Kostir við aðild að ESB yfirgnæfandi!

Eftirfarandi er bútur úr grein á Evrópublogg.is Þar er verið að vitna í grein sem birtist á Forbes þar sem fjallað er um Bretland og ESB og þá skoðun sumar Íhaldsmanna að Bretland eigi að ganga úr ESB. Þetta á ágætlega líka við um skoðanir ESB andstæðinga hér. En í þessari grein kemur m.a. fram:

Íhaldsmenn þurfa að endurskoða viðhorf sín til Evrópusambandsins og viðurkenna hið augljósa lykilhlutverk sambandsins í því að breiða út frelsi í álfunni,“ segir Forbes

Efnahagslegur ávinningur mun þyngri á metunum en regluverkið

„Efnahagslegur ávinningur af samstarfi Evrópuríkja innan ESB er augljóslega mun þyngri á metunum en sá kostnaður sem fylgir hinu evrópska regluverki. Í dag er Evrópa sameinaður 500 milljóna manna markaður sem byggir á frjálsum viðskiptum og frjálsum fjármagnsflutningum, auk þess sem landamæri eru opin.

Evrópusambandsaðild veitir tryggingu gegn mörgum af verstu birtingarmyndum fyrirgreiðslustjórnmálanna, til dæmis gegn verndarstefnu í viðskiptum. Tollar og kvótar eru óhugsandi innan ESB og það er óhemju erfitt og kostnaðarsamt fyrir áhrifaríka hagsmunahópa í einstökum löndum að þrýsta á um að koma á nýjum viðskiptahindrunum sem gilt geti á öllum innri markaðnum og bitnað á ríkjum utan sambandsins.

Aðild kostar innan við 1% af VLF

Kostnaðurinn við regluverkið og hættan á aukinni miðstýringu verður bókstaflega að engu andspænis ávinningnum af þessu mikla efnahagslega frelsi. Til dæmis meti hugveitan Open Europe [sem áður hefur verið fjallað um á Evrópublogginu] það svo að 100 helstu reglugerðir ESB kosti Bretland um 27 milljarða evra á ári. En ef Bretland gengur úr ESB mundi sá kostnaður ekki hverfa heldur flytjast að langmestu leyti yfir á breska ríkissjóðinn. Jafnvel þótt fallist yrði á vonir hinna bjartsýnustu í hópi breskra fjandmanna ESB um að lækka mætti þennan kostnað um helming er nettókostnaðurinn við það að taka þátt í starfinu innan ESB ekki nema innan við 1% af landsframleiðslu. 1% af landframleiðslu samræmist engan veginn þeirri mynd af stórríki illsku og ofurvalds sem breskir einangrunarsinnar reyni að draga upp í orðræðu sinni um ESB.