Til hjólreiðamanna!

Um leið og ég tek undir orð ykkar varðandi hið hörmulega slys á Dalvegi í Kópavogi þá langar mig að beina til ykkar ábendingum.

Ég undirritaður hjóla ekki en geng mikið í ákveðnu hverfi með hundinn minn. Þar göngum við á göngustígum eins og vera ber. Og þá erum við komnir að því sem mig langar að kvarta yfir. En það eru einmitt hjólreiðamenn. Það hefur ekki bara 1x eða 2x legið við stórslysi þegar þið komið hjólandi á fullri ferð kannski svona 20 til 30 km hraða hljóðlaust í bakið á mér og hundinum.  Nú er ég með hundinn í bandi og oft orðið að stökkvar til hliðar svo að menn hjóluðu ekki á tauminn í hundinn. Sem og eitt skerf til hliðar hjá mér hefði oft geta valdið þvi að það yrði stór slys. Helst vildi ég ekki hafa ykkur á göngustígum en þangað til finnst mér að þið gætuð nú sýn smá varúð á þessum tækjum ykkar sem ná svona svakalegri ferð. Og eins þá mættuð þið sumir vera betur lýstir í myrkrinu.

Eins rétt að þið farið líka varlega í umferðinni því það er stundum vont að sjá ykkur!

Harma slys á Dalvegi

Athugasemdir

[Hákon Hrafn (IP-tala skráð) 1.11.2011 kl. 17:41]

Sæll Magnús

Sem hjólreiðamaður þá tek ég þessari ábendingu. Það passar illa að hafa gangandi og hjólandi umferð saman en þessir stígar eru merktir fyrir báða aðila og þeir verða að taka tillit til hvors annars. Ef þú notar stíginn um Kársnes þá er hann líka alveg sérstakur fyrir þær sakir hversu mjór hann er.

Það er síðan mín skoðun að banna ætti hunda á þessum útivistarstígum meðan þessi umferð á þeim. Það eru því miður örfáir hundar sem hlýða eigendum sínum en hinir eru algjörlega óútreiknanlegir. Einnig er fáranlegt að sjá fólk ganga öðru megin á stígnum með hund í bandi hinu megin á stígnum og á milli þeirra liggur taumurinn. Það er beinlínis verið að bjóða upp á slys með slíku.

[Árni Davíðsson, 1.11.2011 kl. 23:13]

Ég tek undir með þér Magnús. Þeir sem hjóla þurfa að sýna tillit á göngustígum og haga hraða eftir sjónvegalengd fram á stiginn. Sömuleiðis er æskilegt að gefa hljóðmerki með góðum fyrirvara, ekki til að hrekja gangandi burt heldur til að láta vita af því að hjólandi er að nálgast.

Það kemur ekki fram hjá þér hvar þetta er, hvort þetta er á beinum kafla, í beygju eða þar sem gróður skyggir á eða hvort þetta er í myrkri eða dagsbirtu og þá hvernig lýsing er á stígnum. Allt getur þetta skipt máli um hvernig maður metur aðstæður.

Almennt má segja að mikið af þessum göngustígum sem eru ætluð undir hjólreiðar samkvæmt skipulagi sveitarfélaga hentar ekki vel fyrir hjólreiðar á fullum hraða 20-30km/klst. Þeir sem vilja fara hratt ættu að reyna að nota göturnar þar sem þær henta. Vandinn er sá að víða liggja engar hentugar götur milli sveitarfélaga og hverfa á höfuðborgarsvæðinu þannig að hjólreiðamönnum er nauðugur einn kostur að nota stígana þótt hönnun þeirra sé ábótavant.

Í tilefni af átakinu hjólað í vinnuna núna í vor gáfu Landssamtök hjólreiðamanna LHM í samvinnu við Fjallahjolaklúbbinn út bæklinginn "Hjólreiðar frábær fararmáti" til að hvetja til hjólreiða. Í honum voru m.a. leiðbeiningar til ökumanna og hjólreiðamanna um hvernig best væri að bæta samvinnu og auka öryggi í umferðinni.

Hér eru leiðbeiningar til ökumanna og hér eru leiðbeiningar til hjólreiðamanna úr bæklingnum. Stefnumál LHM má lesa um hér.

kveðja

Árni Davíðsson formaður LHM

[Magnús Helgi Björgvinsson, 2.11.2011 kl. 19:29]

Ég get t.d. nefnt göngustíg við Kópavogslæk í Kópavog. þar verð ég á ákveðnum tímum að vera stöðugt að rýna aftur fyrir mig til að vita hvenær ég þarf að passa mig og hundinn. Vantar tilfinnilega að það að menn hægi á sér og geri ekki endilega ráð fyrir að hér gangi beina línu og þeir geti skotist fram hjá mér því þeir sjá ekki endilega tauminn í hundinum.  Það eru helst þeir sem eru auðsjáanlega að þessu sem sporti og hjóla hratt. Það eru líka kaflar þar sem maður sér ekki langt vegna trjáa og hlykkja. Strax betra ef menn geta látið heyra í sér.

Eins þá bendi ég mönnum á að vera vel lýstir þegar þeir hjóla á götum og yfir götur. Það er mikil munur á mönnum hvernig þeir standa sig. Menn kannski með 3 til 5 blikkandi ljós sem fara ekki framhjá manni í endurskinsvesti líka. En svo aðrir bara með ljós að aftan eða framan og ekki gott að sjá þá þegar það er komið myrkur.

[Árni Davíðsson, 2.11.2011 kl. 23:28]

Göngustígurinn í Kópavogsdal er víða hlykkjóttur, með blindhornum og óhentugur til að hjóla hratt. Það er einmitt stígur sem á að fara varlega á.

Það væri gott ef Kópavogsbær mundi gera ráð fyrir einum góðum beinum stíg eftir Kópavogsdalnum sem væri hannaður fyrir hjólreiðar.

Hjólandi eiga auðvitað að vera með ljós á hjólunum í myrkri. Þá má minna gangandi á að vera með endurskin á sér og hundinum. Það hjálpar mikið því jafnvel þótt maður fari rólega getur verið erfitt að sjá fólk og hunda þar sem ĺýsing er léleg.