Fyrirsögn fréttarinnar segir allt um þetta mál!

„Langt gengið eða skammt?"

Það er gjörsamlega ófært að bjarga öllum eða gera öllum til hæfis. Menn eru tilbúnir að dæma aðgerðir vonlausar fyrirfram. Menn eru eru algjörlega búnir að fyrra sig nokkurri ábyrgð á því að hafa tekið lán. Jafnvel þeir sem áttu ekkert fjármagn til að kaupa í upphafi og hefðu hvort eða er misst húsnæði sitt eftir nokkur ár þó ekkert hrun hefði orðið. Menn láta nú eins og fólk hafi aldrei hér á landi misst húsnæði sitt á nauðungaruppboð. En svona til upprifjunar hefur fólk lent í þessu hér oft áður. Ég persónulega hef ekki misst íbúðir á nauðungaruppboð en 2x þurfti ég að selja þar sem ég hafði farið óvarlega með peninga og lenti í að kaupa þegar verðbólga var hér 80% 1989. Ég lifði þetta nú af og koma mér í búsetukerfið þar sem séreignakerfið átti ekki við mig. Ég sé fram á að nú um 15 árum eftir að ég hætti í að reyna að kaupa mér íbúð verð ég búin að borga síðustu skuldirnar af íbúðakaupa ævintýrum mínum. En ég hef síðustu ár haft það fínt. Viðráðanlega greiðslubyrgði

En ég fer að hafa áhyggjur af því að hér sé stór hópur sem reyni ekki einusinni að bjarga sér. Heldur þrammi niður á Austurvöll á laugardögum í stað þess að fara í bankana, íbúðarlánasjóð og önnur lánafyrirtæki og kanni almennilega hvað sé í boði fyrir þau til að létta greiðslubirgði sína núna. Fólk er allt í að bíða efti því að Ríkið reddi þeim og svo framvegis. Og svo þegar nú koma úrræði þar sem á að hjálpa fólki í verulegum vandræðum þá kemur allur hinn hópurinn sem getur vel staðið við skuldbindingar sínar og segir að aðgerði ríkisstjórnarinnar bitni á þeim sem geta staðið í skilum en þurfa að sleppa þá einhverju öðru.

Bendi fólk líka á að ef það verður svona í framtíðinni að allar sveiflur á gengi, verðbólgu og fleiru á að lenda á þeim sem lánar eingöngu þá verða engin lán nema með háum vöxtum og kostnaði. Því hver vill lána penginga til lengri tíma ef að allar breytingar á ytri aðstæðum leiðir til að peningar hans rýrna.

Það verður að finna lausnir sem henta flestum og gefur fólki möguleika á að vinna úr sínum málum. Auk þess sem að setja þarf fram Lyklafrumvarp þannig að ekki sé hægt að ganga að öðru hjá fólki en þvi veði sem eru fyrir láninu.

Það sem ég er að segja að það er hópur sem verður ekki bjargað öðruvísi en að bjóða þeim að komast í annað kerfi eins og kaupleigu kerfið

Langt gengið eða skammt?

Athugasemdir

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 12:03]

Já takk ég hefði nú ekki mikinn áhuga á því að fara á hjánum að tala við glæpafyrirtækið sem þú kallar banka. Sama fyrirtækið og tók stöðu gegn gjaldmiðlinum. Sömu glæpasamtökin og settu efnahagskerfið á hliðina. Eigum við lántakendur endalaust að kyssa vöndinn. Þetta er sama liðið sem vinnur þarna og sannfærði gamlar konur um að setja sparnaðinn sinn í peningamarkaðssjóði.

[Helga Kristjánsdóttir, 18.3.2010 kl. 12:14]

Það varð nú heimskreppa!   Annars sakna ég hins liðsins,teprulausu með skóflurog haka, svo og Siggu í stígvélum og svuntu(minnir hún hafi verið í Alþýðublaðinu),segjandi eitthvað hnittið,líkt og Loki,hin síðari ár.

[Kristján Hilmarsson, 18.3.2010 kl. 13:24]

Gott hjá þér Magnús ! en mjög óíslenskt,;) “leita lausna heldur en að velta sér uppúr vandamálunum” og jafnvel gera boðnar lausnir að nýjum vandamálum.Finnst líka athyglisvert hvernig þú talar um það að eignast eigið húsnæði, það er greinilegt að alltof margir halda að það að fara í fjárfestingu sem er minnst 10x árstekjurnar, sé bara búið mál á nokkrum árum, mín kynslóð, sem var að koma yfir sig þaki á 1960 og 1970 árunum upplifðum reyndar þetta, verðbólgan vann með okkur og við áttum stórann hluta af eigninni bara eftir 5 til 10 ár, en á kostnað hvers ??Flottar 3 síðustu málsgreinarnar líka hjá þér Magnús.En er hræddur um að Sig.Sig. sé talsmaður æði margra, og á þá við þetta með að “stimpla” alla bankana sem “glæpastofnanir” (svosem skiljanlegt eftir allt sem á undan er gengið) og þar með láta vera að leita lausna, því það er þá að “skríða á hjnjánum”, en hvað með að fara “rúntinn” með sín mál og sjá hver af þessum “glæpastofnunum” bíður bestu lausnina ?Ef um það væri að ræða að þurfa “skríða á hnjánum” til að fjölskylda mín fengi betri afkomu, “so be it” (hef reyndar gert það, en það var í fornöld 1980/1984).Og Helga ! víst var þetta heimskreppa, en það rýrir alls ekkert af því sem Magnús segir, heimskreppur koma og fara, við verðum bara að vera betur í stakk búin að mæta þeim, og spila ekki á tæpasta vað alltaf hreint. 

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 16:41]

Það er ekki nú ekki þannig að lántaki fari bara á rúntinn og tékki á því hvaða "glæpasamtök" bjóða best. Ef viðkomandi er með verðtryggt lán þá er ekki hægt um vik að losna undan því. Hvaða réttlæti er í því að bankar geti tekið yfir lán á afslætti og rukkað inn á steravöxtum eins ekkert hafi í skorist.

Þó að fyrri kynslóðir hafi lent í verðbólgu og hruni er ekkert sem segir að við eigum að sætta okkur við eignaupptöku í dag. Bankar sem spiluðu rassinn úr buxunum eiga ekki að hafa sjálftökurétt í veskið okkar lántaka. Magnús og fleiri vilja semsagt að við sættum okkur við að sömu bófarnir haldi áfram að mergsjúga allt fjármagn frá almenningi án þess að æmta né skræmta.

Það er alveg ljóst að frekar mun ég herða sultarólina en að leggjast svo lágt að skríða fyrir einhverjum bankabófa.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 18.3.2010 kl. 17:39]

Sigurður hér hrundi heilt fjármálakerfi. Nú þegar hafa kröfuhafar tapað hér um 8 þúsund milljörðum. Ríkð hefur þurft að taka á sig lán vegna þess að Seðlabanki okkar varð gjaldþrota.

Ég er ekki að tala um alla lántakendur. t.d. þekki ég menn sem skulda þó nokkuð og áttu innieignir í skulabréfasjóðum sem hafa unnið nær stanslaust að því að fá lausnir á sínum málum. Og ég hitti þá nokkuð oft og þeir eru að bera sig saman um hvaða ráðleggingar þeir hafi fengið hjá lánafyrirtækinu og hvernig þeir eiga að halda áfram að sauma að þeim. Og þeir hafa náð árangri og gert sé áætlun. En stór hópur mætir bara á Austurvöll og hrópar en gerir ekkert í sínum málum nema að lýsa því yfir að þeir séu hættir að borga.

Fólk sem tók vertryggt lán 2007 og keypt Íbúð á 100% láni þá væri skuldin kominn í 110% af verði Íbúðar þó ekkert hrun hefði orðið. En nú láta allir eins og það sé nýtt að verðtryggð lán hækki.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 18.3.2010 kl. 18:03]

Svona til gamans fyir þá sem halda það sé eitthvað nýtt að borga mikið á lánum sínum. Þá tók ég Lífeyrissjóðslán 1988. Tók 1 milljón til 25 ára. 2007 þegar ég hæ var búinn 19 ár þá var ég búinn að borga 2,5 milljónir af því og skuldaði ennþá um 900 þúsund. Þannig að ef ég hefði tekið 20 milljónir 1988 til 25 ár þá hefði ég borgað um 90 milljónir af þessu láni. Þegar fólk er að skoða til framtíðar þá verður það að gera ráð fyrir að laun þeirra eiga eftir að hækka jafn mikið eða meira hlutfallslega en lánið. Af þessu milljón kr. láni hef ég borgað um 120 til 140 þúsund á ári. En hlutfall þess af launum mínum hefur minnkað stöðugt.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 18.3.2010 kl. 18:07]

Í dæminu átti að standa 60 milljónir í stað 90 milljónir.Svon er að lesa ekki yfir það sem maður skrifar

[Kristján Hilmarsson, 18.3.2010 kl. 19:22]

Sigurður ! gott fyrir þig ef það er nóg, að herða ólina meina ég svo "stoltið" beri nú ekki hnekki, en er hræddur um það sé ekki nóg lausn fyrir alla.Hvað varðar hvort fólk í dag ekki á að sætta sig við að missa allt í svona hremminigum þó það hafi skeð í "gamla daga" held ég ekki að það sé valkostur einusinni, en að berja potta og pönnur niður á Austurvelli til að fá útrás fyrir svekkelsið er allt annað mál, nei svo lengi sem þetta blessað þjóðfélag ekki færist nær nútímanum, en raun ber vitni, kemur þetta til að ske aftur og aftur.  Mér er óskiljanlegt að í öllu ”frelsinu” geti menn ekki valið lánastofnun, hvernig kemur verðtrygging í veg fyrir það ??

Skal viðurkenna að þannig var þetta í ”gamla daga” en nú er allt breytt er það ekki ?

[Kristján Hilmarsson, 18.3.2010 kl. 19:28]

Svona skætingslaust, það sem ég á við er að við sem lántakendur erum aðaltekjulind lánastofnunar og ef hætta er á að við séum að fara annað með okkar viðskifti, ætti viðkomandi að hugsa sig um tvisvar og oftar en það.

Og ætti í því sambandi að birta reglulega vaxtakjör hvers og eins, en nei einmitt, verðtryggingin er eins hjá öllum, ég er kominn í hring, burt með hana!

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 19.3.2010 kl. 11:17]

Það er varla að maður nenni að svara ykkur félögum. Hvað varðar að endurfjármagna lán þá ætti Kristján að athuga hvað er í boði. Lakari vaxtakjör og hundléleg þjónusta. Bankabófarnir er í essinu sínu þessa dagana.

Hér er ekki heilbrigt fjármálaumhverfi og hefur ekki verið frá því að ég man eftir mér. Hvað er eðlilegt við það að lánveitandi sé bæði með belti og axlabönd, taki ekki neina áhættu á efnahagsástandinu á hverjum tíma. Verðtrygging hefur orðið til þess að stjórnvöld hafa komist undan því að stunda ábyrga hagstjórn. Fjármálastofnanir hafa ekki tekið ábyrgð á því að viðhalda stöðugleika í kerfinu. Almenningur á einnig sök á máli aðalega með því að vera bláeygður og láta þetta rugl yfir sig ganga endalaust.

Magnús þó að erlendir kröfuhafar tapi þá er bara ekkert við því að gera og íslenskir skattborgarar eiga ekki að bera það tjón. Kröfuhafar voru ekki neyddir til að lána þessum einkabönkum og hafa væntanlega gert það í von um ávinning. Það skiptir bara ekki einu einasta máli hvort þeir töpuðu 8 milljörðum eða 8000 milljörðum. Þeir lánuðu og tóku áhættuna. 

Lánin okkar sem vorum í viðskiptum við einhvern af föllnu bönkunum voru flutt i nýju bankana með verulegum afslætti og auðvitað viljum við fá hlutdeild í þeim afslætti þó ekki væri nema sem nemur þeim hækkunum sem hafa orðið frá því að hrunið varð. Það er hundfúlt að horfa upp á að allur afslátturinn sé notaður til að afskrifa skuldir útrásarvíkinga og almenningur njóti ekki góðs af því. 

Reyndar ætlar ríkisstjórnin að skattleggja allar afskriftir til almennings til fullkomna skjaldborgina. Frábært finnst ykkur ekki. 

[Magnús Helgi Björgvinsson, 19.3.2010 kl. 11:46]

Nei Sigurður það stendur nú einmitt að allar almennar niðurfærslur verða ekki skattlagðar. Sbr:

7. Skatturinn spilar með Endurskoðaðar reglur um niðurfellingu skattkrafna: 

Skatturinn tekur þátt í sértækri skuldaaðlögun og í frjálsri greiðsluaðlögun.  Frumvarp væntanlegt um skattlagningu niðurfellinga skulda: 
Hóflegar skuldbreytingar skattfrjálsar.
 Stórfelldar niðurfellingar skattlagðar. 

Kynna sér málin  

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 19.3.2010 kl. 12:38]

Auðvitað er rangnefni að kalla þetta afskriftir. Þetta er leiðrétting á óréttlátum hækkunum. En það er rétt hjá þér Magnús að hóflegar leiðréttingar verði skattfrjálsar, hvað er hóflegt????? Dæmigert blaður úr pólitíkusum.

[Soffía (IP-tala skráð) 19.3.2010 kl. 15:32]

Þetta er náttúrulega engin lausn sem þessi auma ríkisstjórn leggur fram sem "lokaboð"!

Rakst á þessa útreikninga á blogginu:

"Hér er lítið dæmi um sýnir í fljótu bragði hvaða áhrif aðgerðir ríkisstjórnarinnar hafa á venjulega íslenska fjölskyldu sem þarf á leiðréttingu sinna mála að halda:

Fjölskyldan skuldar 40 milljónir í húsnæði sínu.

Mánaðarleg greiðslubyrði lánanna er u.þ.b. 200.000. kr. á mánuði.
 
Verðmæti íbúðar fjöldskyldunnar er 25 milljónir.
 
Ráðstöfunartekjur fjölskyldunnar veita henni svigrúm til þess að greiða um 150.000. kr. á mánuði af lánum sínum.

Sú mánaðargreiðsla samsvarar afborun af húsnæðisláni sem nemur 30 milljónum.

Lánveitandinn, banki eða Íbúðarlánasjóður leiðréttir skuldastöðu fjölskyldunnar og afskrifar 10 milljónir af láninu.
 
Þá kemur Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra, og ríkisstjórnin til skjalana.
 
Steingrímur skattleggur helming afskriftar eða 5 milljónir króna.

Skatthlutfallið er u.þ.b. 40% og álagður skattur því 2 milljónir sem eiga að koma til greiðslu á 3 árum, eða 56.000 krónur á mánuði.
 
Þetta hljómar í fljótu bragði ágætlega.

Vandi fjölskyldunnar er hins vegar sá að þær 56.000 krónur sem Steingrímur ætlar að innheimta af henni á mánuði eru ekki til, enda þarf fjölskyldan eftir sem áður að greiða 150.000 krónurnar.

Og greiðslubyrði fjölskyldunnar versnar um 6.000 krónur á mánuði miðað við enga afskrift.
 
Í fljótu bragði virðist niðurstaðan vera sú að það borgar sig ekki fyrir fjölskylduna að óska eftir afskriftum sinna skulda samkvæmt tillögum ríkisstjórnarinnar.

Gjaldþrot gæti jafnvel verið skárri kostur."

(http://sigurdurkari.blog.is/blog/sigurdurkari/entry/1032295/)

[Magnús Helgi Björgvinsson, 19.3.2010 kl. 16:34]

Soffía þú verður að lesa eitthvað annað en moggann og Sigður Kára. Þessar tillögur eru ekki fullmótaðar. Skv. lögum í dag eru afskriftir skattskyldar en ef þú t.d. lest ruv.is þá sér þú:

Minni afskriftir skattfrjálsar

Steingrímur J. Sigfússon Mynd: Getty Images.

Afskriftir af húsnæðis- og bílalánum verða að hluta skattfrjálsar samkvæmt hugmyndum sem fjármálaráðherra kynnti ríkisstjórninni í morgun. Ætlunin er þó ekki að efnafólk fái stórfellda niðurfellingu skatta.

Eftirgjöf skulda er skattskyld samkvæmt núgildandi lögum rétt eins og venjulegar tekjur enda batnar staða skuldarans. Á þessu vill fjármálaráðherra taka og samkvæmt drögum að nýju frumvarpi verða þessar afskriftir skattfrjálsar fari þær ekki yfir ákveðna upphæð. Síðan myndast skattskylda í þrepum allt eftir því hversu miklar afskriftirnar eru. Svipuðu kerfi á síðan að koma á varðandi fyrirtæki. Hugmyndirnar er enn í mótun og endanlegar tölur og hlutföll liggja ekki fyrir

Mogginn og Siguður Kári eru náttúrulega að nota drög að frumvarpi sem er ekki sama og frumvarp til að æsa hér upp fólk og eyðileggja ef einhverjum hefur þótt að ríkisstjónrin væri farin að vinna eitthvað