hver er þá staða fulltrúalýðræðisins á Íslandi? Ef vilji þjóðarinnar stendur til þess að koma með svo beinum hætti að sjálfri samningagerð í stað þess að framselja það vald með umboði til kjörinna fulltrúa, má þá ekki reikna með því að upplýsinga- og samskiptakostnaður í slíkum málum verði hér gífurlega hár í framtíðinni?

Og loks er þetta eftirtektavert

Mest heyrist nú í þeim sem vilja að þjóðin flykki sér á kjörstað og segi „feitt nei“ á laugardaginn. Rökin eru „nei við heimskapitalismann og aðila fjármálamarkaða“ og „já við sterkari samningsstöðu Íslendinga í IceSave“. Því fleiri sem kjósa og segja nei því betri samstaða og skýrari skilaboð út til heimsbyggðarinnar.  Í ljósi framvindunnar á undanförnum vikum og stöðu IceSave-deilunnar í dag getur ríkisstjórnin ekki með nokkru móti mælt með „já-i“ á laugardaginn. Valkosturinn er því í rauninni einn, ef menn vilja taka afstöðu í kosningunum á laugardag og það er „nei“. Aðrir valkostir eru að kjósa ekki eða skila auðu. Þá þurfa stjórnmálaskýrendur að leggjast yfir og reyna að túlka hvaða skilaboð auðir kosningaseðlar senda og hvaða skilaboð sjálf kosningaþátttakan sendir?  Hér gætu úrslit kosninganna því farið að snúast um eitthvað annað og meira en IceSave.

Þó menn vilji ekki ræða það mikið núna fyrir kosningar, þá hefur því nú verið haldið fram að „feitt nei“ á laugardaginn þurfi alls ekki að þýða að ríkisstjórnin verði að fara frá.

Hér má þó spyrja, hvaða augum munu menn vilja líta „feita nei-ið“ eftir kosningarnar?   Hverjum gæti hentað þá að túlka „feita nei-ið“ þannig að ríkisstjórnin hreinlega verði að fara frá? Annað sé bara ekki hægt að lesa út úr þessum kosningum. 

Greinin í heild

Fjölmiðlamiðstöð opnuð